Przejdź do zawartości

Tatra T2D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Tatra T2D edytowana 06:24, 17 lut 2024 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Tatra T2D
Ilustracja
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Czechosłowacja

Producent

ČKD Praha

Miejsce produkcji

Praga

Premiera

1966

Lata produkcji

1967–1968

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

10 900 mm

Szerokość

2200 mm

Wysokość

3115 mm

Masa

12 500 kg

Rozstaw wózków

1000/1435/1520 mm

Moc silników

2×60 kW

Napięcie zasilania

600 V DC

Prędkość maksymalna

50

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

22

Liczba miejsc ogółem

85

Tatra T2D – typ dwuosiowego tramwaju, wytwarzanego seryjnie w zakładach ČKD w drugiej połowie lat 60. XX w. na licencji niemieckich zakładów Gothaer Waggonfabrik. Jest to ostatni dwuosiowy tramwaj wyprodukowany w Czechosłowacji. Razem z wagonami doczepnymi Tatra B2D(inne języki) był przeznaczony wyłącznie na rynek wschodnioniemiecki.

Tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 60. XX wieku rządy Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej i Niemieckiej Republiki Demokratycznej zawarły porozumienie, zgodnie z którym cała produkcja tramwajów miała zostać przeniesiona z niemieckiej fabryki Gotha do fabryki ČKD w Pradze. W 1965 roku ČKD uzyskało w ramach RWPG monopol na produkcję tramwajów na rynek wschodnioniemiecki. Dla tego rynku miał zostać zaprojektowany tramwaj, który miał być maksymalnie ujednolicony z produkowaną wówczas czteroosiową Tatrą T3 wywodzącą się z koncepcji PCC. W 1967 roku światło dzienne ujrzały dwa prototypy Tatry T4, które różniły się od siebie rozwiązaniami technicznymi. Dołączono do nich nadwozie Tatra T1 ze zdemontowaną kabiną i panelem sterowania, które nosiło oznaczenie BW-3000 (BW to skrót od Beiwagen (doczepa), a 3000 to numer taborowy) oraz prototypową doczepę Tatra B4[1]. Po testach obu prototypów z doczepami rozpoczęto produkcję seryjną typów T4 i B4. Dla mniejszych systemów tramwajowych Tatry T4 były dość niekorzystne ze względu na wysokie zużycie energii elektrycznej, a także na fakt, że ich pojemność byłaby niewykorzystana. Te mniejsze systemy tramwajowe zwróciły się do fabryk o dostawy przestarzałych koncepcyjnie i technicznie pojazdów dwuosiowych. W związku z tym ČKD przejęła kompletną dokumentację techniczną wagonów Gotha T2-62(inne języki), zgodnie z którą w 1966 roku wyprodukowała prototyp Tatry T2D. Potem nastąpiła krótka produkcja seryjna typu T2D, po czym zastąpiono go typem T4, który był produkowany do 1987 roku[2].

Litera T w oznaczeniu typu oznacza Triebwagen (wagon silnikowy), cyfra 2 oznacza dwie osie, a litera D (= Deutschland, czyli Niemcy) pochodzi z systemu oznaczeń tramwajów Tatra.

Prototypy

[edytuj | edytuj kod]

Prototyp Tatry T2D wyprodukowano w 1966 roku według dokumentacji technicznej przejętej od Gothaer Waggonfabrik. Tramwaj ten był bardzo przestarzały koncepcyjnie i technologicznie (ostatnie tramwaje dwuosiowe wyprodukowano w Czechosłowacji w latach 50. XX wieku). Tramwaje te przeznaczone były wyłącznie na rynek wschodnioniemiecki i ze względu na to, że miały być eksploatowane głównie przez sieci wąskotorowe, w Czechosłowacji nie odbyły nawet jazd próbnych[3]. Produkcja seryjna tego typu miała miejsce w latach 1967–1968[1].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

W 1962 roku zaprojektowano tramwaj będący modernizacją typu Gotha T2-61(inne języki), w porównaniu do którego wprowadzono nowy nastawnik jazdy StNFB 4 z dwudziestoma stopniami jazdy i hamowania, hamulec awaryjny, centralne sterowanie drzwiami, siedzenia umieszczone poprzecznie zamiast podłużnych ławek, oświetlenie oparte na żarówkach zamiast świetlówek. W zasadzie była to druga większa modernizacja typu T57 (pierwszą był T59E), która w 1965 roku została ponownie zmodernizowana do typu T2-65, w której główne zmiany polegały na zastąpieniu drzwi drewnianych stalowymi i zamontowaniu nowego optyczno-akustycznego systemu ostrzegania. Ciekawostką w tramwajach Gotha był nastawnik w formie kierownicy z samochodu Wartburg 311.

Tatra T2D to jednokierunkowy, dwuosiowy tramwaj silnikowy z rozruchem rezystorowym. Konstrukcyjnie wywodził się z tramwaju T2-62 (lub T2-65), nadwozie było spawane z profili stalowych, wnętrze posiadało poprzecznie rozmieszczone siedzenia z poręczami. W zakładach ČKD produkowano nadwozia, w których następnie montowano części niemieckich producentów[3]. Wagony mogły poruszać się po rozstawie szyn 1000–1524 mm[4].

Oprócz wagonów silnikowych produkowano także doczepy bierne oznaczone jako Tatra B2D.

Dostawy

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1966–1968 wyprodukowano 117 tramwajów T2D.

Państwo Miasto Typ Lata dostaw Liczba Numery taborowe Uwagi
 NRD Brandenburg an der Havel T2D 1967–1968 3 54–56
Erfurt T2D 1967–1968 6 134–139
Gera T2D 1968 2 167–168
Görlitz T2D 1967 3 16–18
Gotha T2D 1967–1968 4 34–37
Halle (Saale) T2D 1966–1968 77 569, 766–841 569 – prototyp
Jena T2D 1968 2 136–137
Chociebuż T2D 1967–1968 12 65–76
Plauen T2D 1967 2 92–93
Zwickau T2D 1967–1968 6 132–137

Wagony historyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Erfurt (wagon nr 3 z Gothy)
  • Halle (wagon nr 772)
  • Arad (wagon nr 8 ze Zwickau)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jaroslav Čelustka, Tramvajové vlečné vozy Tatra, „Svět železnic”, 6 (1), 2006, s. 23 (cz.).
  2. Zdeněk Mazánek, Další historická „té dvojka“ v Liberci. Z Německa [online], Československý Dopravák, 10 grudnia 2016 [dostęp 2024-01-15] (cz.).
  3. a b Železničář | Tramvaje ze Smíchova mířily do východoněmeckých měst [online], zeleznicar.cd.cz [dostęp 2024-01-15] (cz.).
  4. www.Gothawagen.de - T2-62/B2-62 [online], www.gothawagen.de [dostęp 2024-01-15] (niem.).