Przejdź do zawartości

Emely Torazza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Nadzik (dyskusja | edycje) o 17:38, 8 lut 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 8 lut 2024, była oparta na tej wersji.
Emely Torazza
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 2004
Weimar

Klub

SC Riedern

Wzrost

164 cm[1]

Reprezentacja

 Szwajcaria

Debiut w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (40. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 stycznia 2023 w Ljubnie (29. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
brąz Lahti 2022 druż. miesz.
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2021/2022

Emely Torazza (ur. 2 listopada 2004[2] w Weimarze[3]) – szwajcarska skoczkini narciarska, reprezentantka SC Riedern[4]. Brązowa medalistka zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w konkursie drużyn mieszanych (2022), dwukrotna indywidualna mistrzyni Szwajcarii (2019, 2021).

Przebieg kariery

Pierwszymi startami zawodniczki w konkursach organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską były zawody w kombinacji norweskiej. W sierpniu 2018 na średniej skoczni w Oberstdorfie wzięła udział w zmaganiach zaliczanych do cyklu Youth Cup i zajęła 12. miejsce w Gundersenie oraz 10. w sprincie. W lutym 2019 w Kanderstegu uczestniczyła w konkursach Alpen Cupu. Uplasowała się wówczas na piątym miejscu w rywalizacji indywidualnej i na ósmym w zawodach drużynowych. Były to jej jedyne starty w kombinacji norweskiej w zawodach rangi FIS[5].

W marcu 2019 po raz pierwszy wystąpiła w zawodach FIS w skokach narciarskich. Jej pierwszy start miał miejsce w konkursie rangi Alpen Cup w Chaux-Neuve, w którym zajęła 22. miejsce[6][a][7][8].

W sezonie 2019/2020 startowała głównie w Alpen Cup, dziesięciokrotnie zdobywała punkty, a raz stanęła na podium – 10 sierpnia była druga w niemieckim Bischofsgrün. W sierpniu 2019 zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując 8. pozycję w zawodach w Râșnovie[7][6]. 14 września 2019 wystartowała w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 40. lokatę w norweskim Lillehammer[7][6]. Pod koniec sezonu 2019/2020 wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Prémanon, gdzie w indywidualnym konkursie skoków była 15., a w rywalizacji drużyn mieszanych zespół szwajcarski zajął ostatnie, 12. miejsce (Torazza nie wystartowała jednak ani w pierwszej, ani w drugiej serii zawodów)[9][10].

W sezonie 2020/2021 ponownie głównie startowała w Alpen Cup. W cyklu wystąpiła ośmiokrotnie, zdobywając w każdych zawodach punkty. Najlepsze miejsce zajęła w Prémanon, gdzie była 5. Startowała również w cyklu FIS Cup, w którym na koniec sezonu sklasyfikowana została na 18. miejscu, zdobywając 119 punktów. Wystartowała na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. W rozgrywanych w Lahti zawodach zajęła 41. lokatę[7][6].

W sezonie 2021/2022 znalazła się w szwajcarskiej kadrze B juniorek[11]. Sezon ten rozpoczęła od czterech startów w lipcu w Kuopio – najpierw była 13. i 16. w zawodach z cyklu FIS Cup, a następnie zajęła 9. i 10. miejsce w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[6], dzięki czemu zdobyła pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji zawodów tej rangi, a w ogólnym rozrachunku uplasowała się w klasyfikacji łącznej całego cyklu na 27. pozycji z dorobkiem 55 punktów[12]. W cyklu Alpen Cup w sezonie 2021/2022 trzykrotnie stanęła na podium zawodów – dwukrotnie zwyciężyła (9 sierpnia w Klingenthal i 12 sierpnia w Pöhli) i raz była druga (11 września w Libercu)[7][6], dzięki czemu zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej[12].

W zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego 2021/2022 zdobyła punkty w Innsbrucku, zajmując 29. pozycję. Zimą zaprezentowała się także w pięciu konkursach cyklu FIS Cup, w czterech z nich znalazła się w czołowej dziesiątce[6]. Przełożyło się to na 11. miejsce w klasyfikacji łącznej cyklu w sezonie 2021/2022[12]. W marcu 2022 wystartowała na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022, zajmując 30. lokatę indywidualnie[7][6]. Wystąpiła również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, gdzie indywidualnie zajęła 18. miejsce[6], a w konkursie drużyn mieszanych zdobyła brązowy medal[13].

W kwietniu 2022 ponownie została powołana do żeńskiej kadry B, w której będzie startować w sezonie 2022/2023[14].

6 sierpnia 2022 zadebiutowała w Letnim Grand Prix. W Courchevel uplasowała się na 19. pozycji, jednocześnie zdobywając swoje pierwsze punkty w tym cyklu. 5 listopada 2022 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 40. miejsce w zawodach w Wiśle. 1 stycznia 2023 zdobyła pierwsze punkty cyklu dzięki zajęciu 29. lokaty w konkursie w Ljubnie[7].

Pięciokrotnie stanęła na podium mistrzostw Szwajcarii – w 2017 w Einsiedeln[15] i w 2018 w Kanderstegu zdobyła brązowy medal[16], w 2019 w Chaux-Neuve została mistrzynią kraju[17], a w 2020 w Einsiedeln zdobyła srebrny medal[18], a w 2021 po raz drugi w karierze została mistrzynią Szwajcarii. Zwyciężyła na średniej skoczni narciarskiej w Gibswil, w zawodach tych wzięły udział cztery zawodniczki[19].

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 79,5 m 82,1 pkt Nie zakwalifikowała się.
7. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[b] 77,5 m 90,0 m 879,2 pkt (200,4 pkt) 138,0 pkt Niemcy
36. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 98,0 m – 79,1 pkt 185,1 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
41. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 64,5 m NQ 49,0 pkt 190,0 pkt Thea Minyan Bjørseth[20]
30. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 74,5 m 77,5 m 137,1 pkt 103,4 pkt Nika Prevc[21]
26. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 ind. 73,5 m 81,5 m 148,1 pkt 112,6 pkt Alexandria Loutitt
4. 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[c] 91,5 m 88,5 m 864,5 pkt (204,8 pkt) 55,7 pkt Słowenia

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2020 Lozanna/Francja Prémanon[d] – 15. miejsce

Drużynowo

2020 Lozanna/Francja Prémanon[d] – 12. miejsce (drużyna mieszana)[e]

Starty E. Torazzy na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 19 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 72,0 m 72,0 m 177,3 pkt 52,3 pkt Anna Szpyniowa[22]
12. 20 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 druż. miesz. DNS DNS 561,1 pkt (0,0 pkt) 425,3 pkt Austria[9]

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[f] – 18. miejsce

Drużynowo

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[f] – brązowy medal (drużyna mieszana)[g]

Starty E. Torazzy na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 24 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 70,0 m 83,0 m 163,0 pkt 92,5 pkt Nika Prevc[23]
3. 25 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz. 76,5 m 79,5 m 857,0 pkt (169,0 pkt) 56,0 pkt Słowenia[24]

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2022/2023 60.[25]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan na 4 lutego 2024

Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
40 q q q - 44 42 35 29 - - - - - - - - 40 q - - 38 38 q q - 2
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - 39 q q q - - 33 36 q - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2022/2023 37.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2022 42.
2023 35.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 19 20 38 23
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - 18 17 - - 27 31
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[27]
2023 17.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2023

2023
Oslo Oslo Stams Stams punkty
- - 14 6 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2021/2022 87.[28]
2022/2023 18.[29]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 29 32 - - - - - - - - 2
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
10 5 - - 8 10 - - 129
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2021 27.[30]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 40 - - 0
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
9 10 - - - - 55
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2019/2020 56.[31]
2020/2021 18.[32]
2021/2022 11.[33]
2022/2023 31.[34]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 sierpnia 2022 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 100,5 m 98,5 m 194,5 pkt 3. 22,4 pkt Nicole Konderla

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - 8 8 - - - - - - 35 45 64
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
8 9 - - - - 14 6 119
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 13 16 - - 5 5 - - - - - - 10 4 25 - - 8 10 265
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 4 3 - - - - - - - - - - 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ Według danych w bazie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej zawodniczka zadebiutowała już 8 lutego tego roku w Kanderstegu. W rzeczywistości jednak nie były to zawody z cyklu Alpen Cup, lecz dziecięce zawody OPA Games (roczniki 2004–2006).
  2. ↑ Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Simon Ammann, Emely Torazza i Sina Arnet.
  3. ↑ Skład zespołu: Remo Imhof, Sina Arnet, Emely Torazza i Juri Kesseli.
  4. ↑ a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  5. ↑ Skład zespołu: Emely Torazza, Nico Zarucchi, Rea Kindlimann, Lean Niederberger.
  6. ↑ a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  7. ↑ Skład zespołu: Emely Torazza, Yanick Wasser, Sina Arnet, Lean Niederberger.

Przypisy

  1. ↑ Emely Torazza. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. ↑ Dominik Formela: Szwajcaria Emely TORAZZA - sylwetka. Skijumping.pl. [dostęp 2022-05-06].
  3. ↑ Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang.).
  4. ↑ Kader Swiss Ski. Ostschweizer Skiverband. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  5. ↑ Emely TORAZZA (NK) - Athlete Information. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i TORAZZA Emely 2004.11.02 SUI. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2022-05-07].
  7. ↑ a b c d e f g Emely TORAZZA (JP) - Athlete Information. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2022-05-06]. (ang.).
  8. ↑ OPA Games Ski Jumping Ladies - Children - Kandersteg (SUI) - Medium Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 8 lutego 2019. [dostęp 2022-05-06]. (ang.).
  9. ↑ a b Lausanne 2020 - Youth Olympic Games - Ski Jumping - Nordic Combined - Mixed Team - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 20 stycznia 2020. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  10. ↑ Emely Torazza. Olympedia. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  11. ↑ Milena Kowalczyk: Przedstawienie kadr 2021/22 – Szwajcaria. Skokiokiemkobiet.pl, 23 maja 2021. [dostęp 2022-05-07].
  12. ↑ a b c TORAZZA Emely 2004.11.02 SUI. Klasyfikacje międzynarodowe. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2022-05-07].
  13. ↑ Adam Bucholz: EYOF 2022: Słowenia najlepsza w mikście. Skijumping.pl, 25 marca 2022. [dostęp 2022-05-05].
  14. ↑ Bartosz Leja: Szwajcarzy podali składy kadr na sezon 2022/2023. Jest Simon Ammann. Skokipolska.pl, 7 kwietnia 2022. [dostęp 2022-05-07].
  15. ↑ Damen Schweizermeisterschaften Skisprung. Schweizerische Skiverband, 14 października 2017. s. 2. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  16. ↑ Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. Skijumping.pl, 14 października 2018. [dostęp 2022-05-10].
  17. ↑ Schweizermeisterschaften 2019 Ladies. Schweizerische Skiverband, 12 października 2019. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  18. ↑ Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. Skijumping.pl, 24 października 2020. [dostęp 2022-05-10].
  19. ↑ Bartosz Leja: Gregor Deschwanden i Emely Torazza mistrzami Szwajcarii. Bez Ammanna i Peiera na starcie. Skokipolska.pl, 16 października 2021. [dostęp 2022-05-07].
  20. ↑ FIS Nordic Junior World Ski Championships - Ski Jumping Women - Lahti (FIN) - Normal Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 11 lutego 2021. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  21. ↑ FIS Nordic Junior World Ski Championships - Ski Jumping Women - Zakopane (POL) - Normal Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 3 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  22. ↑ Lausanne 2020 - Youth Olympic Games - Ski Jumping - Women's Individual - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 19 stycznia 2020. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  23. ↑ EYOF2022 - Ski Jumping HS100 - Girls. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 24 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  24. ↑ EYOF2022 - Ski Jumping Mixed Team Competition. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 25 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  25. ↑ FIS World Cup Ski Jumping - 2022/2023 - World Cup Standings Women. fis-ski.com, 2023-03-24. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ang.).
  26. ↑ Emely TORAZZA - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  27. ↑ Emely TORAZZA - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2023-10-05].
  28. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  29. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  30. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  31. ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  32. ↑ FIS Cup Women - Standings 2020/2021. fis-ski.com, 2021-02-28. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  33. ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  34. ↑ FIS Cup Women - Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-05. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).

Bibliografia

Mistrzynie Szwajcarii w skokach narciarskich
Indywidualnie
  1. ↑ a b c d W latach 2008 i 2013 mistrzostwa wśród kobiet odbywały się najpierw na skoczni średniej, a potem na dużej.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emely_Torazza&oldid=72803911”