Przejdź do zawartości

Kwas walerianowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Kwas walerianowy edytowana 18:40, 13 maj 2022 przez Michał Ski (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Kwas walerianowy
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C5H10O2

Inne wzory

CH3(CH2)3COOH
C4H9COOH
CH3-(CH2)3-COOH

Masa molowa

102,13 g/mol

Wygląd

bezbarwna ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

109-52-4

PubChem

7991

DrugBank

DB02406

Podobne związki
Podobne związki

kwas lewulinowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas walerianowy, C
4
H
9
COOH
organiczny związek chemiczny z grupy alifatycznych kwasów karboksylowych. Występuje w korzeniach niektórych roślin, na przykład arcydzięgla i kozłka lekarskiego. Występuje także w schizocelu nicieni[2]. Charakteryzuje się specyficznym zapachem, przez jednych odbieranym jako przykry, przez innych jako słodki i miodowy. Uważany jest za afrodyzjak dla kotów[3].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Kwas walerianowy w temperaturze pokojowej jest oleistą, bezbarwną cieczą. Łatwo rozpuszcza się w wodzie i większości organicznych rozpuszczalników polarnych, między innymi acetonie, etanolu, eterze.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Używany jest głównie do otrzymywania estrów. Estry kwasu walerianowego, czyli walerianiany, mają przyjemny zapach, w związku z czym stosuje się je w przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. Iwona Żelazny, Notatki z lekcji. Bezkręgowce, 2014.
  3. Anna Mazerant: Mała księga ziół. Warszawa: Inst. Wyd. Zw. Zawodowych, 1990. ISBN 83-202-0810-6.