Przejdź do zawartości

Antoniów (gmina Żarnów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Roman Miller (dyskusja | edycje) o 21:39, 12 lip 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Antoniów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

opoczyński

Gmina

Żarnów

Liczba ludności (31.12.2012 r.)

102

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

26-330[1]

Tablice rejestracyjne

EOP

SIMC

0557599[2]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Antoniów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Antoniów”
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego
Mapa konturowa powiatu opoczyńskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Antoniów”
Położenie na mapie gminy Żarnów
Mapa konturowa gminy Żarnów, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Antoniów”
Ziemia51°12′49″N 20°10′24″E/51,213611 20,173333

Antoniówwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[2].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.

Historia

Tereny na, których leży Antoniów wchodziły w skład dóbr Machory. Były to: Adamów, Chełsty, Młynek, Myślibórz, Wesoła (obecnie część Żarnowa), Wyszyna oraz dobra Sulborowice.

Wspomniane tereny w XVIII wieku były własnością rodu Dołęgów, a na początku XIX wieku należały do Dembińskich.

W 1814 r. dobra zakupił na licytacji znany warszawski przemysłowiec żydowskiego pochodzenia Samuel Antonii Fraenkel.

W 1826 roku małżonkowie Atalia i Samuel Fraenkel sprzedali synowi Atalii, Ludwikowi Laskiemu Machory, Młynek, Marcinków, Adamów, Chełsty, Wyszynę, Piasek (Tama) oraz Sulborowice w powiecie koneckim.

W 1862 r. dobra Machory oraz Klew i Sulborowice stały się własnością Antoniego Laskiego i Ludwiki z Laskich, małżonki Rudolfa Beningsena. Wtedy to powstały nowe kolonie. Były to: Antoniów – nazwa pochodzi prawdopodobnie od założyciela, Cegielnia, Jasin (Jasion), Maliny (prawdopodobnie Malenie), Dąbrowa (Nowa Góra), oraz Podlesie. Miejscowości te zostały utworzone w obrębie folwarku Machory.

W 1862 roku nowo powstała kolonia Antoniów posiadała obszar 258 morgów, gdzie osiadło 9 osadników. Byli to: Jan Boćko, Januszewski, Antoni Januszewski, Stanisław Łącki, Franciszek Mijas, Kajetan Milak, Marcin Roszkowski, Józef Skibicki i Maciej Wiaderny.

Ostatnim prywatnym właścicielem tych ziem był Ludwik Bayer, który pod koniec XIX w. uruchomił w Machorach fabrykę kafli i tektury.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 7 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 19, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-27]. 

Bibliografia

  • Bohdan Baranowski - Instrukcje gospodarcze dla dóbr magnackich i szlacheckich z XVII-XIX wieku Tom 1 - Wyd. Zakład Narodowy im Ossolińskich, 1958
  • Polskie Towarzystwo Ludoznawcze. Oddział w Łodzi - Łódzkie studia etnograficzne Tomy 21-23 - Wydawca Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Oddział w Łodzi, 1982

Linki zewnętrzne