Przejdź do zawartości

Jan Grosfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Razar-ww (dyskusja | edycje) o 20:39, 17 lut 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jan Grosfeld

Jan Grosfeld (ur. 1 maja 1946 w Warszawie) – polski ekonomista, politolog, emerytowany profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uczestnik Drogi neokatechumenalnej w Kościele katolickim, członek Komitetu Episkopatu Polski do Dialogu z Judaizmem. Autor wielu książek i artykułów o tematyce społeczno-religijnej. Żonaty z Barbarą Grosfeld, z d. Szepczyńską.

Życiorys

Studia na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1963-1968. W trakcie tzw. wydarzeń marcowych i rozpętanej kampanii antysemickiej został wyrzucony ze studiów, które ukończył eksternistycznie w 1969. W latach 1970–1984 był pracownikiem Spółdzielczego Instytutu Badawczego w Warszawie. W 1975 doktoryzował się z teorii ekonomii w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, a w 1981 habilitował się w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1981–1987 był członkiem redakcji miesięcznika "Znak", a w latach 1989–1995 miesięcznika "Powściągliwość i Praca". W 1992 został członkiem Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem, w 1993 członkiem Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. W 1994 został profesorem w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Do 2018 pracował w Instytucie Politologii tegoż uniwersytetu; kierował katedrą Teorii Polityki i Myśli Politycznej, a wcześniej katedrą Cywilizacji i Kultury Europejskiej oraz katedrą Współczesnej Myśli Społecznej Kościoła. Do emerytury w roku 2018 był redaktorem naczelnym czasopisma "Chrześcijaństwo-Świat-Polityka", którego był założycielem. Na początku 2012 roku otrzymał z rąk prezydenta RP tytuł profesora nauk humanistycznych[1].

Jego zainteresowania naukowe to ciągłość i zmienność w nauczaniu społecznym Kościoła, antropologia judeo-chrześcijańska, dialog chrześcijańsko-żydowski, żydowskie korzenie cywilizacji europejskiej.

Pochodzi z zasymilowanej rodziny żydowskiej, przyjął chrzest w 1981. Od 1985 uczestniczy w Drodze neokatechumenalnej.

Książki

  • Les cooperatives et les changements agraires en Amerique Latine (1978)
  • Znaczenie spółdzielczości w rozwoju społeczno-ekonomicznym Ameryki Łacińskiej (1981)
  • O pokusie zejścia z Krzyża (1986)
  • Krzyż i gwiazda Dawida (1999)
  • Czekanie na Mesjasza (2003)
  • Od lęku do nadziei: chrześcijanie, Żydzi, świat (2011)
  • Dlaczego chrześcijanie potrzebują Żydów (2018)
  • Ponad ekonomią wstęp i (red.1985)
  • Religia i ekonomia (wstęp i red. 1989)
  • Zmagania początku tysiąclecia (red. wraz z Michalem Gieryczem) (2012)
  • 50 lat później.Posoborowe dylematy współczesnego Kościoła (red.2014)

Przypisy

Bibliografia