Wiktor Mamatow
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Lokomotiw Nowosibirsk | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wiktor Fiodorowicz Mamatow (ros. Виктор Фёдорович Маматов, ur. 21 lipca 1937 r. w Biełowie) – radziecki biathlonista, dwukrotny mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
W 1967 roku wystartował na mistrzostwach świata w Altenbergu, zdobywając dwa medale. Najpierw zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając Polaka Stanisława Szczepaniaka i Jona Istada z Norwegii. Następnie razem z Aleksandrem Tichonowem, Rinatem Safinem i Nikołajem Puzanowem zajął drugie miejsce w sztafecie. Na trzech kolejnych edycjach tej imprezy: MŚ w Zakopanem (1969), MŚ w Östersund (1970) i MŚ w Hämeenlinna (1971) zdobywał złote medale w sztafecie. W tym czasie w biegu indywidualnym na podium stanął raz: w 1970 roku był trzeci, przegrywając tylko z Tichonowem i Norwegiem Torem Svendsbergetem.
Wspólnie z Aleksandrem Tichonowem, Nikołajem Puzanowem i Władimirem Gundarcewem zdobył złoty medal w sztafecie na igrzyskach olimpijskich w Grenoble w 1968 roku. W biegu indywidualnym rywalizację ukończył na siódmej pozycji. Takie same wyniki osiągnął podczas igrzysk w Sapporo cztery lata później. Tym razem radziecka sztafeta wystąpiła w składzie: Aleksandr Tichonow, Rinat Safin, Iwan Biakow i Wiktor Mamatow.
Po zakończeniu kariery Mamatow pracował jako trener. Prowadził reprezentację ZSRR w latach 1973–1976 i 1981-1985. W latach 1989-1992 był prezydentem Radzieckiej Federacji Biathlonu. Następnie, w latach 1993-1998 był wiceprezydentem Rosyjskiej Federacji Biathlonu, jednocześnie będąc członkiem Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego (1994-2002). Był również managerem reprezentacji Rosji w biathlonie podczas ZIO 1998 i ZIO 2002.
W 1967 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR, dwukrotnie Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1972 i 1988), Order Przyjaźni (1994), Order Za Zasługi dla Ojczyzny IV klasy (1999), a także Medal „Za pracowniczą wybitność” i Medal „Za pracowniczą dzielność”[1].
Osiągnięcia
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1968 | Grenoble | 7. | nd. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
1972 | Sapporo | 7. | nd. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1967 | Altenberg | 1. | nd. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
1969 | Zakopane | 14. | nd. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
1970 | Östersund | 3. | nd. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
1971 | Hämeenlinna | 6. | nd. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
Przypisy
Bibliografia
- Viktor Mamatov. skisport365.com. [dostęp 2019-12-27]. (ang.).
- Viktor Mamatov Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-11-06]. (ang.).
- Medaliści zimowych igrzysk olimpijskich w biathlonie
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1968
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni (Rosja)
- Odznaczeni Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny
- Odznaczeni Medalem „Za pracowniczą dzielność”
- Odznaczeni Medalem „Za pracowniczą wybitność”
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
- Radzieccy biathloniści
- Radzieccy medaliści olimpijscy
- Rosyjscy trenerzy narciarscy
- Urodzeni w 1937