Henryk Antoni Szuman

Henryk Antoni Szuman
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1882 ; Toruń
Data i miejsce śmierci	2 października 1939 ; Fordon
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 lutego 1908
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 26 kwi 2019, była oparta na tej wersji.

Henryk Antoni Szuman (ur. 13 czerwca 1882 w Toruniu, zm. 2 października 1939 w Fordonie) – Sługa Boży, polski duchowny, dziekan i proboszcz parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim.

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny lekarza, społecznika Leona i Eugenii z Gumpertów^[1]. W toruńskim gimnazjum był przewodniczącym tajnej organizacji nawiązującej do tradycji filomackiej (1896-1900)^[1]. Od 1904 roku studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie^[1]. W tym okresie kierował patriotyczną organizacją studencką^[1]. Po ukończeniu studiów filozoficzno – teologicznych 23 lutego 1908 roku otrzymał sakrament święceń kapłańskich^[1]. Apostolat realizował duszpasterzując w Brodnicy nad Drwęcą, Lubichowie, Dobrczu, jako wikariusz w Nidzicy i Wielu^[1]. Kontynuował studia na Uniwersytecie Jagiellońskim^[1]. 3 maja 1915 roku skierowano go do Trzebcza gdzie objął obowiązki proboszcza^[1]. Zorganizował pomoc dzieciom osieroconym w wyniku I wojny światowej^[2] i uratował grupę kilkudziesięciu dzieci przed zgermanizowaniem^[1]. Taką samą funkcję pełnił od 20 maja 1920 roku w Nawrze i od 14 czerwca 1932 roku w parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim^[2], zaś w latach 1937-1939 pełnił obowiązki dziekana dekanatu starogardzkiego^[1].

Był budowniczym kościoła św. Wojciecha i pierwszym administratorem parafii św. Wojciecha. Należał do licznych polskich organizacji oświatowych i charytatywnych, określany jako apostoł trzeźwości i miłości wobec ubogich. Za prowadzoną zgodnie z powołaniem działalność społeczną, patriotyczną, oświatową i naukową, wydawniczą i charytatywną, aktywność na rzecz abstynencji i rozwoju Caritasu uhonorowany został przez rząd polski Orderem Polonia Restituta^[1]. Papież Pius XI nadał mu tytuł prałata^[1]^[2].

1 września 1939 został zmuszony opuścić parafię. Zastrzelony 2 października 1939 r. w publicznej egzekucji pod murem kościoła św. Mikołaja w Fordonie k. Bydgoszczy. Przed rozstrzelaniem wzniósł okrzyk: „Niech żyje Chrystus Król, niech żyje Polska”.

Jest jednym ze 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Zobacz też

Szablon:Portal

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Ks. prałat Antoni Henryk Szuman 1882-1939. Redakcja Biuletynu Informacyjnego „Męczennicy” WDP „Bernardinum”. [dostęp 2015-07-12].
↑ ^a ^b ^c Otwarty pokaz zdjęć i dokumentów poświęcony postaci księdza prałata Henryka Szumana.. Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. [dostęp 2015-07-12].

Linki zewnętrzne

Biografia Antoniego Henryka Szumana

[ZRO-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Ks. prałat Antoni Henryk Szuman 1882-1939. Redakcja Biuletynu Informacyjnego „Męczennicy” WDP „Bernardinum”. [dostęp 2015-07-12].

[ZRO1-2] Otwarty pokaz zdjęć i dokumentów poświęcony postaci księdza prałata Henryka Szumana.. Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. [dostęp 2015-07-12].

[1]

[2]