Henryk Borowik
pułkownik piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
bez wartości |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
23 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dowódca batalionu piechoty |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Henryk Borowik (ur. 9 września 1893, zm. ?) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Adama[1]. Uczestnik I wojny światowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 237. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 23 pułk piechoty[2]. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 23 pp[3]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 76. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu[5][6][7]. Dowodził 8 Batalionem Granicznym w Stołpcach[8][9]. 5 listopada 1928 roku ogłoszono jego przeniesienie z KOP do 20 pułku piechoty w Krakowie[10]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 12 pułku piechoty w Wadowicach na stanowisko dowódcy III batalionu detaszowanego w Krakowie[11][12]. 28 czerwca 1933 został przeniesiony na stanowisko komendanta placu Nowa Wilejka[13]. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej i równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[14]. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[15].
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 jako major w stanie spoczynku został aresztowany przez Sowietów, a od 1940 był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu[1]. Później został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1961 został mianowany pułkownikiem w korpusie oficerów piechoty[16]. Był powoływany przez Prezydenta RP na uchodźstwie Augusta Zaleskiego na członka Kapituły Orderu Virtuti Militari 7 marca 1962[17], 7 lutego 1968[18][19].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi (3 maja 1958)[20]
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1928)
- Medal Międzyaliancki
Przypisy
- ↑ a b Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 7. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 41, tu podano, że urodził się 10 września 1893 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 191, 406.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 395.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 180, 349.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 172.
- ↑ Jaskulski 2013 ↓, s. 173.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 379.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 26, 542.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 132.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 280.
- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 2.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1962r. o zwolnieniu członków Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 1 z 25 lutego 1963.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 lutego 1968r. o zwolnieniu członków Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 2, Nr 1 z 8 kwietnia 1968.
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 lutego 1968r. o powołaniu członków Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 3, Nr 1 z 8 kwietnia 1968.
- ↑ Komunikat o nadaniu orderu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 24, Nr 4 z 23 maja 1958.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2016-11-29].
- Waldemar Jaskulski: Generał brygady Józef Konstanty Olszyna-Wilczyński (1890-1939). Włocławek: Expol, 2013. ISBN 978-83-60541-09-8.
- Członkowie Kapituły Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Dowódcy batalionów Korpusu Ochrony Pogranicza
- Jeńcy polscy obozu NKWD w Griazowcu (1940–1941)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (władze RP na uchodźstwie)
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Podpułkownicy piechoty Polskich Sił Zbrojnych
- Pułkownicy mianowani przez władze RP na uchodźstwie po 1947
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej
- Urodzeni w 1893
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej