Przejdź do zawartości

Mamed Chalidow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lelek 2v (dyskusja | edycje) o 21:58, 14 cze 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 14 cze 2023, była oparta na tej wersji.
Mamed Chalidow
Мамед Халидов
Ilustracja
Mamed Chalidow w 2015
Pełne imię i nazwisko

Mamed Magomiedowicz Chalidow

Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1980
Grozny, ZSRR

Obywatelstwo

ZSRR (1980–1991)
Rosja (od 1991)
Polska (od 2010)

Wzrost

183 cm

Masa ciała

82 kg

Styl walki

submission fighting

Debiut

2004

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

średnia, półciężka

Klub

Arrachion MMA Olsztyn

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

47

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

17

Przez poddania

16

Przez decyzje

4

Porażki

8

Remisy

2

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 4 lipca 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mamed Chalidow[a][1], także jako Mamed Khalidov[b] (ur. 17 lipca 1980 w Groznym) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia czeczeńskiego, były międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej z 2009–2011, w wadze średniej z lat 2015–2018 oraz 2020–2021. Obecny nr. 1 rankingu KSW w wadze średniej[2].

Życiorys i przeszłość sportowa

Po rozpoczęciu I wojny czeczeńskiej wraz z rodziną przez pewien czas przebywał na terenie Rosji przy granicy z Czeczenią[3]. W 1997 roku wraz z grupą Czeczenów trafił do Polski. Języka polskiego uczył się we Wrocławiu. Po ukończeniu kursu językowego wyjechał do Olsztyna, gdzie ukończył studia na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim na kierunku zarządzanie i administracja[4]. 21 grudnia 2010 roku otrzymał polskie obywatelstwo[5].

Pierwszy kontakt ze sztukami walki miał w Groznym, gdy w wieku 13 lat zaczął trenować karate. Po przyjeździe do Olsztyna trenował taekwondo, zapasy i boks[4].

Kariera MMA

Wczesna kariera i początki w KSW

W zawodowych mieszanych sztukach walki startuje od 2004 roku. Reprezentując klub Arrachion MMA Olsztyn, zdobył międzynarodowe mistrzostwo Polski w MMA w kategoriach do 85 i 90 kg. W 2007 roku związał się z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki (KSW)[6].

W 2008 roku podpisał kontrakt z amerykańską organizacją EliteXC na 4 walki w wadze półciężkiej (do 205 funtów)[7]. 10 października 2008, w swoim amerykańskim debiucie na gali ShoXC, pokonał przez techniczny nokaut Jasona Guidę[8]. W czasie walki złamał palec u prawej ręki[9]. Kolejne występy w Ameryce nie doszły do skutku z powodu zawieszenia działalności przez EliteXC z powodów finansowych.

Chalidow powrócił do KSW. Swoją pierwszą walkę po wyleczeniu kontuzji stoczył 15 maja 2009 w Warszawie na gali KSW 11 z Brazylijczykiem Danielem Acacio. Znokautował go w 70. sekundzie walki, zostając pierwszym w historii międzynarodowym mistrzem KSW w wadze półciężkie (ówcześnie do 95 kg)[10].

World Victory Road i powrót do KSW

W styczniu 2009 roku podpisał kontrakt na trzy walki z japońską organizacją World Victory Road. Zadebiutował 7 listopada na gali Sengoku 11 w walce przeciwko mistrzowi tej organizacji w wadze średniej, Brazylijczykowi Jorge Santiago[11]. Chalidow wygrał przez TKO w pierwszej rundzie (uderzenia w parterze)[12]. 7 marca 2010 roku doszło do walki rewanżowej, której stawką był tym razem pas mistrzowski. Chalidow przegrał na punkty (47–48, 47–48, 47–49). Była to jego pierwsza porażka od 2005 roku[13].

Podczas gali KSW 13 stoczył swoją pierwszą walkę w obronie pasa międzynarodowego mistrza KSW w wadze półciężkiej. Jego rywalem był Japończyk Ryuta Sakurai. Po trzech 5-minutowych rundach i 3-minutowej dogrywce sędziowie orzekli remis, tym samym Chalidow zachował tytuł[14].

Chalidow na gali KSW XVI, 21 maja 2011

30 grudnia 2010 roku w Tokio stoczył swoją trzecią walkę dla WVR. Pokonał Japończyka Yuki Sasaki przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie ciosami w parterze[15].

W marcu 2011 roku zwakował pas KSW w wadze półciężkiej. Powodem było zejście Chalidowa do kategorii średniej[16].

19 marca 2011 roku wystąpił w Warszawie podczas gali KSW 15. Pierwotnie jego przeciwnikiem miał być Matt Lindland, a potem Thales Leites, jednak obaj wycofali się z powodu kontuzji. Ostatecznie Chalidow zmierzył się z innym byłym zawodnikiem UFC, Jamesem Irvinem[17]. Pojedynek został zakontraktowany w limicie 87 kg, jednak Amerykanin w dniu oficjalnego ważenia ważył 91 kg[18]. Mimo to Chalidow zgodził się podjąć walkę i pokonał rywala w 33 sekundy przez poddanie[19]. Do planowanej konfrontacji z Lindlandem doszło dwa miesiące później, podczas KSW 16. Chalidow odniósł kolejne szybkie zwycięstwo przed czasem – walka została rozstrzygnięta przez techniczne poddanie, gdy Amerykanin stracił przytomność wskutek duszenia gilotynowego[20].

26 listopada 2011 roku na gali KSW 17 Chalidow miał stoczyć pojedynek z byłym zawodnikiem PRIDE i WEC, Paulo Filho, ale z powodu problemów zdrowotnych Brazylijczyka nowym przeciwnikiem polskiego zawodnika został ogłoszony Jesse Taylor – Amerykanin mający na swoim koncie występy w Strikeforce oraz UFC[21]. Chalidow po raz kolejny wygrał przez poddanie w pierwszej rundzie, tym razem za pomocą dźwigni na staw kolanowy (otrzymał potem bonus finansowy za „poddanie wieczoru”)[22][23]. 12 maja 2012 roku na gali KSW 19, w Atlas Arena w Łodzi, znokautował Rodneya Wallace’a już w pierwszej rundzie oraz kolejny raz otrzymał bonus finansowy – tym razem za „nokaut wieczoru[24][25].

1 grudnia na gali KSW 21 miał zmierzyć się z Holendrem Melvinem Manhoefem, który z powodu kontuzji nogi zrezygnował z podjęcia walki[26]. Na jego miejsce został zakontraktowany pochodzący z Hawajów Kendall Grove[27]. Mamed ostatecznie wygrał pojedynek w drugiej rundzie poddając swojego rywala dźwignią na staw skokowy, doznając kontuzji, m.in. złamania palca u ręki[28]. Do pojedynku Chalidow vs Manhoef w końcu doszło na gali KSW 23 (8 czerwca 2013) w limicie wagowym 87 kg[29]. Mamed zwyciężył pochodzącego z Surinamu Holendra zmuszając go do poddania się na skutek założonego duszenia gilotynowego w pierwszej rundzie[30].

28 listopada 2015 na KSW 33 znokautował Michała Materlę w 31 sekundzie pojedynku, odbierając mu tym samym tytuł mistrzowski KSW wagi średniej[31]. Po walce otrzymał bonus za najlepszy nokaut wieczoru[32].

27 maja 2016 na KSW 35 wygrał walkę z Turkiem Azizem Karaoglu w wyniku kontrowersyjnego werdyktu sędziowskiego[33].

Walka w ACB, kariera od 2017 roku

11 Marca 2017 zadebiutował w organizacji Absolute Championship Berkut na gali numer 54 w Manchesterze wygrywając przez TKO w 22 sekundzie walki[34]. Była to pierwsza walka Chalidowa poza organizacją KSW od 30 grudnia 2010[35].

27 maja 2017 podczas gali KSW 39 która miała miejsce na Stadionie Narodowym pokonał jednogłośnie na punkty mistrza KSW wagi półśredniej Borysa Mańkowskiego[36]. Walka nie miała statusu mistrzowskiego[37].

3 marca 2018, na gali KSW 42 w Łodzi stoczył swój drugi super fight, tym razem z mistrzem kategorii półciężkiej Tomaszem Narkunem w limicie do 92 kg[38]. Pojedynek przegrał w 3 rundzie przez poddanie duszeniem trójkątnym[39].

30 lipca 2018, podczas konferencji prasowej przed KSW 45 zwakował pas wagi średniej federacji KSW[40].

1 grudnia 2018 podczas KSW 46 stoczył rewanżowy pojedynek z Tomaszem Narkunem, walkę tę przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów[41]. Podczas wywiadu po walce z dziennikarzem Polsatu – Mateuszem Borkiem poinformował o swojej decyzji o zakończeniu sportowej kariery[42].

8 lipca 2019 roku Chalidow za pomocą mediów społecznościowych ogłosił powrót do MMA[43].

7 grudnia 2019 na gali KSW 52: Race, przegrał jednogłośnie na punkty z mistrzem KSW w wadze średniej Scottem Askhamem. Chalidow po walce ogłosił chęć toczenia dalszych walk dla organizacji[44].

10 października 2020 podczas gali KSW 55 zrewanżował się Scottowi Askhamowi już w pierwszej rundzie 36 sekundy. Chalidow tym samym stał się ponownym mistrzem w wadze średniej[45]. Trzy dni później został nagrodzony bonusem w kategorii Nokaut Wieczoru gali KSW 55[46]. 13 lutego 2021 na gali Heraklesy Polskiego MMA 2020 otrzymał statuetkę w kategorii Nokaut Roku[47].

19 grudnia 2021 po ponad roku przerwy powrócił do klatki podczas gali KSW 65, na walkę ze znanym ze swoich spektakularnych nokautów mistrzem niższej kategorii wagowej (półśredniej) – Roberto Soldiciem, który wówczas domagał się walki o drugi pas[48]. Chalidow przegrał tę walkę przez ciężki nokaut w drugiej rundzie[49].

17 grudnia 2022 po kolejnym roku przerwy powrócił podczas XTB KSW 77, gdzie zmierzył się z Mariuszem Pudzianowskim[50]. Walka odbyła się w kategorii ciężkiej (do 120 kg / +205 lb), a zwyciężył ją już w pierwszej odsłonie przez TKO Chalidow, który najpierw rzutem sprowadził Pudzianowskiego do parteru, po czym ubijał go ciosami w tej płaszczyźnie, na koniec bezradny Pudzianowski odklepał w matę (sugerując poddanie się) i zakończył to wszystko sędzia ringowy[51].

3 czerwca 2023 podczas głównej walki wieczoru gali XTB KSW 83: Colosseum 2 na Stadionie Narodowym w Warszawie doszło do trylogii pomiędzy Chalidowem a Scottem Askhamem[52]. Wygrał przez nokaut latającym kolanem w trzeciej rundzie[53]. Dwa dni później organizacja KSW nagrodziła Chalidowa dodatkowym bonusem pieniężnym za spektakularny nokaut na rywalu[54].

Życie prywatne

Jest praktykującym muzułmaninem, w związku z czym nie trenuje w okresie ramadanu i nie toczy walk przez około 2 miesiące po nim[55][56]. Żonaty z Polką, Ewą, z którą ma dwóch synów[57] (Jasina i Kerima[58]). Jest kuzynem innego polskiego zawodnika MMA pochodzenia czeczeńskiego, Asłambieka Saidowa[59]. W 2018 roku mistrz KSW pochwalił się zakupem nowego samochodu – potężnego Forda serii F (F150)[60]. Wcześniej jeździł między innymi Audi RS7 Sportback[61].

W 2019 roku głośno było o zatrzymaniu Chalidowa przez Biuro Operacji Antyterrorystycznych. Wśród zarzutów znalazło się między innymi paserstwo luksusowych samochodów. Sportowiec szybko został jednak wypuszczony z aresztu, gdyż podważono wiarygodność świadka i jego zeznań[62].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

  • 2006: międzynarodowy mistrz Polski Full Contact Prestige w kat. 85 kg
  • 2007: międzynarodowy mistrz Polski Full Contact Prestige w kat. 90 kg

Grappling

  • 2005: Mistrzostwa Polski w Submission Fightingu – 2. miejsce w kat. -87,9 kg[63]
  • 2007: ADCC Polish Trials – 1. miejsce w kat. -87,9 kg[64]

Lista zawodowych walk w MMA

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 37-8-2 Anglia Scott Askham (19-5) KO (latające kolano i ciosy pięściami) 3 1:03 XTB KSW 83: Colosseum 2 03.06.2023 Polska Warszawa Bonus za nokaut wieczoru. Main Event.
Wygrana 36-8-2 Polska Mariusz Pudzianowski (17-7. 1NC) TKO (poddanie po ciosach w parterze) 1 1:54 XTB KSW 77: Khalidov vs. Pudzianowski 17.12.2022 Polska Gliwice Walka w wadze ciężkiej. Main Event
Przegrana 35-8-2 Chorwacja Roberto Soldić (19-3) KO (lewy sierpowy) 2 3:40 KSW 65: Khalidov vs. Soldić 18.12.2021 Polska Gliwice Stracił pas mistrzowski KSW w wadze średniej. Main Event
Wygrana 35-7-2 Anglia Scott Askham (19-4) KO (wysokie kopnięcie na głowę z wyskoku) 1 0:36 KSW 55: Askham vs. Khalidov 2 10.10.2020 Polska Łódź Zdobył pas mistrzowski KSW w wadze średniej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Przegrana 34-7-2 Anglia Scott Askham (18-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 52: Race 07.12.2019 Polska Gliwice Limit umowny do -85 kg. Main Event
Przegrana 34-6-2 Polska Tomasz Narkun (15-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 46: Narkun vs. Khalidov 2 01.12.2018 Polska Gliwice Limit umowny do -92 kg. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Przegrana 34-5-2 Polska Tomasz Narkun (14-2) Poddanie (duszenie trójkątne) 3 1:18 KSW 42: Khalidov vs. Narkun 03.03.2018 Polska Łódź Limit umowny do -93 kg. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 34-4-2 Polska Borys Mańkowski (19-5-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 39: Colosseum 27.05.2017 Polska Warszawa Limit umowny do -82 kg. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 33-4-2 Anglia Luke Barnatt (12-3) TKO (prawy sierpowy i uderzenia w stójce) 1 0:21 ACB 54: Supersonic 11.03.2017 Anglia Manchester Main Event
Wygrana 32-4-2 Turcja Aziz Karaoglu (9-6) Decyzja (większościowa) 3 5:00 KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu 27.05.2016 Polska Gdańsk Obronił pas mistrzowski KSW w wadze średniej. Main Event
Wygrana 31-4-2 Polska Michał Materla (22-4) TKO (latające kolano i ciosy pięściami) 1 0:31 KSW 33: Materla vs. Khalidov 28.11.2015 Polska Kraków Zdobył pas mistrzowski KSW w wadze średniej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana 30-4-2 Stany Zjednoczone Brett Cooper (20-10) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 29: Reload 06.12.2014 Polska Kraków Main Event
Wygrana 29-4-2 Brazylia Maiquel Falcão (32-5) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:52 KSW 27: Cage Time 17.05.2014 Polska Gdańsk Bonus za poddanie wieczoru. Main Event
Wygrana 28-4-2 Japonia Ryuta Sakurai (24-17-6) Poddanie (duszenie trójkątne nogami) 1 2:01 KSW 25: Khalidov vs. Sakurai 2 07.12.2013 Polska Wrocław Main Event
Wygrana 27-4-2 Holandia Melvin Manhoef (27-10-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:09 KSW 23: Królewskie Rozdanie 08.06.2013 Polska Gdańsk Limit umowny do 87 kg. Chalidow przekroczyl limit wagowy o 3 kg. Bonus za poddanie wieczoru
Wygrana 26-4-2 Stany Zjednoczone Kendall Grove (18-10) Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 2 3:27 KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie 01.12.2012 Polska Warszawa Bonus za poddanie wieczoru. Main Event
Wygrana 25-4-2 Stany Zjednoczone Rodney Wallace (12-4) KO (cios pięścią) 1 1:55 KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp 12.05.2012 Polska Łódź Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 24-4-2 Stany Zjednoczone Jesse Taylor (20-7) Poddanie (dźwignia na staw kolanowy) 1 1:42 KSW 17: Zemsta 26.11.2011 Polska Łódź Bonus za poddanie wieczoru. Main Event
Wygrana 23-4-2 Stany Zjednoczone Matt Lindland (22-8) Techniczne poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:35 KSW 16: Khalidov vs. Lindland 21.05.2011 Polska Gdańsk Main Event
Wygrana 22-4-2 Stany Zjednoczone James Irvin (15-8) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:33 KSW 15: Współcześni Gladiatorzy 19.03.2011 Polska Warszawa Limit umowny do -87 kg. Irvin nie wykonał wagi. Main Event
Wygrana 21-4-2 Japonia Yuki Sasaki (22-18-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:22 WVR Presents: Soul of Fight 30.12.2010 Japonia Tokio
Remis 20-4-2 Japonia Ryuta Sakurai (20-15-5) Remis 4 3:00 KSW 13: Kumite 07.05.2010 Polska Katowice Obronił mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Co-Main Event
Przegrana 20-4-1 Brazylia Jorge Santiago (21-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 WVR Presents: Sengoku 12 07.03.2010 Japonia Tokio Pojedynek o mistrzostwo Sengoku w wadze średniej
Wygrana 20-3-1 Brazylia Jorge Santiago (21-7) TKO (ciosy pięściami) 1 2:45 WVR Presents: Sengoku 11 07.11.2009 Japonia Tokio
Wygrana 19-3-1 Brazylia Daniel Acacio (17-7) KO (ciosy pięściami) 1 1:10 KSW 11: Khalidov vs. Acacio 15.05.2009 Polska Warszawa Zdobył mistrzostwo KSW w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 18-3-1 Stany Zjednoczone Jason Guida (17-18) TKO (ciosy pięściami) 2 4:53 ShoXC: Elite Challenger Series 10.10.2008 Stany Zjednoczone Hammond
Remis 17-3-1 Hiszpania Daniel Tabera (12-1-2) Remis 3 5:00 KSW Extra 13.09.2008 Polska Dąbrowa Górnicza
Wygrana 17-3 Litwa Valdas Pocevičius (19-16-3) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 0:51 KSW 9 09.05.2008 Polska Warszawa
Wygrana 16-3 Czechy Petr Ondruš (3-2) TKO (kontuzja ręki) 2 5:00 KSW Eliminacje 2 29.03.2008 Polska Wrocław
Wygrana 15-3 Holandia Dave Dalgliesh (25-16-2) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 1:53 KSW 8 10.11.2007 Polska Warszawa
Wygrana 14-3 Niemcy Martin Zawada (18-3) Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 1 4:22 KSW Eliminacje 15.09.2007 Polska Wrocław
Wygrana 13-3 Chorwacja Igor Pokrajac (13-4) Poddanie (dźwignia na staw kolanowy) 2 0:55 Boxing Explosion 2 02.08.2007 Chorwacja Zagrzeb
Wygrana 12-3 Niemcy Alexander Stefanović (1-1) TKO (ciosy pięściami) 1 3:01 KSW 7 02.06.2007 Polska Warszawa Debiut w KSW
Wygrana 11-3 Szwecja Tor Troéng (2-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 4:47 Full Contact Prestige 3 27.02.2007 Polska Poznań Zdobył międzynarodowe mistrzostwo Polski FCP
Wygrana 10-3 Polska Michał Garnys (0-0) Poddanie (ciosy pięściami) 3 1:52 Extreme Cage 2 19.11.2006 Polska Warszawa
Wygrana 9-3 Rosja Raszyd Magomiedow (0-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 2:45 President’s Cup 02.09.2006 Rosja Grozny
Wygrana 8-3 Polska Jacek Buczko (11-3) KO (ciosy pięściami) 1 4:52 Full Contact Prestige 2 08.04.2006 Polska Poznań Zdobył międzynarodowe mistrzostwo Polski FCP
Wygrana 7-3 Polska Andrzej Kosecki (0-1) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 2:53 Extreme Cage 1 05.03.2006 Polska Warszawa
Wygrana 6-3 Polska Paweł Kryś (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:40 Full Contact Prestige 15.01.2006 Polska Poznań
Wygrana 5-3 Czechy Andre Reinders (3-0-1) KO (ciosy pięściami) 1 4:01 MMA Sport 3 15.10.2005 Polska Warszawa Półfinał turnieju. Chalidow nie wystąpił w finale z powodu kontuzji
Wygrana 4-3 Litwa Danielius Razmus (10-5) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 1:46 MMA Sport 3 15.10.2005 Polska Warszawa Ćwierćfinał turnieju
Przegrana 3-3 Litwa Valdas Pocevičius (22-7-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:15 Shooto Lithuania – Gladiators 2 22.09.2005 Litwa Wilno
Wygrana 3-2 Polska Adam Skupień (0-0) KO (kopnięcie okrężne w głowę) 1 0:05 MMA Sport 2 28.05.2005 Polska Poznań
Wygrana 2-2 Polska Marek Krajewski (0-0) Poddanie (dźwignia na staw kolanowy) 1 1:53 MMA Sport 1 18.03.2005 Polska Warszawa
Wygrana 1-2 Polska Paweł Klimkiewicz (0-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Shidokan Poland Gala 05.12.2004 Polska Warszawa
Przegrana 0-2 Litwa Gražvydas Smailys (5-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:54 Shooto Lithuania – Gladiators 29.09.2004 Litwa Wilno
Przegrana 0-1 Litwa Nerijus Valiukevičius (2-2) TKO (ciosy) 1 4:49 Shooto Lithuania – Bushido King 18.05.2004 Litwa Wilno Debiut w MMA

Filmografia[65]

Inne informacje

Uwagi

  1. ↑ Po przyjęciu polskiego obywatelstwa sam zawodnik uznaje formę Mamed Chalidow za właściwą i obowiązującą: Kaukaski wojownik podbił serca Polaków. przegladsportowy.pl, 2013-06-05. [dostęp 2013-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
  2. ↑ Zatrudniająca go polska organizacja Konfrontacja Sztuk Walki przedstawia go w anglojęzycznej transkrypcji Mamed Khalidov.

Przypisy

  1. ↑ Zapis dźwiękowy wywiadu z Chalidowem, w którym wyjaśnia on pisownię własnego imienia i nazwiska. mmarocks.pl. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-20)].
  2. ↑ KSW - Martial Arts Confrontation - Offical KSW Federation website [online], www.kswmma.com [dostęp 2022-10-31].
  3. ↑ Mamed Chalidow o wojnie w Czeczenii, śmierci bliskich i Putinie - Sektor Gości odc. 7, cz. 3/5. [dostęp 2022-12-18].
  4. ↑ a b Fruwa w powietrzu, rozdaje ciosy - Gazeta Olsztyńska [online], gazetaolsztynska.pl [dostęp 2023-04-02].
  5. ↑ Мамед Халидов to od dziś Mamied Chalidow, Polak. sport.wm.pl, 21 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-21].
  6. ↑ KSW 7 | MMA Event [online], Tapology [dostęp 2022-10-10] (ang.).
  7. ↑ Mamed Khalidov vs. Jason Guida na gali Elite XC! [online], MMA PL, 11 września 2008 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  8. ↑ Sherdog.com, Mamed Khalidov takes out Jason Guida [online], Sherdog [dostęp 2022-10-10] (ang.).
  9. ↑ Brian Knapp: Herman Smashes Schall in ShoXC. sherdog.com, 11 października 2008. [dostęp 2009-05-11].
  10. ↑ KSW 11: Mamed zjadł Acacio w 70 sekund! [online], MMA PL, 16 maja 2009 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  11. ↑ Mamed Khalidov – lider KSW kontra Jorge Santiago [online], www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2022-10-10].
  12. ↑ Mamed Khalidov w Sengoku! Pierwsza walka z mistrzem Jorge Santiago!. 13 października 2009. [dostęp 2009-10-13].
  13. ↑ MMA. Mamed Khalidov przegrał z mistrzem federacji Sengoku. sport.pl, 7 marca 2010. [dostęp 2010-03-07]. (pol.).
  14. ↑ Sporty walki: KSW 13 – walki: Mamed Khalidov – Ryuta Sakurai; Mariusz Pudzianowski – Yusuke Kawaguchi [online], programtv.onet.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  15. ↑ Sengoku: Soul of Fight – wyniki. mmarocks.pl, 30 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-30].
  16. ↑ archive.ph [online], archive.ph [dostęp 2022-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03].
  17. ↑ Mamed Khalidov vs James Irvin – zapowiedź [online], MMANews, 9 marca 2011 [dostęp 2022-10-10].
  18. ↑ KSW 15 – wyniki ważenia. mmarocks.pl, 18 marca 2011. [dostęp 2011-03-20].
  19. ↑ KSW 15 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 20 marca 2011. [dostęp 2011-03-20].
  20. ↑ KSW 16 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 21 maja 2011. [dostęp 2011-05-22].
  21. ↑ Jesse Taylor zamiast Filho dla Mameda Chalidowa na KSW 17. mmarocks.pl, 21 listopada 2011.
  22. ↑ Mamed Khalidov vs Jesse Taylor – „Kanibal” zmiażdżył rywala [online], www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2022-10-10].
  23. ↑ Bonusy za KSW 17. mmarocks.pl, 1 grudnia 2011. (pol.).
  24. ↑ Mamed Khalidov vs Rodney Wallace KSW 19 Mamed WINNER powtórka|Forum Good Games [online], good-games.pl [dostęp 2022-10-10].
  25. ↑ Bonusy dla zawodników za galę KSW19. konfrontacja.pl, 2012-05-15. (pol.).
  26. ↑ KSW 21. Mamed Khalidov bez rywala. Melvin Manhoef doznał kontuzji. mmania.pl, 2012-11-21. (pol.).
  27. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Kendall Grove potwierdzony dla Mameda | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 23 listopada 2012 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  28. ↑ KSW 21 – wyniki oraz recenzja [online], naTemat.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  29. ↑ Khalidov vs. Manhoef i Materla vs. Grove na KSW 23 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  30. ↑ KSW 23 – na zakręcie [online], Lowking.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  31. ↑ Polsatsport.pl, KSW 33: Umarł król, niech żyje król! Khalidov znokautował Materlę! – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  32. ↑ Bonusy po KSW 33: Materla vs Khalidov – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  33. ↑ ''KSW 35: Kontrowersyjne zwycięstwo Khalidova. Chciał oddać pas Karaoglu!'' [online], polsatsport.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2016-05-28].
  34. ↑ ACB 54: Khalidov vs Barnatt – relacja i wyniki z gali [online], mmarocks.pl, 10 marca 2017 [dostęp 2017-03-14].
  35. ↑ ACB 54 – Khalidov vs. Barnatt – kompletna rozpiska [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-06] (pol.).
  36. ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
  37. ↑ Mamed Khalidov vs. Borys Mańkowski na KSW 39 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  38. ↑ Redakcja, Mamed Khalidov vs. Tomasz Narkun walką wieczoru KSW 42 [online], Stargard Nasze Miasto, 8 stycznia 2018 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  39. ↑ KSW 42: Khalidov odklepał! Narkun zwycięzcą walki wieczoru [online], Polsat Sport [dostęp 2019-02-09] (pol.).
  40. ↑ Mamed Chalidow wakuje pas | KSW, „Onet Sport”, 30 lipca 2018 [dostęp 2018-08-05] (pol.).
  41. ↑ KSW 46: Tomasz Narkun drugi raz pokonuje Mameda Khalidova – InTheCage.pl, „InTheCage.pl”, 1 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-03] (pol.).
  42. ↑ Mamed Khalidov ogłosił zakończenie kariery! – InTheCage.pl, „InTheCage.pl”, 1 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-03] (pol.).
  43. ↑ Rafał Hałada, Gwiazda polskiego MMA Mamed Khalidov wznawia karierę! [online], Polski sport.pl, 8 lipca 2019 [dostęp 2019-07-08] (pol.).
  44. ↑ Nieudany powrót Mameda Chalidowa. Sędziowie byli jednomyślni [online], Sport.pl [dostęp 2019-12-08] (pol.).
  45. ↑ KSW 55: Mamed Khalidov nokautuje Scotta Askhama kosmicznym kopnięciem! Nowy-stary mistrz! [WIDEO] [online], MMA PL, 10 października 2020 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  46. ↑ KSW, KSW 55: Bonusy [online], 13 października 2020.
  47. ↑ Polsatsportpl, Heraklesy polskiego MMA 2020: Poznaliśmy laureatów. Błachowicz i Khalidov nagrodzeni – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-02-15] (pol.).
  48. ↑ Polsatsport.pl, KSW 65: Khalidov kontra Soldić! Pierwsze face to face (WIDEO) [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  49. ↑ (VIDEO) Mamed Khalidov ciężko znokautowany! Roberto Soldić podwójnym mistrzem! – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-12-19] (pol.).
  50. ↑ Absolutny hit na KSW 77! Mamed Chalidow zawalczy z Mariuszem Pudzianowskim [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-05] (pol.).
  51. ↑ Krzysztof Kordys, Mamed Khalidov lepszy w starciu legend KSW! Mariusz Pudzianowski odklepał po ciosach w 1. rundzie! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).
  52. ↑ Trylogia potwierdzona! Ujawniono rywala Mameda Khalidova na KSW Koloseum 2 na Stadionie Narodowym! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-05-10] (pol.).
  53. ↑ Krzysztof Kordys, XTB KSW 83: Mamed Khalidov znów lepszy od Scotta Askhama! Latający nokaut w walce wieczoru! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-03] (pol.).
  54. ↑ Kamil Zejma, Rozdano bonusy po XTB KSW Colosseum 2 [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 5 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  55. ↑ Mamed zamiast trenować przed walkami, zaczął post. olsztyn.gazeta.pl, 2011-08-01. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  56. ↑ Chalidow: Ramadan ważniejszy od MMA. przegladsportowy.pl, 2011-05-18. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  57. ↑ Mikołaj Podolski: Żona Khalidova na celowniku internautów. Bo przeszła na islam. NaTemat.pl. [dostęp 2015-11-28].
  58. ↑ Nie pozwolę się zdeptać [online], Onet Sport, 7 grudnia 2019 [dostęp 2023-05-02] (pol.).
  59. ↑ Rafał Moks kontra Aslambka Saidova na gali KSW 17. mmarocks.pl, 15 września 2011. [dostęp 2011-11-17].
  60. ↑ Mamed Khalidov i jego Ford F150 – Super Express [online], www.se.pl [dostęp 2022-10-10].
  61. ↑ Mamed Khalidov już nacieszył się autem. Mocarne Audi sportowca na sprzedaż [online], www.se.pl [dostęp 2022-10-10].
  62. ↑ Ile zarabia Mamed Khalidov? Khalidow MMA KSW pensja [online], ZAWÓD TYPER, 9 grudnia 2020 [dostęp 2022-02-07] (pol.).
  63. ↑ BJJ | JUDO | ZAPASY | SF | Strona Medaliści – GrapplerINFO [online], grapplerinfo.pl [dostęp 2018-11-01] (pol.).
  64. ↑ Vortal BUDO :: Zobacz temat – ADCC Europe News [online], budo.net.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-27].
  65. ↑ Mamed Chalidow [online], Filmweb [dostęp 2019-01-11] (pol.).
  66. ↑ 11 listopada, ZAMIESZKI? Nie, Mamed Khalidov pokazał, jak powinno się świętować. gwizdek24.se.pl, 2012-11-13. (pol.).
  67. ↑ Mamed Khalidov i Borys Mańkowski w „Tylko Jeden” – Polsat.pl [online], polsat.pl [dostęp 2020-04-30] (pol.).

Linki zewnętrzne

Mistrzowie Konfrontacji Sztuk Walki
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza kobiet
Waga słomkowa kobiet
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mamed_Chalidow&oldid=70600515”