Antonio Pigafetta

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antonio Pigafetta (ur. ok. 1491 w Wenecji, zm. po 1534) – podróżnik, mieszkaniec Republiki Weneckiej.

Pigafetta urodził się w bogatej rodzinie i studiował astronomię, geografię oraz kartografię. Z nuncjuszem apostolskim Franceskiem Chieregatim przed 1519 udał się do Hiszpanii. W Sewilli dowiedział się o planowanej wyprawie Ferdynanda Magellana i po zapłaceniu sporej sumy (1000 maravedí) dostał się na pokład jednego ze statków. 20 września 1519 Magellan wyruszył z 270 członkami załogi.

6 września 1522, po opłynięciu kuli ziemskiej, do Hiszpanii wróciło zaledwie 18 ludzi. Wśród nich znajdował się Pigafetta. W czasie podróży prowadził dziennik, w którym opisał m.in. śmierć Magellana. Stał się on podstawą relacji spisanej po powrocie do ojczyzny, zatytułowanej Relazione del Primo Viaggio Intorno Al Mondo (Relacja z wyprawy Magellana dookoła świata). Jej fragmenty zostały opublikowane w 1525 w Paryżu, w całości wydano ją dopiero pod koniec XVIII wieku. Nie zachował się oryginalny manuskrypt tekstu^[1]. Pigafetta sporządził także mapy, są jednak niedokładne^[2].

Upamiętniony został w nazwie rodzaju roślin – pigafetta Pigafetta – z rodziny arekowatych (palm)^[3]. Jego imieniem nazwano też włoski niszczyciel sprzed II wojny światowej „Antonio Pigafetta”^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ Morison 1974 ↓, s. 321.
↑ Morison 1974 ↓, s. 322.
↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 248-250. ISBN 978-83-61320-17-3.
↑ Siergiej Trubicyn: Eskadriennyje minonoscy tipa «Nawigatori». Petersburg: 2002, s. 35, seria: Bojewyje Korabli Mira. (ros.).

Bibliografia

Samuel Eliot Morison: The European Discovery of America – The Southern Voyages, A.D. 1492-1616. New York: Oxford University Press, 1974.

Linki zewnętrzne

Antonio Pigafetta: Primer viaje en torno del globo. Madrid: 1922.

[CITEREFMorison1974321-1] Morison 1974 ↓, s. 321.

[CITEREFMorison1974322-2] Morison 1974 ↓, s. 322.

[weglarscy-3] Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 248-250. ISBN 978-83-61320-17-3.

[4] Siergiej Trubicyn: Eskadriennyje minonoscy tipa «Nawigatori». Petersburg: 2002, s. 35, seria: Bojewyje Korabli Mira. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]