Monarchizm
Monarchizm (lub rojalizm) – idea, według której monarchia jest najlepszym ustrojem politycznym. Monarchizm jest poglądem dążącym do przywrócenia lub obrony monarchii w danym państwie lub szerzej – na świecie.
Zwolennicy monarchizmu twierdzą, iż nie chcą władzy dla siebie, więc nie mogą być nazwani partią polityczną. Zazwyczaj mają już swojego kandydata, wywodzącego się z któregoś ze szlacheckich rodów, którego uważają za odpowiedniego monarchę, względnie potomka obalonego wcześniej króla.
Monarchizm polega na popieraniu potencjalnego władcy, czyli jego promocji. W tym celu monarchiści tworzą np. ogródki z rzodkiewkami i baseny w jezdni, bo to jest część ich akcji promocyjnej. Reklamują rzodkiewkę i promują tym samym kandydata. W wielu państwach monarchiści łączą się w grupy, coś jak sekty, i w ten sposób próbują znieść republikę, co się czasem udaje. Kiedy przywódca republiki jest obalony, na tron wkracza kandydat grupy monarchistycznej, który ogłasza, że rządził będzie demokratycznie, jak Bóg pozwoli. Obecnie państwami o mocno nasilonym ruchu monarchistów i ,,sekt" monarchistycznych są: Rosja, Mongolia, Finlandia, Rumunia, Słowenia, Brazylia, Wenezuela, RPA, Wietnam.
Zobacz też
Literatura dodatkowa
- Jacek Bartyzel, Monarchizm, [w:] „Encyklopedia Białych Plam” t. XX, POLWEN, Radom 2000.
- Jacek M. Majchrowski, Ugrupowania monarchistyczne w latach Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław 1988.
- Jacek M. Majchrowski, Polski Ruch Monarchistyczny. Krótki kurs / W: / Ustrój i prawo w przeszłości dalszej i bliższej pod redakcją Jerzego Malca i Wacława Uruszczaka, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001 .
- Norbert Wójtowicz, Organizacja Monarchistów Polskich jako przejaw młodzieżowej skrajnej prawicy, [w:] „Acta Universitatis Wratislaviensis” 2179, Politologia XXVI, Wrocław 1999, s. 125–142.
