Antonow A-15
Aby zapobiec konfliktom edycji prosimy nie edytować strony do czasu usunięcia tej wiadomości. Nazwa użytkownika, który dodał tę wiadomość, jest wyświetlona na stronie historii.
Jeżeli ten artykuł nie był edytowany od kilku (nie dotyczy komunikatu o „gruntownej przebudowie”) godzin, należy usunąć szablon.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor |
Oleg Antonow |
| Typ |
szybowiec |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
26 marca 1960 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,0 m |
| Wydłużenie |
24 |
| Długość |
7,2 m |
| Wysokość |
1,96 m |
| Powierzchnia nośna |
12,3 m² |
| Masa | |
| Własna |
273 kg |
| Startowa |
390 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
55 km/h |
| Prędkość dopuszczalna |
250 km/h |
| Prędkość holowania |
140 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,69 m/s przy 90 km/h |
| Doskonałość maks. |
40 przy 100 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR, Czechosłowacja, Węgry | |
Antonow A-15 (ros. Антонов А-15) – radziecki szybowiec wyczynowy z usterzeniem motylkowym.
Historia
Biuro konstrukcyjne Olega Antonowa opracowało w 1959 r. nowy typ szybowca wyczynowego[1]. Maszyna została oblatana 26 marca 1960 r.[2] ale stało się za późno aby radzieccy piloci mogli ją wykorzystać podczas 8. Szybowcowych Mistrzostw Świata w Kolonii. Konstruktorzy opracowali również przyczepę do transportu szybowca, która umożliwiała jego holowanie przez samochód GAZ-69 z prędkością do 100 km/h[3].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec wyczynowy w układzie wolnonośnego średniopłata o konstrukcji metalowej.
Kadłub o przekroju eliptycznym, o konstrukcji półskorupowej. Jego podstawowy element konstrukcyjny stanowi 20 wręg pokrytych blachą o grubości 1 mm. Wręgi wykorzystane do mocowania skrzydeł i usterzenia są wzmocnione. Kabina pilota zamykana jednoczęściową osłoną otwieraną na prawą stronę, którą w sytuacji awaryjnej można odrzucić. Fotel z regulacją ustawienia. Szybowiec jest wyposażony w instalację tlenową i radiostację UKF Łastoczka. Tablica przyrządów pilota jest wyposażona w
Płat o profilu laminarnym NACA 643618, obrysie trapezowym, z dźwigarem skrzynkowym, zakończony kroplową owiewką chroniącą konstrukcję przed uszkodzeniem podczas lądowania. Kryty przy kadłubie blachą o grubości 1,5 mm i 0,5 mm na końcu skrzydła. Przestrzeń między trzydziestoma żebrami płata jest wypełniona pianką, zawiera też (pomiędzy pierwszym i czwartym żebrem) dwa zbiorniki balastowe z wodą o łącznej pojemności 50 litrów. Lotki są umieszczone na końcu skrzydeł, wykonane są w technologii przekładkowej z wyważeniem masowym. Klapy o konstrukcji metalowej z wypełnieniem piankowym, o napędzie ręcznym. Hamulec aerodynamiczny umieszczony po obu stronach skrzydła.
Usterzenie motylkowe składa się z dwóch stateczników ustawionych pod kątem 45° do poziomu. Mają konstrukcję jednodźwigarową, kryte są blachą o grubości 0,8 mm. Szkielet sterów jest konstrukcją drewniano-metalową, krytą płótnem. Same stery mają wyważenie masowe.
Podwozie jednotorowe złożone z chowanego ręcznie kółka głównego z amortyzacją olejowo-powietrzną i płozy ogonowej z amortyzatorem gumowym.
Przypisy
- ↑ А-15. Уголок неба. [dostęp 2023-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-28)]. (ros.).
- ↑ A-15 / Gliders. Year of the first flight - 1960.. ANTONOV Company. [dostęp 2023-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-14)]. (ang.).
- ↑ Skrzydlata Polska i 50'1960 ↓, s. 8.
Bibliografia
- A-15 radziecki szybowiec wyczynowy. „Skrzydlata Polska”. 50/1960, 11 grudnia 1960. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.