Przejdź do zawartości

Wiwera malajska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Nux (dyskusja | edycje) o 15:36, 29 mar 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Speciesbox

Wiwera malajska
Scientific classification edit
Kingdom: Animalia
Phylum: Chordata
Class: Mammalia
Order: Carnivora
Suborder: Feliformia
Family: Viverridae
Genus: Viverra
Species:
V. tangalunga
Binomial name
Viverra tangalunga

Gray, 1832
Malayan civet range

(dark green - extant,

light green - probably extant)

Wiwera malajska (cyweta malajska, cyweta orientalna łac. Viverra tangalunga) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych występujący w zachodnich Indiach. Pochodzi z Półwyspu Malajskiego i wysp Sumatry, Bangka, Borneo, Archipelagu Riau i Filipin. Jest wymieniony przez IUCN jako gatunek „najmniejszej troski”, ponieważ jest stosunkowo szeroko rozpowszechniony, wydaje się tolerować zdegradowane siedliska i występuje na wielu obszarach chronionych[1].

Taksonomia

Wypchana okaz cywety malajskiej w Muzeum Narodowym Filipin.

Viverra tangalunga to nazwa naukowa zaproponowana przez Johna Edwarda Graya w 1832 r. dla cętkowanego okazu zoologicznego[2].

Zasięg występowania

Historyczny zasięg malajskiej cywety obejmuje Indonezję, Malezję, Brunei, Filipiny i Singapur. W Malezji występuje na Borneo, wyspie Banggi, wyspie Langkawi, wyspie Penang oraz na wyspie Peninsular Malaysia[3]. Jest również spotykana na Sumatrze[4]. Został także wprowadzona na wyspy Sulawesi i Maluku. Dokumenty muzealne wskazują, że cyweta malajska występowała również na indonezyjskich wyspach Jawa, Bawal i Telok Pai oraz na filipińskiej wyspie Leyte[5]. W 2012 roku osobnik został sfotografowany w Singapurze[6].

Cyweta malajska zamieszkuje wiele różnych siedlisk, w tym lasy, siedliska wtórne, grunty uprawne i obrzeża wiosek[7].

Ochrona

Viverra tangalunga jest chroniona w Malezji zgodnie z ustawą o ochronie przyrody (WPA) z 1972 r. Jednak na wielu obszarach wiejskich półwyspu Malezja cywety są uważane za szkodniki, ponieważ polują na małe zwierzęta gospodarskie i plądrują sady owocowe. Sekcja 55 WPA z 1972 r. Pozwala rolnikom zastrzelić każde dzikie zwierzę, które powoduje uszkodzenie ich mienia, o ile podjęto uzasadnione wysiłki, aby odstraszyć zwierzę[8].

Przypisy

  1. a b William Duckworth (IUCN SSC Small Carnivore Specialist Group i inni, IUCN Red List of Threatened Species: Malay Civet [online], IUCN Red List of Threatened Species, 3 marca 2015 [dostęp 2020-03-29].
  2. J. E. Gray. On the family of Viverridae and its generic sub-divisions, with an enumeration of the species of several new ones. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 2, s. 63–68, 1832. 
  3. Corbet, G., B. and J. E. Hill (1992). "Mammals of the Indomalayan region. A systematic review." Oxford University Press, Oxford.
  4. Suyanto, A., Yoneda, M., Maryanto, I., Maharadatunkamsi Sugardjito J. (2002). Checklist of the Mammals of Indonesia: Scientific Names and Distribution Area Tables in Indonesia Including CITES, IUCN and Indonesian Categories for Conservation. LIPI-JICA-PHKA, Bogor, Indonesia. ss. 63.
  5. Shai Meiri, Small carnivores on small islands: new data based on old skulls [online], 29 stycznia 2015, s. 21-23 [dostęp 2020-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-29].
  6. Lim, N. T., and Ouyang, X. (2012). Occurrence of the Malay civet, Viverra Tangalunga (Mammalia: Carnivora: Viverridae) in Singapore. Nature in Singapore 5: 79–81.
  7. Colon, C. P. (2002). Ranging behaviour and activity of the Malay civet (Viverra tangalunga) in a logged and an unlogged forest in Danum Valley, East Malaysia. Journal of Zoology (London) 257: 473–485.
  8. J.M. Azlan, The diversity and conservation of mustelids, viverrids, and herpestids in a disturbed forest in Peninsular Malaysia [online], 29 stycznia 2015, s. 8-9 [dostęp 2020-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-29].