Eliza Michalik
 Eliza Michalik (2017) | |
| Data urodzenia |
1976 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
Eliza Michalik (ur. 1976) – polska dziennikarka telewizyjna, radiowa i prasowa, w latach 2007–2019 dziennikarka stacji telewizyjnej Superstacja, w której prowadziła m.in. program publicystyczny Nie ma żartów; od 2019 felietonistka „Gazety Wyborczej”, portalu NaTemat.pl i Koduj24.pl oraz dziennikarka telewizji internetowej Onetu, a od 2020 również prowadząca audycje na antenie Radia Nowy Świat.
Życiorys
Karierę dziennikarską rozpoczęła w „Panoramie Pilskiej”[1] następnie pracowała w „Gazecie Polskiej”. Wraz z Tomaszem Sakiewiczem była współautorką książki Układ z 2003 o powiązaniach SLD z Samoobroną[2]. Publikowała również w tygodniku „Wprost”, „Gościu Niedzielnym” i „Ozonie”[1]. Razem z Pawłem Oksanowiczem prowadziła w Radiu Kolor audycję „Czekając na środę, czyli godzina niepoprawności politycznej”.
W 2003 została oskarżona o naruszenie praw autorskich Hanny Harasimowicz-Grodeckiej, przez wykorzystanie fragmentów jej tekstów, w jednym ze swoich artykułów (Czy eksmisja to dobry interes, „Gazeta Polska” nr 9 (503) z 5 marca 2003 r.) bez powołania się na źródło. Wkrótce potem „Gazeta Polska” opublikowała przeprosiny. Była autorką bloga w serwisie Salon24.pl. Na początku 2007 w komentarzach do jej notatek ponownie zaczęły pojawiać się oskarżenia o plagiaty. Usuwanie tego typu komentarzy spowodowało, że sprawę opisał w swoim blogu Gniewomir Świechowski, a potem powstał blog kolejny, o nazwie Eliza Watch[3][4], w którym internauci wpisywali fragmenty tekstów Elizy Michalik, porównując je z domniemanymi źródłami. 23 lutego 2007 Igor Janke poinformował o zakończeniu współpracy Salonu24 z Elizą Michalik. Eliza Michalik nie przyznaje się do plagiatu[5] oraz twierdzi, że "afera plagiatowa była zemstą środowiska prawicowego za to, że się od niego odwróciła"[6].
Po odejściu z Salonu 24 pracowała w „Życiu Warszawy”. Wiosną 2007 związała się z telewizją Superstacja, gdzie prowadziła programy „Do Elizy” i „Eliża na plaży”, potem wraz z Marcinem Tellerem współtworzyła piątkowy program „Gilotyna”. Prowadziła też codzienny program „Nie ma żartów” (ostatni odcinek wyemitowano 4 czerwca 2019) i „Szpile”[7]. Od 7 czerwca do 30 sierpnia 2013 równolegle do współpracy z Superstacją prowadziła piątkowe „Poranki RDC”, a od 7 września 2013 do 7 marca 2015 prowadziła sobotni poranny program „Bez pudru” w Polskim Radiu RDC. Po zmianie profilu Superstacji, która zrezygnowała z tematów politycznych, Eliza Michalik 5 czerwca 2019 zakończyła współpracę z kanałem[8]. Wkrótce potem zaczęła publikować felietony na Koduj24.pl[9].
Od czerwca 2019 jest stałą felietonistką „Gazety Wyborczej"[10]. 7 lipca 2019 uruchomiła swój własny kanał na YouTube, na którym publikuje autorskie felietony wideo. Dziennikarka sporadycznie prowadzi także relacje na żywo na portalu Facebook, gdzie odpowiada na pytania internautów[11][12].
Wystąpiła w teledysku hip-hopowym rapera DOMINIKAzZDS pt. My wolni ludzie, który miał swoją premierę na YouTube 10 lipca 2019[13].
20 sierpnia 2019 została felietonistką portalu NaTemat.pl[14], a od 6 września tego samego roku prowadzi jeszcze piątkowe wydanie magazynu Onet opinie w telewizji internetowej portalu Onet.pl[15]. W lipcu 2020 dołączyła do redakcji publicystycznej Radia Nowy Świat[16].
Życie prywatne
Wychowywała się w tradycyjnej katolickiej rodzinie[4], jednak obecnie jest ewangeliczką reformowaną[1][17]. Była zamężna[4].
Wyróżnienia
W lutym 2011 została nominowana do nagrody Wiktor w kategorii „Najlepszy komentator i publicysta”[18]. W 2014 roku została nominowana do nagrody Okulary równości w kategorii Prawa kobiet i przeciwdziałanie dyskryminacji z powodu płci[19].
Publikacje
- Układ, Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 2003; współautor – Tomasz Sakiewicz
- Polska na kozetce, Burda Publishing Polska, Warszawa 2016; współautor – Jacek Santorski
- Szpile, Czwarta Strona, Poznań 2017
Przypisy
- ↑ a b c Eliza Michalik: kim jest kontrowersyjna dziennikarka Superstacji?. teleshow.wp.pl. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Układ. owvolumen.pl. [dostęp 20 lutego 2014].
- ↑ ElizaWatch.
- ↑ a b c Eliza Michalik – kim jest? [RODZINA, KARIERA, PLAGIATY]. fokus.tv. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Jak "piąta władza" tropiła Elizę Michalik
- ↑ Eliza Michalik – kim jest? [RODZINA, KARIERA, PLAGIATY
- ↑ Eliza Michalik. superstacja.tv. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Eliza Michalik odchodzi z Superstacji. „Nie wyobrażam sobie moich programów bez tematyki politycznej” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-06-05] (pol.).
- ↑ Ruszył serwis informacyjny koduj24.pl. kodmalopolska.pl. [dostęp 2020-07-24]. (pol.).
- ↑ Eliza Michalik felietonistką "Gazety Wyborczej". www.press.pl. [dostęp 2019-06-19].
- ↑ Witajcie na YouTubie :). Eliza Michalik 2019-07-07. [dostęp 2019-07-09].
- ↑ Eliza Michalik wraca do widzów. Znalazła nowy sposób, by mówić o polityce [online], naTemat.pl [dostęp 2019-07-09] (pol.).
- ↑ "My Wolni Ludzie". Michalik, Hołdys i Frasyniuk w... teledysku hip-hopowym [online], naTemat.pl [dostęp 2019-07-16] (pol.).
- ↑ Eliza Michalik felietonistką Natemat.pl [online], Press.pl [dostęp 2019-08-22] (pol.).
- ↑ Eliza Michalik prowadzącą „Onet Opinie” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-09-07] (pol.).
- ↑ Wystartowało Radio Nowy Świat. To spadkobierca radiowej Trójki, ale Mann odcina się od porównań [online], Wprost, 10 lipca 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
- ↑ Eliza Michalik: W Kościele zobaczyłam małostkowość, chciwość, fałsz [online], naTemat.pl [dostęp 2019-02-05] (pol.).
- ↑ Eliza Michalik nominowana do nagrody Wiktora. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Eliza Michalik nominowana do nagrody Okulary równości