Henryk Antoni Szuman

Henryk Antoni Szuman
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1882 ; Toruń
Data i miejsce śmierci	2 października 1939 ; Fordon
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 lutego 1908
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 2 lis 2020, była oparta na tej wersji.

Henryk Antoni Szuman (ur. 13 czerwca 1882 w Toruniu, zm. 2 października 1939 w Fordonie) – Sługa Boży, polski duchowny, dziekan i proboszcz parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim.

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny lekarza, społecznika Leona i Eugenii z Gumpertów^[1]. W toruńskim gimnazjum był przewodniczącym tajnej organizacji nawiązującej do tradycji filomackiej (1896-1900)^[1]. Od 1904 roku studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie^[1]. W tym okresie kierował patriotyczną organizacją studencką^[1]. Po ukończeniu studiów filozoficzno – teologicznych 23 lutego 1908 roku otrzymał sakrament święceń kapłańskich^[1]. Apostolat realizował duszpasterzując w Brodnicy nad Drwęcą, Lubichowie, Dobrczu, jako wikariusz w Nidzicy i Wielu^[1]. Kontynuował studia na Uniwersytecie Jagiellońskim^[1]. 3 maja 1915 roku skierowano go do Trzebcza gdzie objął obowiązki proboszcza^[1]. Zorganizował pomoc dzieciom osieroconym w wyniku I wojny światowej^[2] i uratował grupę kilkudziesięciu dzieci przed zgermanizowaniem^[1]. Taką samą funkcję pełnił od 20 maja 1920 roku w Nawrze i od 14 czerwca 1932 roku w parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim^[2], zaś w latach 1937-1939 pełnił obowiązki dziekana dekanatu starogardzkiego^[1].

Był budowniczym kościoła św. Wojciecha i pierwszym administratorem parafii św. Wojciecha. Należał do licznych polskich organizacji oświatowych i charytatywnych, określany jako apostoł trzeźwości i miłości wobec ubogich. Za prowadzoną zgodnie z powołaniem działalność społeczną, patriotyczną, oświatową i naukową, wydawniczą i charytatywną, aktywność na rzecz abstynencji i rozwoju Caritasu uhonorowany został przez rząd polski Orderem Polonia Restituta^[1]. Papież Pius XI nadał mu tytuł prałata^[1]^[2].

1 września 1939 został zmuszony opuścić parafię. Zastrzelony 2 października 1939 r. w publicznej egzekucji pod murem kościoła św. Mikołaja w Fordonie k. Bydgoszczy. Przed rozstrzelaniem wzniósł okrzyk: „Niech żyje Chrystus Król, niech żyje Polska”.

Jest jednym ze 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Zobacz też

Szablon:Portal

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Ks. prałat Antoni Henryk Szuman 1882-1939. Redakcja Biuletynu Informacyjnego „Męczennicy” WDP „Bernardinum”. [dostęp 2015-07-12].
↑ ^a ^b ^c Otwarty pokaz zdjęć i dokumentów poświęcony postaci księdza prałata Henryka Szumana.. Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. [dostęp 2015-07-12].

Linki zewnętrzne

Biografia Antoniego Henryka Szumana

[ZRO-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Ks. prałat Antoni Henryk Szuman 1882-1939. Redakcja Biuletynu Informacyjnego „Męczennicy” WDP „Bernardinum”. [dostęp 2015-07-12].

[ZRO1-2] Otwarty pokaz zdjęć i dokumentów poświęcony postaci księdza prałata Henryka Szumana.. Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. [dostęp 2015-07-12].

[1]

[2]