Przejdź do zawartości

Alfred C. Redfield

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Alfred C. Redfield
Alfred Clarence Redfield
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1890 w
Filadelfia (Pensylwania)

Data i miejsce śmierci

17 marca 1983
Woods Hole (Massachusetts)

Zawód, zajęcie

profesor fizjologii, biolog

Narodowość

amerykańska

Alma Mater

Uniwersytet Harvarda

Uczelnia

Uniwersytet Harvarda
oraz Woods Hole
Oceanographic Institution[1][2]

Wydział

Department of Physiology, Harvard Medical School, Boston

Rodzice

Robert i Mary Redfield

Małżeństwo

Elizabeth Sewall Redfield, de domo Pratt (m. 1913, zm. 1920)
Martha Redfield, de domo Putnam (m. 1922)

Odznaczenia
Alexander Agassiz Medal(inne języki)[3]
Eminent Ecologist Award(inne języki)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Alfred Clarence Redfield, Alfred C. Redfield (ur. 15 listopada 1890 w Filadelfii, Pensylwania, zm. 17 marca 1983 w Woods Hole, Massachusetts) – amerykański naukowiec (oceanograf) i nauczyciel akademicki zainteresowany różnymi naukami przyrodniczymi[a], współtwórca biogeochemii i stechiometrii ekologicznej, współzałożyciel i przewodniczący Ecological Society of America (1946). Otrzymał Alexander Agassiz Medal(inne języki) (1955) i Eminent Ecologist Award(inne języki) (1966)[4]. Był członkiem National Academy of Sciences od 1958 roku[5]. Na jego prace (np. The biological control of chemical factors in the environment, 1958[6]) powoływał się James Lovelock formułując hipotezę Gai[7]. Za swojego mentora uważał go Robert Berner, twórca pierwszych modeli obiegu węgla w przyrodzie i modeli klimatycznych.

Życiorys

Dom rodzinny

Alfred [Allie] Clarence Redfield urodził się 15 listopada 1890 roku w Filadelfii jako najmłodsze dziecko Mary i Roberta Redfieldów. Miał brata i dwie siostry[8][9].

Rodzina Redfield była od dawna znana z działalności w obszarze nauk przyrodniczych i techniki. Prapradziadek Alfreda, William C. Redfield (1789 –1857), był współzałożycielem i pierwszym prezydentem American Association for the Advancement of Science.

Z galerii Roberta S. Redfielda
Chłopiec siedzący nad wodą (ok. 1890)
Mount Washington (Massachusetts),
22 lipca 1890

Dziadkiem Alfreda Redfielda był John Howard Redfield(inne języki) (1815–1895), najstarszy syn Williama C. Redfielda[9]. Był znanym botanikiem i konchiologiem, założycielem sekcji botaniki w Akademii Nauk Przyrodniczych przy Uniwersytecie Drexela[8].

Dziadkiem ze strony matki[b] był Asa Whitney(inne języki) (1791–1874)[10], którego nazwisko jest znane z historii kolei w Stanach Zjednoczonych, w tym z historią Baldwin Locomotive Works(inne języki). Był jednym z pierwszych wspólników Matthiasa Baldwina(inne języki) (spółka Baldwin & Whitney, 1842–1846). W następnych latach tworzył odrębne przedsiębiorstwo – Asa Whitney Car Wheel Works (później Asa Whitney and Sons' Car Wheel Works)[11], w którym produkowano żeliwne koła kolejowe z zastosowaniem opatentowanego przez A. Whitney’a procesu wyżarzania (annealing)[12].

Członkowie rodziny mieli uzdolnienia plastyczne[8]. Ojciec Alfreda, Robert S. Redfield(inne języki) (1849–1923), pasjonował się fotografowaniem natury (m.in. fotografie piktorialne, platynotypia[13]). Kolekcje jego fotografii znajdują się w Princeton University Art Museum[14], Library Company of Philadelphia(inne języki)[15] i w Yale[c]. Wcześnie odszedł na emeryturę z rodzinnej firmy Whitney, co pozwoliło mu spędzać z synem dużo czasu[8].

Rodzina Alfreda Clarensa spędzała lato na Cape Cod, w 1898 roku w Falmouth, a potem w innych miejscowościach hrabstwa Barnstable, nad brzegiem Zatoki Cape Cod (Cape Cod Bay). W tych latach dzieciństwa Alfred był zafascynowany historią naturalną, a zwłaszcza owadami i ptakami[16].

Szkoła i studia

Alfred Redfield uczył się w Haverford College(inne języki)[16][8], szkole[d], której dyrektorem był wówczas Isaac Sharpless(inne języki), członek Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, autor podręcznika Astronomy for Schools and General Readers (1882) i innych opracowań dotyczących nauczania[17]. W 1909 roku Redfield ukończył Haverfort School i rozpoczął studia w Haverfort College. Wkrótce został zachęcony przez nauczyciela-przyrodnika do przeniesienia do Uniwersytetu Harvarda, gdzie wykładał profesor George H. Parker(inne języki)[18]. Przeniósł się do Harvardu w 1911 roku. W czasie studiów utrzymywał się częściowo z korepetycji, nabierając doświadczania pomocnego w czasie przyszłej pracy akademickiej[16]. Na uczelni miał przypadkowo możliwość uczestniczenia w kursie geomorfologii, prowadzonym przez Williama Morrisa Davisa, co ułatwiło przyszłe badania naukowe[16].

Otrzymał stopnie[8][16][19]:

W ramach pracy doktorskiej starał się wyjaśnić mechanizmy zmian barwy skóry horned toad („rogate jaszczurki”). Stwierdził, że proces jest regulowany przez adrenalinę – hormon strachu, walki i ucieczki (hormon 3×F z ang. fright, fight and flight)[20][16]. W czasie studiów odwiedzał Marine Biological Laboratory(inne języki) w Woods Hole. Dokonał odkryć dotyczących fizjologii oddychania niektórych stawonogów, np. obecności i funkcji hemocyjaniny w krwi skrzypłoczy i in. gatunków bezkręgowców[16]. Badania kontynuował po studiach[21][22].

1
A
2
B
Fizjologia jest nauką ściśle związaną z innymi naukami o życiu organizmów i ekosystemów. Przykłady: A – skóra Phrynosoma solare zmienia kolor w stanie zagrożenia jaszczurki, B – kraby Mictyris platycheles uczestniczą w obiegu tlenu w ekosystemach oddychając dzięki przemianom hemocyjaniny

Praca zawodowa

Uniwersytet Harvarda

Harvard Medical School, Boston, Mass

W Uniwersytecie Harvarda A.C. Redfield pracował jako fizjolog od 1918 roku, gdy objął funkcję Instructor of Physiology. W kolejnych latach, po powrocie ze staży zagranicznych był zatrudniony na etatach profesora (zob. Professor(inne języki)):

Od 1956 roku do śmierci zajmował stanowisko profesor emeritus[8].

Alfred Redfield kierował również Wydziałem Biologii (1935–1938) i wydziałowym Laboratorium Biologicznym[16]. Od chwili utworzenia Woods Hole Oceanographic Institution(inne języki) był też ściśle związany z tą instytucją[16].

Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI)

C.O. Whitman, E.B. Wilson, E.G. Conklin i F.R. Lillie (1921)

Oceanographic Institution w Woods Hole założył w 1930 roku Frank Lillie(inne języki) (1870–1947). Otrzymał on od Fundacji Rockefellera wysoką dotację na utworzenie instytucji specjalizującej się w oceanografii.

F. Lillie był wcześniej dyrektorem Marine Biological Laboratory (MBL), działającego w Woods Hole od 1888 roku (filia Uniwersytetu w Chicago, prywatna instytucja non-profit). MBL gromadzi naukowców różnych specjalności biologicznych, prowadzących badania naukowe i działalność dydaktyczną (kursy, warsztaty, konferencje, staże). Jest wydawcą cenionego czasopisma The Biological Bulletin(inne języki)[23][24]. W pierwszej połowie XX wieku z MBL byli związani m.in.:

– Charles O. Whitman(inne języki) (1842–1910)
– Edmund B. Wilson(inne języki) (1856–1939)
– Edwin Conklin(inne języki) (1863–1952)

Dyrektorem-założycielem nowej jednostki badawczej (nazywanej „Oceanographic”) został Henry Bryant Bigelow(inne języki)[e], profesor Harvardu, oceanograf i specjalista w dziedzinie biologii morza. Alfred Redfield, związany z MBL już w latach studenckich (przyjaciel H.B. Bigelowa), został zaangażowany do początkowo ośmioosobowego[19], a wkrótce kilkunastoosobowego zespołu pracowników. Gromadzili się w Woods Hole w okresie letnim (w czasie roku akademickiego pracowali w różnych macierzystych uniwersytetach i innych instytucjach). Członkiem zespołu był również student Redfielda, Bostwick Ketchum[25][26] (zob. B.H. Ketchum Award) oraz m.in.[16]:

– meteorolog Carl-Gustaf Rossby i jego studenci (Ray Montgomery i Athelstan Spilhaus),
– bakteriolog Selman Waxman i jego asystent Charles Renn,
– studenci Bigelowa: Columbus Iselin(inne języki), Mary Sears(inne języki)[27] i George Clarke[28],
– chemicy: Norris Rakestraw[29] z Brown University i Richard Seiwell z Carnegie Institution(inne języki),
– geolog Henry Stetson[30] z Harvardu.

A.C. Redfield pracował w „Oceanographic” do śmierci, uczestnicząc w badaniach naukowych i zarządzaniu Instytucją[f][8].

1
Budynki badawcze MBL i siedziba U. S. Bureau of Fisheries (Woods Hole ok. 1930–1945)
3
Zespół MBL (1894), m.in. Edmund B. Wilson, C.O. Whitman, Robert P. Bigelow[e], Gary N. Calkins
4
Woods Hole Oceanographic Institution (1950)
Z historii MBL i WHOI[31]

Działalność poza „Harvard” i „Oceanographic”

Zgodne z filozofią interdyscyplinarnego rozwiązywania problemów biologii morza było utrzymywanie ścisłych kontaktów z wieloma naukowcami reprezentującymi różne dyscypliny naukowe i różne placówki badawcze świata.

The Biological bulletin W latach 1930–1948 w piśmie ukazało się 12 artykułów Alfreda Redfielda[32]

Kontakty ułatwiało wydawanie (od końca XIX w.) cenionego czasopisma naukowego, The Biological bulletin(inne języki) (początkowo Zoological Bulletin, założyciele: Charles Otis Whitman i William M. Wheeler). Redfield był jego wieloletnim redaktorem (1930–1942). Wniósł też znaczący wkład w tworzenie dwumiesięcznika Limnology and Oceanography(inne języki)[33][16]. We wczesnych latach 60. XX w. kierował Bermuda Biological Station for Research(inne języki). Był członkiem i pełnił kierownicze funkcje w wielu stowarzyszeniach naukowych (zabiegał o ich współdziałanie[34])[16][8]:


Tematyka pracy naukowej

Wczesne prace Redfielda dotyczyły przede wszystkim problemów fizjologii, tj. biochemia krążenia krwi (zob. układ krwionośny poszczególnych taksonów). Porównywał działanie i funkcje dwóch metaloprotein odpowiedzialnych za transport tlenu: hemoglobiny krwi ssaków i hemocyjaniny hemolimfy stawonogów (np. kraby horseshoe crabs(inne języki)). Zakres i metody badań charakteryzują takie publikacje, jak[32]:

  • The Absorption Spectra of Some Bloods and Solutions Containing Hemocyanin (1930)
  • The Equilibrium of Oxygen with the Hemocyanin of Limulus polyphemus Determined by a Spectrophotometric Method (1930)
  • On the Respiratory Function of the Blood of the Porpoise (z A.A. Green, 1933)

W późniejszych latach zmierzał do wyjaśnienia mechanizmów i szybkości krążenia materii w cyklach biogeochemicznych[g], prowadząc w dużej skali badania interdyscylinarne (ekologia, geofizyka, biogeochemia i in.).

Współpracownicy Redfielda upamiętnili jego dewizę, umieszczoną na pamiątkowej tablicy przy Laboratorium Redfielda[36]:

„Life in the sea cannot be understood without understanding the sea itself”.

Uczestniczył w rejsach badawczych RV Atlantis (pierwszy statek badawczy WHOI) gromadząc dane dotyczące m.in. cyrkulacji wód w Gulf of Maine i jej wpływu na populacje planktonu lub cyrkulacji pierwiastków biofilnych w innych ekosystemach wodnych (również w zbiornikach słodkowodnych i słonych bagnach)[19].

Badania stężeń nutrientów wykonywano w różnych strefach globalnego oceanu (Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski, Pacyfik, Morze Barentsa). Analiza wielkiej bazy zgromadzonych danych (np. stężenia azotanów i fosforanów w wodzie i w planktonie)[37][38] umożliwiła stwierdzenie, że stosunek atomowy N:P w wodzie trzech oceanów i Morza Barentsa wynosi ok. 20:1 (wartość skorygowana: 16:1) i jest zbliżony do średniej wartości N:P w fitoplanktonie. Bywa to uznawane za narodziny stechiometrii ekologicznej w ekosystemach wodnych (zob. stechiometria morskiej produkcji pierwotnej, współczynnik Redfielda, RR(inne języki))[39].

1
A
2
B
3
C
4
D
Pierwsze rejsy statku badawczego WHOI, RV Atlantis(inne języki) (A) miały na celu pobieranie próbek wody Gulf of Maine (B) w celu oznaczeń ilości planktonu, tj. Calanoida z podgromady widłonogi (C); fot. D – sieci planktonowe badawczej wyprawy EPA (2009)

Do najczęściej cytowanych artykułów A.C. Redfielda należą:

  • On the proportions of organic derivatives in sea water and their relation to the composition of the plankton (1934)[37][38]
  • An Ecological Aspect of the Gulf Stream (1936)[40]
  • The Cycle of Organic Phosphorus in the Gulf of Maine (1937)[41]
  • The Effect of the Circulation of Water on the Distribution of the Calanoid Community in the Gulf of Maine (1941)[42]
  • The Deuterium Balance of Lake Maracaibo (1956)[43]
  • The biological control of chemical factors in the environment (1958)[6]

Badania krążenia pierwiastków w oceanach są kontynuowane m.in. w ramach prognozowania zmian klimatu. Wyniki opublikowane przez Redfielda w 1934 roku[37][38] są przytaczane w wielu współczesnych opracowaniach[6][44][45].

1
A
2
B
Przykłady współczesnych odwołań do prac A.C. Redfielda: A – A meta-analysis on environmental drivers of marine phytoplankton C : N : P (2020)[45]
B – “Het mysterie van de mest” en Natuurmonumenten als aquariumliefhebber (2017)[46]
Lata II wojny światowej

W czasie wojny A.C. Redfield współpracował z marynarką wojenną (zob. udział United States Navy w wojnie)[19]. Należał do zespołu badawczego, którego raporty zostały częściowo ujawnione. Badano m.in. oddziaływanie środowiska morskiego na poszycie okrętów, w tym m.in. działanie farb przeciwporostowych[47][19][16]. W 1946 roku Alred C. Redfield i Allyn C. Vine(inne języki) (naukowiec, którego upamiętnia nazwa batyskafu Alvin[48]) opatentowali wynalazek zatytułowany Method of Sea Water Foam Suppression and Apparatus – sposób zmniejszania widoczności śladu torowego okrętów, ułatwiającego ich wykrycie i zniszczenie[49][50].

Jest współautorem wydanej w 1946 roku książki Methods of submarine buoyancy control; Summary technical report of the National Defense Research Committee[51].

Publikacje i dokumentacja niepublikowana

Katalog WorldCat zawiera 276 publikacji z okresu 1922–1967. Na czele listy uporządkowanej według znaczenia znajdują się prace[52]:

  • A study of the disposal of chemical waste at sea, Alfred C Redfield; Lionel Albert Walford, 1951
  • Interaction of Sea and Atmosphere : a group of contributions, Alfred C Redfield (13 wznowień w okresie 1951–1957)

Bibliografie uporządkowane według specjalistycznych kryteriów opracowali m.in.:

Poza książkami i artykułami naukowymi dostępna jest dokumentacja nieopublikowana, przechowywana i udostępniana do badań przez WHOI (Manuscript Collection MC-29). Kolekcja zawiera m.in. raporty, mapy, dane pomiarowe i wykresy, obliczenia, analizy komputerowe, fotografie, księgi polowe i robocze rękopisy, wykłady, wycinki z gazet i czasopism i in.[19].

Wyróżnienia

Doktoraty honoris causa

Został wyróżniony tytułem dr h.c. przez Uniwersytet w Oslo (1956), Lehigh University (1965), Memorial University of Newfoundland (1967) i University of Alaska (1971).

Odznaczenia i nagrody

Upamiętnienie

Biografia Alfreda C. Redfielda jest znana m.in. dzięki artykułom współtwórców współczesnej ekologii i oceanografii, takim jakFrank Preston(inne języki) (1896–1989)[49], Roger Revelle (1909–1991)[16], Eugene Odum (1913–2002)[4] lub Mary Sears(inne języki)(1905–1997)[53] z Woods Hole Oceanographic Institution[1][19] i inni.

Prace i osobowość A.C. Redfielda opisywali również jego uczniowie i następcy, m.in. Robert Berner (1935–2015) i Peter J. le B. Williams (profesor biogeochemii morskiej, współautor książki Respiration in Aquatic Ecosystems)[8][55].

W 2004 roku zarząd Association for the Sciences of Limnology and Oceanography (ASLO) zdecydował o corocznym nadawaniu nagrody za długoterminowe osiągnięcia w dziedzinie limnologii i oceanografii – A.C. Redfield Lifetime Achievement Award(inne języki)[56].

Imię Alfreda Redfielda nadano budynkom laboratorium biologii morza w Woos Hole (WHOI) i oraz w Bermuda Institute of Ocean Sciences (BIOS)[16]

Życie prywatne

Rodzice Alfreda C. Redfielda, Mary i Robert S. Redfield(inne języki), mieli dwóch synów i dwie córki[8][9]. Starszy z braci, J. Howard Redfield(inne języki) (1879–1944) był inżynierem. Miał duże zdolności matematyczne. Jest znany jako współtwórca teorematu Redfielda–Pólyi, autor publikacji z 1927 roku pt. The Theory of Group-Reduced Distributions[57] i in. (zob. George Pólya i Pólya enumeration theorem(inne języki)). Córką Howarda była Priscilla Redfield Roe (1920–2011)[9].

Siostry A. Redfielda są przedstawione na fotografii „Mary and Heloise Redfield at Mount Washington c. 1889” znajdującej się w Philadelphia Museum of Art (fot. Robert S. Redfield, platinum print)[58]. Starsza, Heloise (1883–1966), została artystką[59][60]. Mąż młodszej (Mary, 1885–1968), Henry Farrand Griffin, miał zainteresowania literackie. Ich syn, Donald Griffin (1915–2003) dorastał w atmosferze opowiadań o przyrodzie (początkowo książek Setona, czytanych przez matkę). Został cenionym biofizykiem i etologiem[61].

Alfred C. Redfield był żonaty dwukrotnie[8]. Pierwsze małżeństwo zawarł w 1913 roku z Elizabeth Sewall de domo Pratt. Żona chorowała na gorączkę reumatyczną. Nie mogła mieć dzieci. Zmarła w 1920 roku w wyniku grypy hiszpanki[8].

Ożenił się powtórnie w 1922 roku z Marthą Redfield de domo Putnam. Z tego małżeństwa miał dwie córki (Elizabeth R. Marsh[62] i Martha W.R. Koch)[9] i syna Alfreda (Alfred Guillou Redfield, 1929–2019[63][64]; Redfield equation(inne języki))[8].

Od 1931 roku Alfred i Martha zajmowali domek letniskowy w Woods Hole, a w 1941 zakupili w tej miejscowości całoroczny dom z ogrodem kwiatowym i warzywnym. W latach 1942–1956 Redfield był zastępcą dyrektora WHOI. Po przejściu na formalną emeryturę (starszy oceanograf emerytowany) kontynuował analizy dotyczące m.in. pływów w pobliżu znanego z dzieciństwa wybrzeża hrabstwa Barnstable. Ostatnia praca naukowa – książka pt. The tides of the waters of New England and New York – została opublikowana w roku 90. urodzin autora (1980)[65].

Uwagi

  1. ↑ Eugene Odum (1966) napisał o specjalności A.C. Redfielda m.in.[4]:

    A mark of greatness is his ability to draw from more than one discipline in seeking an understanding of major natural phenomena. Dr. Redfield was making major contributions to the theory of the ecosystem as a working biogeophysical unit before Tansley invented the word. In a recent letter he modestly looks back over his career as follows: "I have worked in more diverse fields of science than many. Recently, I have reported my profession, for questionnaire purposes, to be naturalist.
  2. ↑ Matka A.C. Redfielda, Mary Guillou[66], była córką Rene Guillou, członka rodziny hugenotów – emigrantów z Haiti[8].
  3. ↑ „Yale” może oznaczać Yale University Art Gallery[67]
  4. ↑ zob. historia szkoły[68]
  5. ↑ a b W Woods Hole pracowali równocześnie dwaj przyszli członkowie American Academy of Arts and Sciences[69]:
    – Henry Bryant Bigelow(inne języki) (1879–1967) – pierwszy dyrektor WHOI,
    – Robert Payne Bigelow (1863–1955) – w latach 1919–1923 bibliotekarz MBL w Woods Hole[70] (zob. zdjęcie zbiorowe z 1894 roku).
  6. ↑ Zajmowane stanowiska[8]:
    • Senior Biologist, 1942–1953
    • Research Associate, 1938–1940
    • Associate in Marine Biology, 1940–1942
    • Associate Director, 1942–1956
    • Senior Oceanographer, 1953–1956
    • Senior Oceanographer Emeritus, od stycznia 1957 do śmierci
    Pełnione funkcje[8]
    • Member of the Corporation, Woods Hole Oceanographic Institution, 1936–1974
    • Member Executive Committee, 1943–1955
    • Deputy Clerk of the Corporation, 1951–1952 i 1954–1955
    • Associate, od 1959 do śmierci
    • Honorary Member of the Corporation, od 1974 do śmierci
  7. ↑ Opisując rezultaty biogeochemicznych badań środowiska morskiego (planktologia) odwoływał się do wcześniejszych publikacji Alexandra Nathansohna (1878–1940)[71] – mikrobiologa i fizykochemika (ucznia W. Ostwalda)[72], autora m.in. artykułu nt. zależności rozwoju planktonu od pionowych przepływów wody morskiej (Über die bedeutung vertikaler wasserbewegungen für die produktion des planktons im meere, Nathansohn 1906)[73].

Przypisy

  1. ↑ a b Who We Are. [w:] Woods Hole Oceanographic Institution [on-line]. WHOI. [dostęp 2021-08-15]. (ang.).
  2. ↑ Showing 1–10 of 22656 for “Alfred C. Redfield”. [w:] Search - WHOI [on-line]. Woods Hole Oceanographic Institution. [dostęp 2021-08-15]. (ang.).
  3. ↑ Alexander Agassiz Medal. [w:] Strona internetowa National Academy of Sciences [on-line]. NAS. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
  4. ↑ a b c Eugene P. Odum. ALFRED C. REDFIELD, EMINENT ECOLOGIST – 1966. „Bulletin of the Ecological Society of America”. 47 (4), s. 111-167, grudzień 1966. Ecological Society of America. ISSN 0012-9623. (ang.). 
  5. ↑ Alfred C. Redfield. [w:] www National Academy of Sciences [on-line]. NAS. [dostęp 2021-08-17]. (ang.).
  6. ↑ a b c Redfield A. C.. The biological control of chemical factors in the environment. „American Scientist”. 46 (3), s. 230A–221, 1958. Sigma Xi. ISSN 0003-0996. (ang.). 
  7. ↑ Scientic papers; Geophysiology, the science of Gaia. [w:] James Lovelock; Originator of Gaia theory and inventor of the electron capture detector [on-line]. James Lovelock and other copyright holders, 1965 - 2021. [dostęp 2021-08-24]. (ang.). (Redfield, A.C., The biological control of chemical factors in the environment. Am.Sci., 46, 205–221, 1958)
  8. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Peter J. le B. Williams. An Appreciation of Alfred C. Redfield and his Scientific Work. „Limnology and Oceanography Bulletin”. 15 (4), s. 53-70, December 2006. Wiley. ISSN 1539-6088. (ang.). 
  9. ↑ a b c d e Descendants of John Howard Redfield. [w:] WikiTree [on-line]. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  10. ↑ WGR; Family: Asa Whitney (1791-1874). [w:] Strona internetowa Whitney Research Group [on-line]. Robert L. Ward and the Whitney Research Group. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  11. ↑ Asa Whitney Car Wheel Works. [w:] Strona internetowa 'Friends of Matthias Baldwin Park' [on-line]. Friends of Matthias Baldwin Park; nonprofit organization that works to preserve the Matthias Baldwin Park. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  12. ↑ Philadelphia Car Wheel Works. „Railway Locomotives and Cars”. 33, s. 554, 1860. Simmons-Boardman Publishing Corporation. (ang.). 
  13. ↑ Platinum Photography; Of all forms of photography, the most luminous, archival and rare. [w:] Collector's Guide [on-line]. F+W Media. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  14. ↑ Robert S. Redfield (American, 1849–1923). [w:] Princeton University Art Museum [on-line]. The Trustees of Princeton University. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
  15. ↑ Robert Redfield Photograph Collection. [w:] The Library Company of Philadelphia [on-line]. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  16. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Roger Revelle. Alfred C . Redfield 1890–1983. „Biographical Memoirs”, s. 315-329, 1995. National Academy of Sciences. National Academies Press. (ang.). 
  17. ↑ inauthor:"Isaac Sharpless". [w:] books.google.com › books [on-line]. [dostęp 2021-08-21].
  18. ↑ Alfred Sherwood Romer: George Howard Parker 1864-1955. [w:] Biographical Memoir's [on-line]. National Academy of Sciences, 1967. s. 357-390. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f g h A Guide to the Papers of Alfred C. Redfield, 1930-1980, w tym Biographical Information. [w:] Data Library and Archives (DLA) [on-line]. Woods Hole Oceanographic Institution. [dostęp 2021-08-30]. (ang.).
  20. ↑ Alfred C. Redfield. The Coördination of the Melanophore Reactions of the Horned Toad. „PNAS”. 3 (3), s. 204-205, March 1, 1917. National Academy of Sciences. DOI: 10.1073/pnas.3.3.204. ISSN 1091-6490. (ang.). 
  21. ↑ Alfred C. Redfield, Thomas Coolidge, Mary A. Shotts. Respiratory Proteins of Blood. „Journal of Biological Chemistry”. LXXVI (1), s. 185-195, 1928. American Society for Biochemistry and Molecular Biology (United States). ISSN 0021-9258. (ang.). 
  22. ↑ Alfred C. Redfield (Department uf Physiology, Harvard Medical School, Boston, and the Marine Biological Laboratory, Woods Hole). The equilibrium of oxygen with the hemocyanin of Limulus polyphemus determined by a spectrophotometric method. „The Biological Bulletin”. 58 (3), s. 238-255. University of Chicago Press in association with the Marine Biological Laboratory. ISSN 0006-3185. (ang.). 
  23. ↑ History of the MBL. [w:] The University of Chicago, Marine Biological Laboratory [on-line]. MBL, 1996-2021. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  24. ↑ The Biological Bulletin. [w:] Strona internetowa wydawnictwa [on-line]. The University of Chicago Press Journals; Published in association with the Marine Biological Laboratory. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  25. ↑ A Guide to the Bostwick H. Ketchum Papers, 1933-1983. [w:] Woods Hole Oceanographic Institution [on-line]. [dostęp 2021-09-05]. (ang.).
  26. ↑ President, Bostwick H. Ketchum. „Bulletin of the Ecological Society of America”. 46 (4), s. 143-144, Dec 1965. (ang.). 
  27. ↑ Down to the Sea for Science—Mary Sears. [w:] WHOI; Celebrating 75 Years of Ocean Research, Education and Exploration [on-line]. WHOI. [dostęp 2021-08-26]. (ang.).
  28. ↑ George L. Clarke papers. [w:] Data Library and Archives [on-line]. Woods Hole Oceanographic Institution. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  29. ↑ Rakestraw, Norris W.. [w:] From Martha Mitchell’s Encyclopedia Brunoniana [on-line]. Brown University Library. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  30. ↑ Henry Crosby Stetson. [w:] Bulletin AAPG vol. 40 (5) - American Association of Petroleum Geologists Datapages Combined Publications Database; B [on-line]. Datapages Combined Publications Database, May 1956. s. 1050-1051. [dostęp 2021-08-26]. (ang.).
  31. ↑ History & Legacy; Over 90 Years of Ocean Research, Education, and Exploration. [w:] Strona internetowa Woods Hole Oceanographic Institution [on-line]. [dostęp 2021-09-03]. (ang.).
  32. ↑ a b Redfield, Alfred C; The Biological Bulletin; Results: 1-12 of12. [w:] The University of Chicago Press Journals [on-line]. The University of Chicago. [dostęp 2021-09-05]. (ang.).
  33. ↑ Alfred C. Redfield. Announcement. „Limnology and Oceanography”. 1 (1), s. 1, January 1956. ASLO. DOI: 10.4319/lo.1956.1.1.0001. ISSN 0024-3590. (ang.). 
  34. ↑ Alfred C. Redfield. Program of the St. Louis Meeting with Abstracts of Papers, Thirtieth Annual Meeting of the Ecological Society with the American Society of Zoologists, Limnological Society of America, Entomological Society of America, Botanical Society of America, Wednesday, March 27, 1946 to Saturday, March 30, 1946, Concerning the Referendum Dues for 1946.. „Bulletin of the Ecological Society of America”. 27 (1), s. 1-24, Mar 1946. Ecological Society of America. Wiley. (ang.). 
  35. ↑ Natural Resources Council of America. [w:] Center for Media and Democracy (CMD) [on-line]. CMD. [dostęp 2021-09-03]. (ang.).
  36. ↑ Life in the sea. [w:] Woods Hole Oceanographic Institution Archives [on-line]. WHOI, February 13, 2010. [dostęp 2021-08-26]. (ang.). (fot. Bob Sterner)
  37. ↑ a b c Alfred C. Redfield. On the Proportions of Organic Derivatives in Sea Water and Their Relation to the Composition of Plankton. „James Johnstone Memorial Volume”, s. 176-192, 1934. Contribution From The Woods Hole Oceanographic Institution. University Press of Liverpool. (ang.). 
  38. ↑ a b c cytowania artykułuOn the Proportions of Organic Derivatives in Sea Water and Their Relation to the Composition of Plankton (Redfield, A.C., 1934) i kontynuacja. [w:] Article citations [on-line]. Scientific Research Publishing Inc.. [dostęp 2021-08-16]. (ang.).
  39. ↑ William A. Reiners. Alfred C. Redfield's Remarkable Ratios. „The Bulletin of the Ecological Society of America”. 95 (3), s. 222-225, 01 July 2014. DOI: 10.1890/0012-9623-95.3.222. (ang.). 
  40. ↑ Alfred C. Redfield. An Ecological Aspect of the Gulf Stream. „Nature”. 138 (3502), s. 1013, 13 December 1936. Nature Research. DOI: 10.1038/1381013a0. ISSN 0028-0836. (ang.). 
  41. ↑ Alfred C. Redfield, Homer P. Smith and Bostwick Ketchum. The Cycle of Organic Phosphorus in the Gulf of Maine. „Biological Bulletin”. 73 (3), s. 421-443, Dec. 1937. The University of Chicago Press. DOI: 10.2307/1537605. ISSN 0006-3185. (ang.). 
  42. ↑ Alfred C. Redfield. The Effect of the Circulation of Water on the Distribution of the Calanoid Community in the Gulf of Maine Contribution No. 281 from with WHOI). „Biological Bulletin”. 80 (1), s. 86-110, Feb. 1941. The University of Chicago Press. DOI: 10.2307/1537711. (ang.).  (Biodiversity Heritage Library)
  43. ↑ Irving Friedman, Daniel R. Norton, Douglas B. Carter, Alfred C. Redfeld. The Deuterium Balance of Lake Maracaibo. „Limnology and Oceanography”. 4 (1), October 1956. (ang.). 
  44. ↑ Timothy M. Lenton, Andrew J. Watson. Redfield revisited: 1. Regulation of nitrate, phosphate, and oxygen in the ocean. „Global Biogeochemical Cycles”. 14 (1), s. 225–248, 2000. DOI: 10.1029/1999GB900065. ISSN 1944-9224. (ang.). 
  45. ↑ a b Tatsuro Tanioka, Katsumi Matsumoto. A meta-analysis on environmental drivers of marine phytoplankton C : N : P. „Biogeosciences”. 17 (11), s. 2939–2954, 09 Jun 2020. DOI: 10.5194/bg-17-2939-2020. (ang.). 
  46. ↑ MK: “Het mysterie van de mest” en Natuurmonumenten als aquariumliefhebber. [w:] IJsselmeer [on-line]. IJsselmeervereniging, Gebouwd met GeneratePress, 21 november 2017. [dostęp 2021-08-28]. (niderl.).
  47. ↑ B. H. Ketchum, J. D. Ferry, A. C. Redfield, and A. E. Burns Jr.. Evaluation of AntiFouling Paints by Leaching Rate Determinations. „Journal of Industrial & Engineering Chemistry”. 37 (5), s. 456–460, May 1, 1945. DOI: 10.1021/ie50425a021. ISSN 0888-5885. (ang.). 
  48. ↑ The Boy in the Alvin Sphere. [w:] Strona internetowa WHOI; OCEANUS [on-line]. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
  49. ↑ a b Frank W. Preston. Alfred Clarence Redfield, 1890-1983: President of the Ecological Society of America, 1946. „The Bulletin of the Ecological Society of America”. 66 (3), s. 363-365, 01 September 1985. DOI: 10.2307/20166457. (ang.). 
  50. ↑ Alred C. Redfield and Allyn C. Vine: Method of Sea Water Foam Suppression and Apparatus. T. 587. Patent Office, June 4, 1946, s. 123, seria: Official Gazette of the United States Patent Office.
  51. ↑ Methods of submarine buoyancy control; Summary technical report of the National Defense Research Committee. Washington D.C.: Office of Scientific Research and Development, National Defense Research Committee, Division 6, 1946.
  52. ↑ Search results for 'au:Redfield, Alfred C.'. [w:] WorldCat [on-line]. [dostęp 2021-09-10]. (ang.).
  53. ↑ a b Mary Sears. Bibliography of Alfred C. Redfield. „Limnology and Oceanography”. 10 (supp 2), s. R5-R8, April 1965. Wiley for the Association for the Sciences of Limnology and Oceanography. DOI: 10.4319/lo.1965.10.suppl2.r9. ISSN 0024-3590. (ang.).  pdf
  54. ↑ 1973 - Alfred C. Redfield, PhD; Natural History Scholar. [w:] Museum of Science > Walker Prize [on-line]. MOS, Boston, MA. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  55. ↑ Paul del Giorgio, Peter Williams: Respiration in Aquatic Ecosystems. Oxford University Press, 6 sty 2005, s. 326. ISBN 0-19-852709-8.
  56. ↑ A.C. Redfield Lifetime Achievement Award. [w:] Strona internetowa ALO [on-line]. The Association for the Sciences of Limnology and Oceanography. [dostęp 2021-09-24]. (ang.).
  57. ↑ J. Howard Redfield. The Theory of Group-Reduced Distributions. „American Journal of Mathematics”. 49 (3), s. ), pp. 433-455, Jul. 1927. The Johns Hopkins University Press. DOI: 10.2307/2370675. ISSN 0002-9327. (ang.). 
  58. ↑ Robert S. Redfield: „Mary and Heloise Redfield at Mount Washington c. 1889”. [w:] fot. (platinum print) [on-line]. Philadelphia Museum of Art. [dostęp 2021-09-14]. (ang.).
  59. ↑ Robert S. Redfield: Heloise (?) painting at easel, ca. 1905. [w:] Platinum print [on-line]. Princeton University Art Museum. [dostęp 2021-09-14]. (ang.).
  60. ↑ Heloise Redfield, American, 1883–1966. [w:] MutualArt [on-line]. MutualArt Services, Inc.. [dostęp 2021-09-14]. (ang.).
  61. ↑ Charles G. Gross. Donald R. Griffin 1915-2003. „Biographical Memoirs”. 86, s. 1–20, 2005. National Academy of Sciences. (ang.). 
  62. ↑ Obituaries: Elizabeth Redfield Marsh ’45. „Reed Magazine”, September 2011. Reed College. (ang.). 
  63. ↑ Thomas C. Pochapsky. Alfred G. Redfield 1929–2019. „Biographical Memoirs”, 2020. National Academy of Sciences. (ang.). 
  64. ↑ Robert Tycko, Robert G. Griffin. Alfred Guillou Redfield. „Physics Today”. 73 (2), s. 60, 1 Febr 2020. DOI: 10.1063/PT.3.4416. (ang.). 
  65. ↑ Redfield, Alfred C.: The tides of the waters of New England and New York. Taunton, Massachusetts: Woods Hole Oceanographic Institution. William S. Sullwold Publishing, Inc., 1980, s. 108. DOI: 10.1575/1912/1136.
  66. ↑ Mary Thibault (Guillou) Redfield (1851–1947). [w:] The Free Family Tree [on-line]. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
  67. ↑ Yale University Art Gallery; kolekcja ponad 185 tys. prac (10 działów tematycznych, w tym: Prints, Drawings, and Photographs). [w:] Strona internetowa [on-line]. artgallery.yale.edu. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
  68. ↑ History in Context. [w:] strona internetowa Haverford College [on-line]. Haverford College. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
  69. ↑ List of the Fellows and Foreign Honorary Members (Corrected to July 1, 1914). „Proceedings of the American Academy of Arts and Sciences”. 49 (12), s. 689, Aug., 1914. AAAS. ISSN 0011-5266. (ang.). 
  70. ↑ Robert Payne Bigelow papers regarding' A Short History of Science. [w:] MIT Libraries, Collection Identifier: MC-0548 [on-line]. Massachusetts Institute of Technology, Department of Distinctive Collections. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  71. ↑ Nathansohn, A. (Alexander) 1878-1940. [w:] World Cat Ident [on-line]. [dostęp 2021-09-08].
  72. ↑ Rich Boden. Editorial: 115 years of sulfur microbiology. „FEMS Microbiology Letters”. 364 (6), 25 February 2017. DOI: 10.1093/femsle/fnx043. (ang.). 
  73. ↑ Über die bedeutung vertikaler wasserbewegungen für die produktion des planktons im meere; Von Alexander Nathansohn. Mit einer karte; Nathansohn, Alexander, 1878-; Leipzig, B. G. Teubner, 1906. [w:] HathuTrust Digital Library [on-line]. [dostęp 2021-09-07]. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_C._Redfield&oldid=75021954”