Przejdź do zawartości

Czesław Arkuszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Czesław Arkuszyński edytowana 23:23, 6 lis 2024 przez Revsson (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Czesław Arkuszyński
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1924
Tomaszów Mazowiecki

Data i miejsce śmierci

14 czerwca 2017
Warszawa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Czesław Arkuszyński (ur. 20 sierpnia 1924 w Tomaszowie Mazowieckim[1][2], zm. 14 czerwca 2017[3] w Warszawie) – polski więzień obozów koncentracyjnych, działacz kombatancki, hotelarz i publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Tomaszowie Mazowieckim. W lipcu 1943 roku aresztowany przez Gestapo[1]. Był więźniem politycznym niemieckich obozów koncentracyjnych Auschwitz, Sachsenhausen-Oranienburg i Buchenwald. W obozach pełnił m.in. funkcję sanitariusza. W KL Auschwitz otrzymał numer 131603[4][2]. Jako jeden z 900 przeżył czternastogodzinny marsz śmierci z ostatniego obozu z Wansleben am See do Hinsdorf (z ogółu 2000 maszerujących). Oswobodzony przez armię amerykańską, powrócił do Polski w maju 1945[1].

Po II wojnie światowej zdał maturę w liceum handlowym w roku 1947, a następnie rozpoczął studia na Akademii Handlowej w Szczecinie, pracując jednocześnie zawodowo[5]. Został działaczem Związku Inwalidów Wojennych RP[6]. Jednocześnie przez wiele lat pracował w hotelu „Orbis” w Warszawie, specjalizując się w zakresie gastronomii hotelowej[6]. Był autorem zawodowych książek i artykułów, m.in. „Gastronomia hotelowa: wybrane zagadnienia organizacyjne i podstawy obsługi” (2001). Tworzył również opowiadania opisujące rzeczywistość obozów koncentracyjnych, a także niewydaną książkę o tej tematyce pt. „Nie dać się zabić”[1].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2005[7]) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także innymi odznaczeniami[6].

Został pochowany na cmentarzu w Tomaszowie Mazowieckim[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Czesław Arkuszyński. Nie dać się zabić. „Pamięć”, s. 69, luty 2003. Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 1641-9561. (pol.). 
  2. a b Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], auschwitz.org [dostęp 2019-09-25].
  3. nekrolog, Gazeta Wyborcza 17 czerwca 2017
  4. Auschwitz: usłyszeć każde słowo. interia.pl. [dostęp 2017-07-11].
  5. Czesław Arkuszyński: Powrót. Blog Czesława Arkuszyńskiego, 4 listopada 2007. [dostęp 2017-07-11].
  6. a b c Czesław Arkuszyński. nekrologi.wyborcza.pl, 17 czerwca 2017. [dostęp 2017-07-11].
  7. Spotkanie w Pałacu Prezydenckim z okazji Dnia Weterana. prezydent.pl, 1 września 2005. [dostęp 2017-07-11].
  8. Nekrolog Czesława Arkuszyńskiego [online], wyborcza.pl, 17 czerwca 2017 [dostęp 2023-08-01].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]