Przejdź do zawartości

Leszek Lackorzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Elfhelm (dyskusja | edycje) o 19:37, 9 sie 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Leszek Lackorzyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1941
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 2019
Gdańsk

Senator III kadencji
Okres

od 19 września 1993
do 20 października 1997

Leszek Juliusz Lackorzyński (ur. 17 grudnia 1941 w Hrubieszowie, zm. 3 stycznia 2019[1] w Gdańsku) – polski prawnik i polityk, prokurator, senator III kadencji.

Życiorys

Syn Stefana i Anieli. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Ukończył następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1968 pracował w Prokuraturze Powiatowej w Koszalinie, od 1976 zatrudniony w Prokuraturze Rejonowej w Gdańsku. Prowadził m.in. przez pewien czas śledztwo w sprawie Pawła Tuchlina (Skorpiona). W 1981 organizował i został przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego usunięto go z przyczyn politycznych ze stanowiska prokuratora. W latach 80. prowadził społecznie doradztwo prawne dla osób represjonowanych. Od 1991 przez kilka lat był prokuratorem wojewódzkim w Gdańsku[2].

W wyborach w 1993 uzyskał mandat senatora z ramienia „Solidarności” w województwie gdańskim. Pod koniec kadencji był senatorem niezrzeszonym. Pracował m.in. w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich[3]. Przez kilka miesięcy reprezentował Senat w Krajowej Radzie Sądownictwa[4]. W 1997 nie uzyskał reelekcji jako kandydat niezależny, w 2001 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z listy PSL[5]. Jako prokurator przeszedł w stan spoczynku, wycofał się też z działalności politycznej.

Został pochowany na Cmentarzu Oliwskim[6] (kwatera 30-8-10).

Grób Leszka Lackorzyńskiego na Cmentarzu Oliwskim w Gdańsku

Przypisy