Turbolinux
Architektura |
{{{architektura}}} |
---|---|
Pierwsze wydanie |
{{{pierwsze wydanie}}} |
Aktualna wersja |
Turbolinux Client 2008 (Fuji) (2008-08-29) |
Jądro |
{{{jądro}}} |
Środowisko pracy |
{{{środowisko pracy}}} |
Licencja | |
Typ pakietów | |
Poprzednik |
{{{starsza wersja}}} |
Następca |
{{{nowsza wersja}}} |
Strona internetowa |
Turbolinux – japońska dystrybucja systemu GNU/Linux, nastawiona na użytkownika azjatyckiego, stąd też popularna na tym kontynencie.
Historia firmy
W 1992 Jeff Miller wraz z żoną Iris założyli w Kalifornii przedsiębiorstwo Pacific HiTech, którego głównym kierunkiem rozwoju miał być rynek azjatycki, przede wszystkim Japonia, następnie Chiny i Korea Południowa[1]. W 1999 firma zmieniła swą nazwę na Turbolinux Inc.[2]
W szczytowym okresie bańki internetowej przedsiębiorstwo posiadało wielu inwestorów, co zaowocowało jego dynamicznym rozwojem. W samym tylko roku 2000 jej całościowy venture capital wyniósł 87 milionów dolarów. W celu dalszej rozbudowy firma otworzyła wówczas liczne filie na całym świecie, między innymi w Europie[3][4]. Tylko krok dzielił ją też od wejścia na giełdę[5].
W ciągu roku, co miało związek ze światowym kryzysem w branży informatycznej, większość założonych uprzednio spółek została jednakże zamknięta. Następowały też wielokrotne zmiany kadry zarządczej, z których każda kolejna próbowała realizować nową strategię, co całościowo raczej zaszkodziło firmie niż pomogło. W 2000 odeszli założyciele Jeff oraz Iris Miller. Turbolinux wycofał się też z Niemiec i z całego rynku europejskiego. W maju 2001 zerwana została, zdawałoby się pewna już umowa wstępna o fuzji z Dienstleister Linuxcare[6], a podpisana uprzednio w lutym tegoż roku[7]. W sierpniu 2002 firma została kupiona przez SRA (Software Research Associates)[8], funkcjonującą od 37 lat na rynku japońską spółkę posiadającą szerokie kontakty w środowisku wolnego oprogramowania. W efekcie centrala Turbolinuxa została przeniesiona z San Francisco (w Stanach Zjednoczonych) do Tokio (w Japonii).
Produkty
Turbolinux występuje w wersjach przeznaczonych na serwery oraz komputery biurkowe. Oba wydania posiadają tę samą numerację a różnią się oznaczeniem literowym, odpowiednio "S" i "D". Pakiety instalacyjne są w formacie RPM.
W dystrybucji Desktop system dostępny jest tylko jako kompatybilny z architekturą x86. Domyślnym środowiskiem graficznym jest zaś KDE, lub Gnome w zależności od opcji dostawy. W wersji serwerowej instalowane jest środowisko XFCE.
Wydanie biurkowe kosztuje obecnie 39 USD, a serwerowe 299 USD. Wraz z zakupionym systemem w wersji Desktop użytkownik otrzymuje:
- system automatycznej instalacji i rozpoznania posiadanego sprzętu
- Turbo Media Player
- PowerDVD na licencji Cyberlink
- Flash-Player
- Real-Player
Historia wydań
Wersja | Nazwa | Data |
---|---|---|
1.0 | Kyoto | 16 czerwca 1998 |
2.0 | Okinawa | 11 maja 1999 |
3.0 | Karatu | 20 czerwca 1999 |
4.0 | – | 24 sierpnia 1999 |
4.2 | – | 22 marca 2000 |
6.0 | – | 16 sierpnia 2001 |
7 | Monza | 2 listopada 2001 |
8 | Silverstone | 22 lipca 2002 |
10D | Suzuka | 24 października 2003 |
10S | Celica | 28 maja 2004 |
10F | Lemans | 28 maja 2004 |
11 | Fuji | 28 listopada 2005[9] |
11S | Musasabi | 29 listopada 2007[9] |
11D | Magny-Cours | 29 listopada 2007[9] |
Przypisy
- ↑ Historia dystrybucji
- ↑ Zmiana nazwy
- ↑ business wire: Turbolinux otwiera biura w trzech europejskich krajach.
- ↑ cnet.com: Turbolinux otwiera front europejski
- ↑ cnet.com: Turbolinux wzmacnia się nowymi inwestycjami.
- ↑ heise.de: Turbolinux chce kupić Linuxcare.
- ↑ macworld.de: Turbolinux i Linuxcare odwołują ślub.
- ↑ idg.pl: Turbolinux sprzedany.
- ↑ a b c Turbolinux w serwisie distrowatch.com