Przejdź do zawartości

Shelby Rogers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Jelo.lodz (dyskusja | edycje) o 11:29, 19 paź 2022. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 paź 2022, była oparta na tej wersji.
Shelby Rogers
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 października 1992
Mount Pleasant

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (8 sierpnia 2022)

Australian Open

4R (2021)

Roland Garros

QF (2016)

Wimbledon

3R (2017, 2021)

US Open

QF (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (28 lutego 2022)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

QF (2021)

Wimbledon

2R (2016, 2021, 2022)

US Open

2R (2016, 2020, 2021)

Multimedia w Wikimedia Commons

Shelby Rogers (ur. 13 października 1992 w Mount Pleasant) – amerykańska tenisistka.

Kariera tenisowa

W zawodowych rozgrywkach zadebiutowała w sierpniu 2009 roku, uczestnicząc dzięki dzikiej karcie w zawodach rangi ITF w St. Joseph, na których dotarła do trzeciej rundy. W maju 2010 roku zaliczyła bardzo udany turniej w Indian Harbour Beach, gdzie po przebiciu się przez kwalifikacje, dotarła do finału gry pojedynczej, pokonując między innymi Lindsay Lee-Waters i Stéphanie Dubois. Pierwszy sukces odniosła w 2012 roku w Denver, gdzie w parze z Marie-Ève Pelletier wygrała turniej deblowy. W sumie na swoim koncie ma wygranych sześć turniejów singlowych i dwa deblowe rangi ITF.

W 2010 roku zagrała z dziką kartą w wielkoszlemowym turnieju US Open, w którym w pierwszej rundzie przegrała z Peng Shuai. Dwa lata później zagrała w kwalifikacjach do tego samego turnieju, w których wygrała pierwszą rundę, pokonując Monique Adamczak, ale przegrała drugą z Anastasiją Seastovą. W styczniu 2013 roku spróbowała swych sił w kwalifikacjach do innego turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, ale tym razem odpadła już w pierwszej rundzie. W kwietniu 2013 roku awansowała do drugiej setki światowego rankingu WTA Tour, na miejsce 190.

W lipcu 2014 roku Amerykanka awansowała do pierwszego w karierze finału zawodów WTA Tour w grze pojedynczej – na ceglanych kortach w Bad Gastein przegrała w finale z Andreą Petković 3:6, 3:6.

Pierwszy deblowy finał zanotowała w 2015 roku w Bogocie. Wspólnie z Iriną Falconi przegrały 3:6, 6:3, 6–10 z parą Paula Cristina Gonçalves–Beatriz Haddad Maia.

W 2016 roku osiągnęła finał zawodów singlowych w Rio de Janeiro. W meczu mistrzowskim uległa Francesce Schiavone 6:2, 2:6, 2:6.

W sierpniu 2022 roku awansowała do finału rozgrywek w San Jose, w którym przegrała z Darją Kasatkiną 7:6(2), 1:6, 2:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A Q1 Q2 1R A 2R 1R A 1R 4R 1R 0 / 6 4 – 6
French Open A A A 2R 1R 1R QF 3R A 2R 1R 1R 3R 0 / 9 10 – 9
Wimbledon A A A Q1 Q2 1R 1R 3R A 1R NH 3R 1R 0 / 6 4 – 6
US Open 1R A Q2 1R 2R 3R 2R 3R A Q1 QF 4R 3R 0 / 9 15 – 9
Ranking na koniec roku 341 434 217 123 72 146 60 59 780 174 58 40 0 / 30 33 – 30

Występy w grze podwójnej

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R A 1R A A A 1R QF 0 / 4 4 – 4
French Open A A A A A 1R A 1R A 2R 2R QF 1R 0 / 6 5 – 6
Wimbledon A A A A A A 2R 1R A 1R NH 2R 2R 0 / 5 3 – 5
US Open A A A 1R 1R A 2R 1R A A 2R 2R A 0 / 6 3 – 6
Ranking na koniec roku 938 620 287 285 460 158 120 246 – 331 156 73 0 / 21 15 – 21

Występy w grze mieszanej

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A 1R A A A A A NH A A 0 / 1 0 – 1
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (0–3)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 13 lipca 2014 Bad Gastein Ceglana Niemcy Andrea Petković 3:6, 3:6
Finalistka 2. 21 lutego 2016 Rio de Janeiro Ceglana Włochy Francesca Schiavone 6:2, 2:6, 2:6
Finalistka 3. 7 sierpnia 2022 San Jose Twarda Darja Kasatkina 7:6(2), 1:6, 2:6

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 19 kwietnia 2015 Bogota Ceglana Stany Zjednoczone Irina Falconi Brazylia Paula Cristina Gonçalves
Brazylia Beatriz Haddad Maia 		3:6, 6:3, 6–10

Historia występów w turniejach WTA

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

Turniej Kategoria
do 2020		 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A P A P A P A P 2R 500 0 / 1 1 – 1
Katar Doha Premier 5/Premier P A A A P A P A P A P 1R 0 / 1 0 – 1
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A 2R 1R 2R 2R 1R A NH QF 1R 0 / 7 9 – 7
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A LQ 1R LQ 3R A A NH 2R 3R 0 / 4 5 – 4
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A A A LQ A A NH 1R 1R 0 / 2 0 – 2
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A LQ A 1R A A A 1R 1R 0 / 3 0 – 3
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A 3R A 1R A A LQ NH 3R A 0 / 3 2 – 3
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A LQ LQ A A A A LQ LQ 2R 3R 0 / 2 2 – 2
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A A A 1R A A A Nie rozegrano 0 / 1 0 – 1
Pekin Premier Mandatory A A A A LQ A 1R 1R A A Nie rozegrano 0 / 2 0 – 2
Meksyk Guadalajara – Nie rozegrano A 0 / 0 0 – 0
0 / 26 19 – 26

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 15/07/2012 Stany Zjednoczone Yakima ITF 50 000 twarda Stany Zjednoczone Samantha Crawford 6:4, 6:7(3), 6:3
2. 28/04/2013 Stany Zjednoczone Charlottesville ITF 50 000 ziemna Stany Zjednoczone Allie Kiick 6:3, 7:5
3. 28/07/2013 Stany Zjednoczone Lexington ITF 50 000 twarda Francja Julie Coin 6:4, 7:6(3)
4. 23/09/2013 Stany Zjednoczone Albuquerque ITF 75 000 twarda Gruzja Ana Tatiszwili 6:2, 6:3
5. 29/09/2019 Stany Zjednoczone Templeton ITF 60 000 twarda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe 4:6, 6:2, 6:3
6. 09/02/2020 Stany Zjednoczone Midland ITF 100 000 twarda Ukraina Anhelina Kalinina walkower

Uwagi

  1. ↑ Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shelby_Rogers&oldid=68533280”