Przejdź do zawartości

Emely Torazza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez LKR23 (dyskusja | edycje) o 12:16, 11 sie 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 11 sie 2024, była oparta na tej wersji.
Emely Torazza
Ilustracja
Emely Torazza podczas zawodów Pucharu Świata w Hinzenbach (2023)
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 2004
Weimar

Klub

SC Riedern

Wzrost

164 cm[1]

Reprezentacja

 Szwajcaria
(do 2024)
 Niemcy
(od 2024)

Debiut w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (40. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 stycznia 2023 w Ljubnie (29. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
brąz Lahti 2022 druż. miesz.
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2021/2022

Emely Torazza (ur. 2 listopada 2004[2] w Weimarze[3]) – szwajcarska skoczkini narciarska, reprezentantka SC Riedern[4]. Brązowa medalistka zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w konkursie drużyn mieszanych (2022), dwukrotna indywidualna mistrzyni Szwajcarii (2019, 2021). Od sezonu 2024/2025 reprezentuje Niemcy.

Przebieg kariery

Pierwszymi startami zawodniczki w konkursach organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską były zawody w kombinacji norweskiej. W sierpniu 2018 na średniej skoczni w Oberstdorfie wzięła udział w zmaganiach zaliczanych do cyklu Youth Cup i zajęła 12. miejsce w Gundersenie oraz 10. w sprincie. W lutym 2019 w Kanderstegu uczestniczyła w konkursach Alpen Cupu. Uplasowała się wówczas na piątym miejscu w rywalizacji indywidualnej i na ósmym w zawodach drużynowych. Były to jej jedyne starty w kombinacji norweskiej w zawodach rangi FIS[5].

W marcu 2019 po raz pierwszy wystąpiła w zawodach FIS w skokach narciarskich. Jej pierwszy start miał miejsce w konkursie rangi Alpen Cup w Chaux-Neuve, w którym zajęła 22. miejsce[6][a][7][8].

W sezonie 2019/2020 startowała głównie w Alpen Cup, dziesięciokrotnie zdobywała punkty, a raz stanęła na podium – 10 sierpnia była druga w niemieckim Bischofsgrün. W sierpniu 2019 zadebiutowała w FIS Cupie, dwukrotnie zajmując 8. pozycję w zawodach w Râșnovie[7][6]. 14 września 2019 wystartowała w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 40. lokatę w norweskim Lillehammer[7][6]. Pod koniec sezonu 2019/2020 wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Prémanon, gdzie w indywidualnym konkursie skoków była 15., a w rywalizacji drużyn mieszanych zespół szwajcarski zajął ostatnie, 12. miejsce (Torazza nie wystartowała jednak ani w pierwszej, ani w drugiej serii zawodów)[9][10].

W sezonie 2020/2021 ponownie głównie startowała w Alpen Cup. W cyklu wystąpiła ośmiokrotnie, zdobywając w każdych zawodach punkty. Najlepsze miejsce zajęła w Prémanon, gdzie była 5. Startowała również w cyklu FIS Cup, w którym na koniec sezonu sklasyfikowana została na 18. miejscu, zdobywając 119 punktów. Wystartowała na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. W rozgrywanych w Lahti zawodach zajęła 41. lokatę[7][6].

W sezonie 2021/2022 znalazła się w szwajcarskiej kadrze B juniorek[11]. Sezon ten rozpoczęła od czterech startów w lipcu w Kuopio – najpierw była 13. i 16. w zawodach z cyklu FIS Cup, a następnie zajęła 9. i 10. miejsce w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[6], dzięki czemu zdobyła pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji zawodów tej rangi, a w ogólnym rozrachunku uplasowała się w klasyfikacji łącznej całego cyklu na 27. pozycji z dorobkiem 55 punktów[12]. W cyklu Alpen Cup w sezonie 2021/2022 trzykrotnie stanęła na podium zawodów – dwukrotnie zwyciężyła (9 sierpnia w Klingenthal i 12 sierpnia w Pöhli) i raz była druga (11 września w Libercu)[7][6], dzięki czemu zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej[12].

W zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego 2021/2022 zdobyła punkty w Innsbrucku, zajmując 29. pozycję. Zimą zaprezentowała się także w pięciu konkursach cyklu FIS Cup, w czterech z nich znalazła się w czołowej dziesiątce[6]. Przełożyło się to na 11. miejsce w klasyfikacji łącznej cyklu w sezonie 2021/2022[12]. W marcu 2022 wystartowała na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022, zajmując 30. lokatę indywidualnie[7][6]. Wystąpiła również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, gdzie indywidualnie zajęła 18. miejsce[6], a w konkursie drużyn mieszanych zdobyła brązowy medal[13].

W kwietniu 2022 ponownie została powołana do żeńskiej kadry B, w której będzie startować w sezonie 2022/2023[14].

6 sierpnia 2022 zadebiutowała w Letnim Grand Prix. W Courchevel uplasowała się na 19. pozycji, jednocześnie zdobywając swoje pierwsze punkty w tym cyklu. 5 listopada 2022 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 40. miejsce w zawodach w Wiśle. 1 stycznia 2023 zdobyła pierwsze punkty cyklu dzięki zajęciu 29. lokaty w konkursie w Ljubnie[7].

Pięciokrotnie stanęła na podium mistrzostw Szwajcarii – w 2017 w Einsiedeln[15] i w 2018 w Kanderstegu zdobyła brązowy medal[16], w 2019 w Chaux-Neuve została mistrzynią kraju[17], a w 2020 w Einsiedeln zdobyła srebrny medal[18], a w 2021 po raz drugi w karierze została mistrzynią Szwajcarii. Zwyciężyła na średniej skoczni narciarskiej w Gibswil, w zawodach tych wzięły udział cztery zawodniczki[19].

Przed sezonem 2024/2025 poinformowała o zmianie państwa reprezentowanego w zawodach międzynarodowych ze Szwajcarii na Niemcy[20].

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 79,5 m 82,1 pkt Nie zakwalifikowała się.
7. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[b] 77,5 m 90,0 m 879,2 pkt (200,4 pkt) 138,0 pkt Niemcy
36. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 98,0 m – 79,1 pkt 185,1 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
41. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 64,5 m NQ 49,0 pkt 190,0 pkt Thea Minyan Bjørseth[21]
30. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 74,5 m 77,5 m 137,1 pkt 103,4 pkt Nika Prevc[22]
26. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 ind. 73,5 m 81,5 m 148,1 pkt 112,6 pkt Alexandria Loutitt
4. 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[c] 91,5 m 88,5 m 864,5 pkt (204,8 pkt) 55,7 pkt Słowenia

Igrzyska europejskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
6. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane[d] Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[e] 76,0 m 81,5 m 765,7 pkt (130,6 pkt) 173,6 pkt Austria
26. 30 czerwca 2023 Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 98,5 m 105,0 m 131,5 pkt 145,9 pkt Nika Križnar

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2020 Lozanna/Francja Prémanon[f] – 15. miejsce

Drużynowo

2020 Lozanna/Francja Prémanon[f] – 12. miejsce (drużyna mieszana)[g]

Starty E. Torazzy na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 19 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 72,0 m 72,0 m 177,3 pkt 52,3 pkt Anna Szpyniowa[23]
12. 20 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 druż. miesz. DNS DNS 561,1 pkt (0,0 pkt) 425,3 pkt Austria[9]

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[h] – 18. miejsce

Drużynowo

2022 Finlandia Vuokatti/Lahti[h] – brązowy medal (drużyna mieszana)[i]

Starty E. Torazzy na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 24 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 70,0 m 83,0 m 163,0 pkt 92,5 pkt Nika Prevc[24]
3. 25 marca 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz. 76,5 m 79,5 m 857,0 pkt (169,0 pkt) 56,0 pkt Słowenia[25]

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2022/2023 60.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
40 q q q - 44 42 35 29 - - - - - - - - 40 q - - 38 38 q q - 2
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
- - 39 q q q - - 33 36 q - - - - q q - 39 33 32 34 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2023 44.
2024 36.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[27]
2022/2023 37.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[28]
2022 42.
2023 35.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 19 20 38 23
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - 18 17 - - 27 31
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[29]
2023 17.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2023

2023
Oslo Oslo Stams Stams punkty
- - 14 6 58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[30]
2021/2022 87.
2022/2023 18.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 29 32 - - - - - - - - 2
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
10 5 - - 8 10 - - 129
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[31]
2021 27.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 40 - - 0
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
9 10 - - - - 55
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[32]
2019/2020 56.
2020/2021 18.
2021/2022 11.
2022/2023 31.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 sierpnia 2022 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 100,5 m 98,5 m 194,5 pkt 3. 22,4 pkt Nicole Konderla

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - 8 8 - - - - - - 35 45 64
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
8 9 - - - - 14 6 119
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 13 16 - - 5 5 - - - - - - 10 4 25 - - 8 10 265
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 4 3 - - - - - - - - - - 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ Według danych w bazie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej zawodniczka zadebiutowała już 8 lutego tego roku w Kanderstegu. W rzeczywistości jednak nie były to zawody z cyklu Alpen Cup, lecz dziecięce zawody OPA Games (roczniki 2004–2006).
  2. ↑ Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Simon Ammann, Emely Torazza i Sina Arnet.
  3. ↑ Skład zespołu: Remo Imhof, Sina Arnet, Emely Torazza i Juri Kesseli.
  4. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  5. ↑ Skład zespołu: Emely Torazza, Killian Peier, Sina Arnet i Gregor Deschwanden
  6. ↑ a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  7. ↑ Skład zespołu: Emely Torazza, Nico Zarucchi, Rea Kindlimann, Lean Niederberger.
  8. ↑ a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  9. ↑ Skład zespołu: Emely Torazza, Yanick Wasser, Sina Arnet, Lean Niederberger.

Przypisy

  1. ↑ Emely Torazza. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. ↑ Dominik Formela: Szwajcaria Emely TORAZZA - sylwetka. Skijumping.pl. [dostęp 2022-05-06].
  3. ↑ Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang.).
  4. ↑ Kader Swiss Ski. Ostschweizer Skiverband. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  5. ↑ Emely TORAZZA (NK) - Athlete Information. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i TORAZZA Emely 2004.11.02 SUI. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2022-05-07].
  7. ↑ a b c d e f g Emely TORAZZA (JP) - Athlete Information. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2022-05-06]. (ang.).
  8. ↑ OPA Games Ski Jumping Ladies - Children - Kandersteg (SUI) - Medium Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 8 lutego 2019. [dostęp 2022-05-06]. (ang.).
  9. ↑ a b Lausanne 2020 - Youth Olympic Games - Ski Jumping - Nordic Combined - Mixed Team - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 20 stycznia 2020. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  10. ↑ Emely Torazza. Olympedia. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  11. ↑ Milena Kowalczyk: Przedstawienie kadr 2021/22 – Szwajcaria. Skokiokiemkobiet.pl, 23 maja 2021. [dostęp 2022-05-07].
  12. ↑ a b c TORAZZA Emely 2004.11.02 SUI. Klasyfikacje międzynarodowe. Baza wyników Adama Kwiecińskiego. [dostęp 2022-05-07].
  13. ↑ Adam Bucholz: EYOF 2022: Słowenia najlepsza w mikście. Skijumping.pl, 25 marca 2022. [dostęp 2022-05-05].
  14. ↑ Bartosz Leja: Szwajcarzy podali składy kadr na sezon 2022/2023. Jest Simon Ammann. Skokipolska.pl, 7 kwietnia 2022. [dostęp 2022-05-07].
  15. ↑ Damen Schweizermeisterschaften Skisprung. Schweizerische Skiverband, 14 października 2017. s. 2. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  16. ↑ Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. Skijumping.pl, 14 października 2018. [dostęp 2022-05-10].
  17. ↑ Schweizermeisterschaften 2019 Ladies. Schweizerische Skiverband, 12 października 2019. [dostęp 2022-05-10]. (niem.).
  18. ↑ Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. Skijumping.pl, 24 października 2020. [dostęp 2022-05-10].
  19. ↑ Bartosz Leja: Gregor Deschwanden i Emely Torazza mistrzami Szwajcarii. Bez Ammanna i Peiera na starcie. Skokipolska.pl, 16 października 2021. [dostęp 2022-05-07].
  20. ↑ Dominik Formela: Emely Torazza zmienia barwy narodowe. skijumping.pl, 2024-05-02. [dostęp 2024-05-03].
  21. ↑ FIS Nordic Junior World Ski Championships - Ski Jumping Women - Lahti (FIN) - Normal Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 11 lutego 2021. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  22. ↑ FIS Nordic Junior World Ski Championships - Ski Jumping Women - Zakopane (POL) - Normal Hill Individual - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 3 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  23. ↑ Lausanne 2020 - Youth Olympic Games - Ski Jumping - Women's Individual - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 19 stycznia 2020. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  24. ↑ EYOF2022 - Ski Jumping HS100 - Girls. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 24 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  25. ↑ EYOF2022 - Ski Jumping Mixed Team Competition. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 25 marca 2022. [dostęp 2022-05-10]. (ang.).
  26. ↑ a b TORAZZA Emely - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-17].
  27. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  28. ↑ Emely TORAZZA - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  29. ↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  30. ↑ TORAZZA Emely - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  31. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  32. ↑ TORAZZA Emely - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia

Mistrzynie Szwajcarii w skokach narciarskich
Indywidualnie
  1. ↑ a b c d W latach 2008 i 2013 mistrzostwa wśród kobiet odbywały się najpierw na skoczni średniej, a potem na dużej.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emely_Torazza&oldid=74522613”