Przejdź do zawartości

Celina Budzyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Andros64 (dyskusja | edycje) o 10:12, 11 cze 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Celina Budzyńska
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1907
Warszawa, Królestwo Polskie]

Data i miejsce śmierci

1 lipca 1993
Warszawa, Polska

Poseł I kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 listopada 1952
do 20 listopada 1956

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Grób Celiny Budzyńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Celina Budzyńska z domu Wleklińska (ur. 15 lutego 1907 w Warszawie, zm. 1 lipca 1993 w Warszawie) – polska działaczka komunistyczna, zastępca członka KC PZPR (1952-1962), posłanka na Sejm PRL I kadencji.

Życiorys

Pochodziła z rodziny o bogatych tradycjach rewolucyjnych i komunistycznych; była córką bojowca PPS i działaczki SDKPiL, siostrzenicą działacza SDKPiL i KPP Juliana Bruna, bratanicą Heleny Bobińskiej (żony działacza KPP Stanisława Bobińskiego) i Heleny Rybackiej (żony działacza komunistycznego Szczepana Rybackiego). Od 1923 w Związku Młodzieży Komunistycznej (w 1930 przemianowanego na Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej). W 1927 wyjechała do ZSRR, gdzie skończyła Komunistyczny Uniwersytet Mniejszości Narodowych Zachodu (KUMNZ).

W okresie "wielkiej czystki", po aresztowaniu 10 czerwca 1937 przez NKWD męża Stanisława Budzyńskiego, również aresztowana w lipcu 1937 i skazana na 8 lat łagru jako członek rodziny wroga ludu. Zwolniona w 1945, wróciła do Polski. Należała do Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1952–1962 była zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Była dyrektorką Centralnej Szkoły PPR w Łodzi, a od 1948 do 1957 Centralnej Szkoły Partyjnej PZPR (do 1952 w Łodzi, następnie w Warszawie)[1]. Pełniła mandat posła na Sejm I kadencji (1952–1956). W latach pięćdziesiątych związana z "frakcją" puławian[2]. W latach 70. współpracowała z KOR, później z "Solidarnością". Po wprowadzeniu stanu wojennego wystąpiła z PZPR.

Jej pierwszym mężem był działacz ZMK, KZMP i KPP Zygmunt Trawiński, dyrektor sowchozu "Komsomolec", a drugim działacz SDKPiL i KPP Stanisław Budzyński.

Pochowana na wojskowych Powązkach[3].

Publikacje autorstwa C. Budzyńskiej

  1. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR, wyd. ISP PAN 2000, s. 143
  2. Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989. Warszawa: POW „BGW", 1992, s. 61-62. ISBN 83-7066-208-0.
  3. Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze

Bibliografia

  • T. Torańska, Oni, Warszawa 2004.
  • Cz. Kozłowski, Namiestnik Stalina, Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", Warszawa 1993.