Przejdź do zawartości

Machcino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Machcino edytowana 03:52, 17 sty 2024 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Machcino
wieś
Ilustracja
Dwór w otoczeniu zabytkowego parku
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

płocki

Gmina

Bielsk

Liczba ludności (2021)

309[2][3]

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

09-411[4]

Tablice rejestracyjne

WPL

SIMC

0559859[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Machcino”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Machcino”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Machcino”
Położenie na mapie gminy Bielsk
Mapa konturowa gminy Bielsk, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Machcino”
Ziemia52°37′55″N 19°45′00″E/52,631944 19,750000[1]

Machcinowieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bielsk[5][6].

Wieś prywatna Królestwa Kongresowego, położona była w 1827 roku w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Ludność: Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku liczba ludności we wsi Machcino to 301, z czego 47,8% mieszkańców stanowią kobiety, a 52,2% ludności to mężczyźni. Miejscowość zamieszkuje 3,3% mieszkańców gminy Bielsk. W miejscowości znajduje się około 75 zamieszkałych posesji.

Przemysł: W latach 70. XX wieku nastąpił rozwój gospodarczy. Funkcjonowała szkoła podstawowa, przedszkole, Spółdzielnia Kółek Rolniczych, Magazyn Zbożowy, a Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” (tzw. GS) prowadziła sklep i klub. Wraz upadkiem ustroju socjalistycznego instytucje te stopniowo popadały w degradację, a następnie zostały zlikwidowane. W latach 80. działała przez kilka lat prywatna kopalnia piasku i żwiru. Likwidacja szkoły podstawowej nastąpiła po reformie szkolnej w 1999 r. i była następstwem utworzenia gimnazjów w pobliskich miejscowościach Zągoty i Ciachcin.

W obecnej chwili w Machcinie znajduje się jedna elektrownia wiatrowa, zakład blacharsko-lakierniczy, zakład obróbki metali, firma budowlana, kilka gospodarstw rolnych.

Zaopatrzenie w wodę jest realizowane poprzez wodociąg gminny. Brak instalacji odprowadzającej zbiorowo ścieki.

Położenie: Miejscowość znajduje się w północno-zachodniej części województwa mazowieckiego. Współrzędne GPS to E 19.750556, N 52.631667. Przez miejscowość przebiega droga powiatowa 5201W z Płocka w kierunku Sierpca

Historia: W wykazie właścicieli majątków ziemskich z 1909 r. jako właściciel Machcina-Machcinka jest wymieniony Jan Pruski. Następnie powyższy majątek wraz z modrzewiowym dworkiem należał do Konstantego Tabęckiego. Po zakończeniu II wojny światowej majątek upaństwowiono. W marcu 1946 r. grunty rolne należące go majątku rozparcelowano i podzielono wśród chłopów z Machcina, Machcinka i Bronowa-Zalesia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 74954
  2. Wieś Machcino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-19], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-19].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 755 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowćy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 2, M-Z, Warszawa 1827, s. I.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]