Antoni Długosz
| Biskup tytularny Aggaru | ||
 Antoni Długosz (2011) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1941 | |
| Biskup pomocniczy częstochowski | ||
| Okres sprawowania |
1994–2016 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
20 czerwca 1965 | |
| Nominacja biskupia |
18 grudnia 1993 | |
| Sakra biskupia |
6 stycznia 1994 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Data konsekracji |
6 stycznia 1994 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Watykan | ||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Antoni Józef Długosz[1] (ur. 18 kwietnia 1941 w Częstochowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy częstochowski w latach 1994–2016, od 2016 biskup pomocniczy senior archidiecezji częstochowskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 kwietnia 1941 w Częstochowie[2]. Ukończył tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta[3]. W latach 1959–1965 studiował w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 20 czerwca 1965 w katedrze częstochowskiej miejscowy biskup diecezjalny Stefan Bareła[2][4]. W latach 1968–1971 odbył studia specjalistyczne w zakresie biblistyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie ukończone z magisterium. Na tej samej uczelni w latach 1973–1976 pogłębiał specjalizację w dziedzinie katechetyki, po czym uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Opowieść o Gedeonie (Sdz 6–8), w świetle współczesnej teologii biblijnej. Habilitował się w 1994 w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przedkładając rozprawę Katechetyczne przesłanie znaków Starego Testamentu[5].
Był wikariuszem w parafiach: Zesłania Ducha Świętego w Wieruszowie (1965–1966), św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu (1966–1968), św. Lamberta w Radomsku (1968 i 1971–1972)[5]. Od 1972 był wizytatorem katechizacji w Wydziale Katechetycznym Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Został kierownikiem ośrodka rehabilitacyjnego „Betania”, zajmującego się duszpasterstwem dzieci specjalnej troski i młodzieży uzależnionej[2].
W 1972 rozpoczął prowadzenie wykładów z biblistyki w Studium Katechetycznym w Częstochowie. W 1975 został wykładowcą katechetyki w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Tego samego przedmiotu nauczał w latach 1977–1979 w Krakowskim Metropolitalnym Seminarium Duchownym[2]. Został wykładowcą katechetyki także w Instytucie Teologicznym w Częstochowie, Sosnowieckim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, Kolegium Teologicznym w Sosnowcu i Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie[2][6]. Od 1993 był dyrektorem i wykładowcą Kolegium Teologicznego w Częstochowie[2]. Napisał ponad 60 publikacji naukowych i książek na temat katechetyki i biblistyki[5].
18 grudnia 1993 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej ze stolicą tytularną Aggar. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1994 w bazylice św. Piotra w Rzymie[1]. Udzielił mu ich papież Jan Paweł II, któremu asystowali arcybiskup Giovanni Battista Re, substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu, i arcybiskup Josip Uhač, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[4]. Jako dewizę biskupią przyjął słowo „Servire” (Służyć)[7]. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego[1]. 7 maja 2016 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego częstochowskiego[8][9].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Ruchu „Wiara i Światło” oraz Stowarzyszenia „Arka”, a także delegatem ds. Młodzieży Nieprzystosowanej Społecznie[7]. W 2000 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego częstochowskiego Jana Wątroby[4].
Został prowadzącym programy Ziarno w Telewizji Polskiej[10][11] i Kropelka radości na antenie Telewizji Trwam[12]. Nagrał płyty z piosenkami, występował z koncertami[13]. Szerszą rozpoznawalność zdobył dzięki utworowi Chrześcijanin tańczy, wielokrotnie odtwarzanemu w internecie, który przez innych twórców wiele razy był przerabiany i prezentowany w nowych aranżacjach[14]. Autor książek dla dzieci[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2016 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[15]. W 2017 przyznano mu Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[16].
W 2007 na wniosek częstochowskich dzieci otrzymał Order Uśmiechu[11], a w 2018 rzecznik praw dziecka Marek Michalak odznaczył go Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka[17].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Nota biograficzna Antoniego Długosza na dawnej stronie archidiecezji częstochowskiej. kuriaczestochowa.pl (arch.). [dostęp 2018-02-22].
- ↑ a b c d e f g Z. Wójcik. Biskupi pomocniczy. „Niedziela”. Nr 44/2000 (edycja częstochowska). ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-08-24].
- ↑ Traugutt, Traugutt… to nasze liceum!. jasnagora.com, 2010-09-25. [dostęp 2013-08-24].
- ↑ a b c Antoni Długosz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Nota biograficzna Antoniego Długosza na stronie archidiecezji częstochowskiej. archiczest.pl. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ „Europo, nie możesz żyć bez Boga”. ekai.pl (arch.), 2012-02-14. [dostęp 2018-02-22].
- ↑ a b Antoni Długosz na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-10-02].
- ↑ Rinuncia dell’Ausiliare di Częstochowa (Polonia). press.vatican.va, 2016-05-07. [dostęp 2016-05-07]. (wł.).
- ↑ Częstochowa: bp Antoni Długosz przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2016-05-07. [dostęp 2016-10-18].
- ↑ Bp Antoni Długosz zawsze uśmiechnięty. wp.pl, 2007-01-21. [dostęp 2018-02-21].
- ↑ a b Bp A. Długosz laureatem Kapituły Orderu Uśmiechu. ekai.pl (arch.), 2007-01-05. [dostęp 2018-02-22].
- ↑ M. Mamoń: Bp Antoni Długosz z Częstochowy zachwala dzieciom rządy PiS. To nic nowego. czestochowa.wyborcza.pl, 2019-09-04. [dostęp 2021-04-10].
- ↑ B. Stypułkowska. Wyśpiewać koleje życia. „Niedziela”. Nr 24/2015. s. 18–19. ISSN 0208-872X. [dostęp 2017-02-12].
- ↑ E. Stasiak, A. Tabaczyńska i in.: Nasz ranking śpiewających księży – czyli „Hallelujah” made in Poland. tvp.info (arch.), 2014-04-11. [dostęp 2024-07-07].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 828. [dostęp 2019-09-15].
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 2024-09-22].
- ↑ P. Kuczaj: Kawalerowie Orderu Uśmiechu patronami szkoły uzdrowiskowej. gmina.rabka.pl, 2018-06-19. [dostęp 2019-09-03].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Antoniego Długosza na stronie archidiecezji częstochowskiej. [dostęp 2020-05-06].
- Antoni Długosz na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2024-10-02].
- Antoni Długosz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21] (ang.).
- Antoni Długosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-01-13].
- Biskupi częstochowscy
- Polscy teolodzy katoliccy
- Wykładowcy Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie
- Osobowości telewizyjne związane z TVP
- Osobowości telewizyjne związane z Telewizją Trwam
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Orderem Uśmiechu
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka
- Absolwenci Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
- Ludzie urodzeni w Częstochowie
- Urodzeni w 1941