An-10

An-10

Antonow An-10
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Antonow, Woroneskie Zakłady Lotnicze
Typ	samolot pasażerski i transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie
Załoga	5
Historia
Data oblotu	7 marca 1957
Lata produkcji	1959 – 1960
Wycofanie ze służby	1972
Dane techniczne
Napęd	4 silniki turbośmigłowe Iwczenko AI-20K
Moc	4 × 3075 kW (4000 KM)
Wymiary
Rozpiętość	38,00 m
Długość	34,00 m
Wysokość	9,80 m
Powierzchnia nośna	121,78 m²
Masa
Własna	29 800 kg
Startowa	55 100 kg
Osiągi
Prędkość maks.	725 km/h
Prędkość przelotowa	660 km/h
Zasięg	4 000 km (maksymalny) 1 200 km (z pełnym obciążeniem)
Dane operacyjne
Liczba miejsc
85 – 132 (w zależności od wersji)
Użytkownicy
ZSRR
Rzuty

An-10 (ros. Aн-10) „Ukraina” – radziecki czterosilnikowy turbośmigłowy samolot pasażerski i transportowy.

Historia

An-10 został zaprojektowany z myślą o lotnictwie cywilnym, ale zakładano możliwość wykorzystania wojskowego poprzez wymianę części ogonowej kadłuba. Prototyp nazwany „Ukraina” został oblatany 7 marca 1957 roku. Jednak problemy ze statecznością opóźniły wejście samolotu do służby i pierwsze egzemplarze seryjne trafiły do Aerofłotu w roku 1959. W 1958 zaprezentowano wersję An-10A, która zabierała na pokład 100 pasażerów. Do zawieszenia produkcji w 1960 zbudowano ogółem 112 egzemplarzy An-10 w różnych wersjach. Samoloty zostały wycofane z użycia po katastrofie An-10 w dniu 18 maja 1972 roku. Samolot rozbił się w wyniku zmęczenia materiału.

Wersje

• An-10 – podstawowa wersja, produkowana od 1959, 85 miejsc pasażerskich
• An-10A – wersja ze 100 miejscami dla pasażerów
• An-10KP – wersja powietrznego stanowiska dowodzenia
• An-10B – wersja ze 132 miejscami dla pasażerów
• An-10AS – wersja transportowa
• An-10W – projekt wersji dla 174 (na odcinku 1600 km) lub 128 (3000 km) pasażerów
• An-10TS – wersja wojskowa

Użytkownicy

Jedyną linią lotniczą, która używała An-10, był Aeroflot.