Przejdź do zawartości

Daniel Orsanic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Daniel Orsanic edytowana 19:13, 12 lis 2023 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Daniel Orsanic
Ilustracja
Orsanic (w środku) z trofeum Pucharu Davisa, 2016
Państwo

 Argentyna

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1968
Buenos Aires

Wzrost

183 cm

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

107 (15 listopada 1993)

Australian Open

1R (1994)

Roland Garros

1R (1992)

Wimbledon

1R (1991, 1993)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8

Najwyżej w rankingu

24 (11 maja 1998)

Australian Open

1R (1998–2002)

Roland Garros

SF (1997, 2000)

Wimbledon

2R (2001)

US Open

3R (2000)

Daniel Orsanic (ur. 11 czerwca 1968 w Buenos Aires) – argentyński tenisista i trener tenisa, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Orsanic rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2003 roku.

W grze pojedynczej wygrał dwa turnieje kategorii ATP Challenger Tour, w 1989 roku w Goiânie i w 1993 roku w Lublanie.

W grze podwójnej Orsanic triumfował w ośmiu imprezach rangi ATP World Tour i osiągnął siedem finałów. W deblowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł w 1997 i 2000 roku podczas French Open. W edycji z 1997 roku startował razem z Lucasem Arnoldem Kerem, a w 2000 roku z Jaimem Oncinsem.

W 1999 roku wystąpił w Pucharze Davisa przeciwko Ekwadorowi w grze podwójnej, wspólnie z Lucasem Arnoldem Kerem.

W rankingu gry pojedynczej Orsanic najwyżej był na 107. miejscu (15 listopada 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (11 maja 1998).

Po zakończeniu kariery Orsanic zajął się pracą trenerską. Najpierw współpracował z Luisem Horną. W 2007 roku był kapitanem Argentyny, która wygrała drużynowy puchar świata. Później został zatrudniony przez José Acasuso. W 2008 roku, przed Rolandem Garrosem, zakończyli współpracę. W dalszych latach trenował Pablo Cuevasa. Od sezonu 2015 kapitan reprezentacji Argentyny w Pucharze Davisa, którą doprowadził do pierwszego w historii zwycięstwa podczas edycji z roku 2016[1][2].

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
ATP Championship Series /
ATP International Series Gold
ATP World Series /
ATP International Series

Gra podwójna (8–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 15 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Finlandia Olli Rahnasto Argentyna Juan Garat
Argentyna Roberto Saad
6:4, 1:6, 6:3
Zwycięzca 2. 31 lipca 1994 Hilversum Ceglana Holandia Jan Siemerink Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
6:4, 6:2
Finalista 1. 28 września 1997 Bukareszt Ceglana Holandia Hendrik Jan Davids Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
5:7, 5:7
Finalista 2. 5 października 1997 Palermo Ceglana Holandia Hendrik Jan Davids Australia Andrew Kratzmann
Belgia Libor Pimek
6:3, 3:6, 6:7
Zwycięzca 3. 27 października 1997 Meksyk Ceglana Ekwador Nicolás Lapentti Meksyk Luis Herrera
Meksyk Mariano Sánchez
4:6, 6:3, 7:6
Finalista 3. 12 lipca 1998 Gstaad Ceglana Czechy Cyril Suk Brazylia Gustavo Kuerten
Brazylia Fernando Meligeni
4:6, 5:7
Zwycięzca 4. 2 sierpnia 1998 Kitzbühel Ceglana Holandia Tom Kempers Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Kratzmann
6:3, 6:4
Zwycięzca 5. 4 października 1998 Majorka Ceglana Argentyna Pablo Albano Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
7:6, 6:3
Finalista 4. 11 października 1998 Palermo Ceglana Argentyna Pablo Albano Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Francisco Montana
4:6, 6:7
Finalista 5. 1 listopada 1998 Meksyk Ceglana Meksyk David Roditi Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
4:6, 2:6
Zwycięzca 6. 2 maja 1999 Monachium Ceglana Argentyna Mariano Puerta Włochy Massimo Bertolini
Włochy Cristian Brandi
7:6, 3:6, 7:6
Zwycięzca 7. 25 lipca 1999 Stuttgart Ceglana Brazylia Jaime Oncins Macedonia Północna Ałeksandar Kitinow
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:2, 6:1
Finalista 6. 6 maja 2001 Monachium Ceglana Brazylia Jaime Oncins Czechy Petr Luxa
Czechy Radek Štěpánek
7:5, 2:6, 6:7(5)
Finalista 7. 27 maja 2001 Sankt Pölten Ceglana Brazylia Jaime Oncins Czechy Petr Pála
Czechy David Rikl
3:6, 7:5, 5:7
Zwycięzca 8. 30 września 2001 Palermo Ceglana Hiszpania Tomás Carbonell Włochy Enzo Artoni
Hiszpania Emilio Benfele Álvarez
6:2, 2:6, 6:2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wirtualna Polska Media, Juan Martin del Potro powróci do gry w reprezentacji? - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 grudnia 2014 [dostęp 2017-09-14] (pol.).
  2. Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: reprezentacja Argentyny uroczyście powitana w Buenos Aires - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 30 listopada 2016 [dostęp 2017-09-14] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]