Zygmunt Morawski
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
styczeń 1921 |
|---|---|
| Data śmierci |
7 sierpnia 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
Zygmunt Morawski ps. „Bem” (ur. w styczniu 1921 w Pruszkowie pod Warszawą, zm. 7 sierpnia 1943) – hubalczyk, podporucznik Wojska Polskiego[1].
Życiorys
Zygmunt Morawski wstąpił ochotniczo do wojska po zdanej maturze w 1938 roku[1]. Nie wiadomo, w jakiej jednostce służył podczas kampanii wrześniowej[2]. Do oddziału majora Henryka Dobrzańskiego dołączył w drodze z Puszczy Augustowskiej do Warszawy i pozostał w nim do czasu jego rozwiązania[2]. Służył w szwadronie. Po śmierci „Hubala” był dowódcą jednej z grup udających się na spotkanie z jego następcą[2]. Po rozwiązaniu oddziału przebywał w Warszawie, a następnie przez Węgry i Turcję dostał się na Bliski Wschód. Przebywał w końcu 1940 w polskim obozie w Latrum w Palestynie[2].
Nieznane są okoliczności jego śmierci. W „Biuletynie Wolnej Polski” napisano, że nieustraszony partyzant oddziału „Hubala” z roku 1939–1940, kawaler orderu Virtuti Militari, został doprowadzony do samobójstwa[3]. „Bem” zginął 7 sierpnia 1943[4].
Przypisy
- ↑ a b Szymański 1986 ↓, s. 153.
- ↑ a b c d Szymański 1986 ↓, s. 154.
- ↑ Szymański 1986 ↓, s. 155.
- ↑ Szymański 1986 ↓, s. 156.
Bibliografia
- Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 153–156. ISBN 83-05-11561-5.