Shelby Rogers

{{{imię i nazwisko}}}
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	13 października 1992 ; Mount Pleasant
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2009
Zakończenie kariery	aktywna
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	46 (12 kwietnia 2021)
Australian Open	4R (2021)
Roland Garros	QF (2016)
Wimbledon	3R (2017)
US Open	QF (2020)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	101 (9 stycznia 2017)
Australian Open	2R (2015)
Roland Garros	2R (2019, 2020)
Wimbledon	2R (2016)
US Open	2R (2016, 2020)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 12 kwi 2021, była oparta na tej wersji.

Shelby Rogers (ur. 13 października 1992 w Mount Pleasant) – amerykańska tenisistka.

Kariera tenisowa

W zawodowych rozgrywkach zadebiutowała w sierpniu 2009 roku, uczestnicząc dzięki dzikiej karcie w zawodach rangi ITF w St. Joseph, na których dotarła do trzeciej rundy. W maju 2010 roku zaliczyła bardzo udany turniej w Indian Harbour Beach, gdzie po przebiciu się przez kwalifikacje, dotarła do finału gry pojedynczej, pokonując między innymi Lindsay Lee-Waters i Stéphanie Dubois. Pierwszy sukces odniosła w 2012 roku w Denver, gdzie w parze z Marie-Ève Pelletier wygrała turniej deblowy. W sumie na swoim koncie ma wygranych sześć turniejów singlowych i dwa deblowe rangi ITF.

W 2010 roku zagrała z dziką kartą w wielkoszlemowym turnieju US Open, w którym w pierwszej rundzie przegrała z Peng Shuai. Dwa lata później zagrała w kwalifikacjach do tego samego turnieju, w których wygrała pierwszą rundę, pokonując Monique Adamczak, ale przegrała drugą z Anastasiją Seastovą. W styczniu 2013 roku spróbowała swych sił w kwalifikacjach do innego turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, ale tym razem odpadła już w pierwszej rundzie. W kwietniu 2013 roku awansowała do drugiej setki światowego rankingu WTA Tour, na miejsce 190.

W lipcu 2014 roku Amerykanka awansowała do pierwszego w karierze finału zawodów WTA Tour w grze pojedynczej – na ceglanych kortach w Bad Gastein przegrała w finale z Andreą Petković 3:6, 3:6.

Pierwszy deblowy finał zanotowała w 2015 roku w Bogocie. Wspólnie z Iriną Falconi przegrały 3:6, 6:3, 6–10 z parą Paula Cristina Gonçalves–Beatriz Haddad Maia.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	Q1	Q2	1R	A	2R	1R	A	1R	4R	0 / 5	4 – 5
French Open	A	A	A	2R	1R	1R	QF	3R	A	2R	1R		0 / 7	8 – 7
Wimbledon	A	A	A	Q1	Q2	1R	1R	3R	A	1R	NH		0 / 4	2 – 4
US Open	1R	A	Q2	1R	2R	3R	2R	3R	A	Q1	QF		0 / 7	10 – 7

Ranking na koniec roku	341	434	217	123	72	146	60	59	780	174	58		0 / 23	24 – 23

Występy w grze podwójnej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	2R	A	1R	A	A	A	1R	0 / 3	1 – 3
French Open	A	A	A	A	A	1R	A	1R	A	2R	2R		0 / 4	2 – 4
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	2R	1R	A	1R	NH		0 / 3	1 – 3
US Open	A	A	A	1R	1R	A	2R	1R	A	A	2R		0 / 5	2 – 5

Ranking na koniec roku	938	620	287	285	460	158	120	246	–	331	156		0 / 15	6 – 15

Występy w grze mieszanej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH		0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH		0 / 0	0 – 0
US Open	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	NH		0 / 1	0 – 1

													0 / 1	0 – 1

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (0–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	13 lipca 2014	Bad Gastein	Ceglana	Andrea Petković	3:6, 3:6
Finalistka	2	21 lutego 2016	Rio de Janeiro	Ceglana	Francesca Schiavone	6:2, 2:6, 2:6

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	19 kwietnia 2015	Bogota	Ceglana	Irina Falconi	Paula Cristina Gonçalves Beatriz Haddad Maia	3:6, 6:3, 6–10

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	15/07/2012	Yakima	ITF	50 000	twarda	Samantha Crawford	6:4, 6:7(3), 6:3
2.	28/04/2013	Charlottesville	ITF	50 000	ziemna	Allie Kiick	6:3, 7:5
3.	28/07/2013	Lexington	ITF	50 000	twarda	Julie Coin	6:4, 7:6(3)
4.	23/09/2013	Albuquerque	ITF	75 000	twarda	Ana Tatiszwili	6:2, 6:3
5.	29/09/2019	Templeton	ITF	60 000	twarda	Coco Vandeweghe	4:6, 6:2, 6:3
6.	09/02/2020	Midland	ITF	100 000	twarda	Anhelina Kalinina	walkower

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-09-09] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-09] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-09-09] (ang.).