Przejdź do zawartości

Andriej Abrikosow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Andriej Abrikosow
Ilustracja
Imię i nazwisko

Andriej Lwowicz Abrikosow

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1906
Symferopol

Data i miejsce śmierci

21 października 1973
Moskwa

Zawód

aktor

Lata aktywności

1926–1972

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Zasłużony Artysta RFSRR Ludowy Artysta RFSRR Ludowy Artysta ZSRR
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Grób Andrieja Abrikosowa na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie

Andriej Lwowicz Abrikosow (ros. Андрей Львович Абрикосов, Andriej Lwowicz Abrikosow; ur. 1 listopada?/14 listopada 1906 w Symferopolu, zm. 21 października 1973 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy i teatralny. W 1941 roku otrzymał Nagrodę Stalinowską za film Aleksander Newski. Jego syn, Grigorij, także był aktorem.

Życiorys

Debiutował w wieku 20 lat. W latach 1931–1937 pracował w teatrze Riealisticzeskim w Moskwie, następnie w teatrze im. Wachtangowa.

Debiutował w 1931 roku w filmie Cichy Don grając Grigorija Mielechowa. Rola przyniosła mu znaczną popularność. Początkowo tworzył głównie wyraziste, czarne charaktery, m.in. w Wrogich ścieżkach (1935) i Legitymacji partyjnej (1936). Często występował także w rolach radzieckich patriotów, socrealistycznych ludzi czynu, grając m.in. naczelnika hali fabrycznej (Turbina 50 000, 1932), czekistę Michajłowa (Wysoka nagroda, 1939), lotnika Szirokowa (Piąty ocean, 1940) i generała Kriwienkę (Wielki przełom, 1945).

Kolejny raz zmienił swoje emploi za sprawą dwóch filmów historycznych Siergieja Eisensteina. Wystąpił w Iwanie Groźnym (1944-1946) i Aleksandrze Newskim (1938).

Pochowany na moskiewskim Cmentarzu Nowodziewiczym[1].

Filmografia

Nagrody i odznaczenia

Źródło:[2]

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne