Przejdź do zawartości

Wilczomlecz błotny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Salicyna (dyskusja | edycje) o 09:16, 11 lip 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Wilczomlecz błotny
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

klad różowych

Rząd

malpigiowce

Rodzina

wilczomleczowate

Rodzaj

wilczomlecz

Gatunek

wilczomlecz błotny

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} L.
Sp. pl. 1:462. 1753
Kwiaty

Wilczomlecz błotny (Euphorbia palustris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych. Występuje w zachodniej Azji i na Kaukazie oraz w Europie[2]. W Polsce gatunek rzadki. Rośnie głównie w dolinach dużych rzek[3].

Morfologia

Pokrój
Pod ziemią krótkie kłącze z którego wyrasta pęk dość grubych (3-9 mm) nadziemnych pędów.
Łodyga
Gruba, pusta, u nasady czerwona, naga, wysokość 130–150 cm.
Liście
Skrętoległe, siedzące, nagie, lancetowate i prawie całobrzegie. Przylistków brak. Podsadki jajowate, żółte, tępe i piłkowane.
Kwiaty
Zebrane w 5-10-ramienną wierzchotkę. Jednopłciowe kwiaty zebrane są w dwupłciowe cyjacja. Miodniki na brzegach okrywy są okrągławe lub poprzeczniejajowate i nie posiadają rożków.
Owoc
Torebka pokryta brodawkami.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Cała roślina wydziela sok mleczny. Siedlisko: trzcinowiska, wilgotne łąki, brzegi wód płynących lub stojących, wilgotne lasy i zarośla. Kwitnie od maja do lipca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Convolvuletalia (niepewne, wymaga dalszych badań), związku zespołów (All.) Filipedulion (niepewne, wymaga dalszych badań), oraz gatunkiem charakterystycznym i wyróżniającym dla zespołu roślinności (Ass.) Veronico-Euphorbietum[4]. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n = 20[5].

Zagrożenia

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię NT (bliski zagrożenia)[7]. Ostatnio zmniejsza się liczba jego stanowisk[5].

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-011-10]. (ang.).
  2. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  3. Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
  4. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia

  1. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.