Edward Dwurnik
Edward Dwurnik (2007) | |
Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1943 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 października 2018 |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Edward Dwurnik (ur. 19 kwietnia 1943 w Radzyminie, zm. 28 października 2018[1] w Warszawie[2]) – polski malarz i grafik.
Życiorys
Edward Dwurnik studiował w latach 1963–1970 malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez 3 lata rzeźbę. W 1970 obronił pracę dyplomową w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa[3]. Jak uważał, przez pierwsze lata studiów na ASP „nie miał żadnej wizji swojej twórczości”. Po zetknięciu się z dziełami Bernarda Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy zaliczane do cyklów malarskich takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret. W latach 1970–1971 namalował Drogę (Dziesięć stacji świeckiego ukrzyżowania). Dwurnik uważa, że prawdziwie „swój temat” odnalazł w marcu 1968[4]. Rozwiązaniem artystycznym, w ujęciu tego problemu, było budowanie kompozycji wieloelementowych, komplikacja, tworzenie związków między przedmiotami obrazu. Namalował ponad 5000 obrazów. Dwurnik regularnie prezentował swoje obrazy przedstawiające stolice różnych krajów Unii Europejskiej podczas Celebracji Prezydencji w Unii Europejskiej organizowanych w Pałacu Chojnata w Woli Chojnata[5].
Został nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną „Solidarności” (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992).
Jego ostatnia wystawa odbyła się w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie[6].
Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera G-tuje-41)[7].
Życie prywatne
Jego żoną była fotografka Teresa Gierzyńska, z którą miał córkę Polę Dwurnik (ur. 1979) – malarkę i graficzkę.
Niektóre dzieła malarskie
- 1968 – Zachwycenie tłumem (cykl rysunków)
- 1969 – Namiętności (cykl)
- 1970-1971 – Droga (Dziesięć Stacji Świeckiego Ukrzyżowania)
- 1970-1971 – Kolekcja (cykl)
- Błękitny powiat
- Wymarsz pogodzonych
- W obronie idola
- 1971 – Różne błękity (cykl)
- 1972 – Chwila (cykl)
- 1972 – Sportowcy (cykl)
- 1971-1974 – cykl Chmury
- 1973 – Dorota w Zaciszu
- 1973-1975 – Obrazy duże (cykl)
- Klęska urodzaju
- Owoce ziemi
- Konstytucja 3 Maja
- 1975 – Robotnicy (cykl)
- Zarząd Główny ZPAP
- Warszawskie Stowarzyszenie Krytyki Plastycznej
- Geno
- 1976-1977 – Gazeta (cykl)
- 1979 – Krzyż (cykl)
- 1985 – Romantycy (cykl)
- 1989-1991 – Droga na Wschód (cykl)[8]
- 1990-1994 – Od grudnia do czerwca (cykl)
- 1991-1993 – Niech żyje wojna! (cykl)
- 1992-1997 – Błękitny (cykl)
- 1996-1999 – Wyliczanka (cykl)
- 1998 – Dwudziesty trzeci (cykl)
- 2000 – Dwudziesty piąty (cykl)[9]
- Podróże autostopem (cykl)
- Warszawa (cykl)
- Portret (cykl)
- 2006 - Poznań
- 2007 – Uśmiechnięte Twarze – mural namalowany podczas Off Festivalu w Mysłowicach
- 2011 – Kontrabasiści – mural namalowany w ramach Life Festival Oświęcim
- 2017 – Czerwone tulipany (olej)
- 2018 – Czerwone tulipany (akryl na płótnie #XXIII)
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)[10]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016)[11]
Przypisy
- ↑ Edyta Bryła: Malarz i grafik Edward Dwurnik nie żyje. wyborcza.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-28].
- ↑ Nie żyje Edward Dwurnik. Miał 75 lat. polskieradio24.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (pol.).
- ↑ Edward Dwurnik | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-02-16] (pol.).
- ↑ Dane według wywiadu udzielonego Markowi Goździewskiemu
- ↑ Paweł Rogaliński: Łódź centrum Europy?. Przegląd Dziennikarski, 2014-04-09. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Piotr Sarzyński , Recenzja wystawy: „75x75 Dwurnik” [online], www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ według "wspomnień i pamiętników Polaków represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956", poświęcony "zamordowanym na Wschodzie".
- ↑ obrazy abstrakcyjne, nawiązujące do twórczości Jacksona Pollocka
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 53
- ↑ "Wszyscy mają za sobą wielki dorobek". Minister Gliński wręczył medale Gloria Artis. tvn24.pl, 8 marca 2016. [dostęp 2018-10-28].
Linki zewnętrzne
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Polscy graficy
- Polscy malarze współcześni
- Urodzeni w 1943
- Zmarli w 2018
- Ludzie urodzeni w Radzyminie
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie