Julija Putincewa
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1995 | |||||||||
Wzrost |
163 cm | |||||||||
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
Trener |
Roman Kislanskij | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
1 WTA, 6 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
27 (6 lutego 2017) | |||||||||
Australian Open |
3R (2016, 2020, 2021) | |||||||||
Roland Garros |
QF (2016, 2018) | |||||||||
Wimbledon |
2R (2015, 2016, 2018, 2019) | |||||||||
US Open |
QF (2020) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 0 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
159 (6 stycznia 2020) | |||||||||
Australian Open |
2R (2019) | |||||||||
Roland Garros |
2R (2021) | |||||||||
Wimbledon |
2R (2016) | |||||||||
US Open |
3R (2019) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Julija Putincewa (ros. Юлия Антоновна Путинцева; ur. 7 stycznia 1995 w Moskwie) – kazachska tenisistka narodowości rosyjskiej, finalistka US Open 2010 i Australian Open 2012 w grze pojedynczej dziewcząt, medalistka igrzysk azjatyckich.
Kariera tenisowa
Podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Singapurze w 2010 roku odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej oraz zajęła 4. miejsce w grze podwójnej, grając w parze z Darją Gawriłową.
Finalistka juniorskiego US Open 2010. Przegrała w nim z Gawriłową 3:6, 2:6. Na Wimbledonie w 2010 doszła do półfinału, w którym została pokonana przez Kristýnę Plíškovą. W turnieju juniorskim Australian Open 2012 przegrała w finale z Taylor Townsend 1:6, 6:3, 3:6[1].
W maju 2011 roku w Moskwie wygrała swój pierwszy turniej singlowy rangi ITF, pokonując w finale Weronikę Kapszaj. W lipcu 2011 roku w tureckim Samsun wygrała kolejny turniej tej rangi, pokonując w finale Martę Domachowską. W sumie wygrała sześć turniejów singlowych rangi ITF.
W maju 2012 roku Putincewa przestała grać pod rosyjską flagą i zaczęła reprezentować Kazachstan[2].
W rankingu singlowym wśród seniorek najwyżej sklasyfikowana była na 27. miejscu.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Rosja | Kazachstan | |||||||||||||||||||||||||
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 2R | 2R | 3R | 3R | 0 / 9 | 10 – 9 | ||||||||||||
French Open | A | A | Q2 | 2R | Q3 | 2R | QF | 3R | QF | 1R | 2R | 1R | 0 / 8 | 13 – 8 | ||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | 0 / 6 | 4 – 6 | |||||||||||||
US Open | A | A | Q1 | A | Q2 | 1R | 2R | 2R | 1R | 3R | QF | 0 / 6 | 8 – 6 | |||||||||||||
Ranking na koniec roku | 725 | 241 | 121 | 105 | 113 | 74 | 34 | 53 | 45 | 34 | 28 | 0 / 29 | 35 – 29 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 0 / 6 | 1 – 6 | |||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 0 / 5 | 1 – 5 | |||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | 1R | NH | 0 / 3 | 1 – 3 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | A | 0 / 5 | 2 – 5 | ||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | – | – | – | 1079 | 1131 | 335 | 751 | 791 | 160 | 186 | 0 / 19 | 5 – 19 |
Występy w grze mieszanej
Julija Putincewa nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 3 (1–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 5 lutego 2017 | Petersburg | Twarda (hala) | Kristina Mladenovic | 2:6, 7:6(3), 4:6 |
Finalistka | 2. | 22 września 2018 | Kanton | Twarda | Wang Qiang | 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 25 maja 2019 | Norymberga | Ceglana | Tamara Zidanšek | 4:6, 6:4, 6:2 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 22/05/2011 | Moskwa | ITF | 25 000 | ziemna | Weronika Kapszaj | 6:2, 6:1 |
2. | 24/07/2011 | Samsun | ITF | 25 000 | twarda | Marta Domachowska | 7:6, 6:2 |
3. | 14/08/2011 | Kazań | ITF | 50 000 | twarda | Caroline Garcia | 6:4, 6:2 |
4. | 31/12/2011 | Tiumeń | ITF | 50 000 | twarda | Elina Switolina | 6:2, 6:4 |
5. | 12/02/2012 | Launceston | ITF | 25 000 | twarda | Lesley Kerkhove | 6:1, 6:3 |
6. | 13/05/2012 | Cagnes-sur-Mer | ITF | 100 000 | ziemna | Patricia Mayr-Achleitner | 6:2, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2010 | US Open | Twarda | Darja Gawriłowa | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 2012 | Australian Open | Twarda | Taylor Townsend | 1:6, 6:3, 3:6 |
Przypisy
- ↑ Edwin Smith: Final of the future to precede main event. [w:] News & Photos [on-line]. australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
- ↑ Теннис. Третья ракетка Мира перешла под флаг Казахстана. 2012-05-24. (ros.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-16] (ang.).