Granica polsko-ukraińska

Granica międzypaństwowa
Państwa graniczące	Polska; Ukraina
Okres istnienia	od 24 sierpnia 1991
W obecnym przebiegu	od 15 lutego 1951
Długość	535 km
Numeracja znaków granicznych	od nr 1 od nr 1121
Liczba przejść granicznych	6 drogowych; 6 kolejowych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Granica polsko-ukraińska – granica między Rzeczpospolitą Polską a Ukrainą istniejąca formalnie od momentu uzyskania niepodległości Ukrainy od Związku Radzieckiego, tj. od 24 sierpnia 1991 roku. Do 1991 roku obecna granica z Ukrainą stanowiła część granicy z ZSRR i miała identyczny przebieg.

Granica polsko-ukraińska jest zarazem zewnętrzną granicą Unii Europejskiej.

Przebieg granicy

Granica z Ukrainą ciągnie się od szczytu Krzemieniec przez Przełęcz Użocką, wzdłuż doliny Sanu, na wschód od Lutowisk, Ustrzyk Dolnych, przecina dolinę rzeki Strwiąż, Bramę Przemyską, przechodzi w kierunku północno-wschodnim i w okolicach Kryłowa osiąga rzekę Bug, a następnie wzdłuż Bugu biegnie do Sobiboru.

Przejścia graniczne

Osobny artykuł: Polskie przejścia graniczne z Ukrainą.

Na granicy Polski i Ukrainy znajduje się dwanaście przejść granicznych – sześć drogowych oraz sześć kolejowych. W planach znajduje się także utworzenie kolejnych czterech przejść granicznych.

Ruch graniczny

Analizując polsko-ukraiński ruch graniczny w latach 90. XX wieku należy zauważyć zdecydowany spadek wyjazdu obywateli polskich na Ukrainę, a stale rosnącą liczbę przyjazdu obywateli ukraińskich do Polski. Na przykład w 1995 roku największe przejście graniczne z Ukrainą w Medyce przekroczyło 3,4 mln osób. Z tej liczby do Polski wjechało 1,5 mln cudzoziemców i 100 tysięcy Polaków, a z Polski wyjechało 1,7 mln cudzoziemców i także 100 tysięcy Polaków. Podobnie było na pozostałych polsko-ukraińskich przejściach granicznych^[2].

Z kolei w 1996 roku granicę na wszystkich przejściach przekroczyło łącznie aż 10,6 mln osób. Był to jak już wcześniej wspomniano ruch stale rosnący, bowiem w 1996 roku odsetek osób przekraczających granicę polsko-ukraińską w porównaniu do roku 1995 wzrósł o 10,4%, a w porównaniu do 1994 roku – aż o 60,5%^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Mały Rocznik Statystyczny Polski 2007.
↑ Anna Rogowska, Stanisław Stępień: Granica polsko-ukraińska w ostatnim półwieczu (1997).
↑ dane autorzy publikacji uzyskali z Urzędu Wojewódzkiego w Przemyślu.

[1] Mały Rocznik Statystyczny Polski 2007.

[2] Anna Rogowska, Stanisław Stępień: Granica polsko-ukraińska w ostatnim półwieczu (1997).

[3] utorzy publikacji uzyskali z Urzędu Wojewódzkiego w Przemyślu.

[4] Naddniestrze jest nieuznawane na arenie międzynarodowej. Teoretycznie jest częścią Mołdawii.

[1]

[2]

[3]

[A]

Granice obecne (od 1993)	z Białorusią z Czechami z Litwą z Niemcami z Rosją ze Słowacją z Ukrainą
Granice PRL (1945–1989) i nieistniejące III RP (1989–1993)	z Czechosłowacją (1945–1992) ze Związkiem Radzieckim (1945–1991) z NRD (1949–1990)
Granice II RP (1918–1939)	z Czechosłowacją z Litwą z Litwą Środkową (1920–1922) z Łotwą (od 1919) z Niemcami (1921–1939) z Rumunią ze Słowacją (1939) z Wolnym Miastem Gdańskiem (od 1920) z Węgrami (1939) ze Związkiem Radzieckim (1921–1939)
Granice I RP (1569–1795)	z Austrią z Brandenburgią (do 1701) z Chanatem Krymskim (do 1667) z Hospodarstwem Mołdawskim (do 1793) z Księstwem Kurlandii z Księstwem Pomorskim (do 1637) z Księstwem Siedmiogrodu (do 1688) z Prusami (od 1701) z Prusami Książęcymi (do 1701) z Rosją ze Szwecją (do 1722) z Turcją (do 1792)
Inne granice historyczne	z Rusią Kijowską z Rusią Halicko-Włodzimierską ze Złotą Ordą z Księstwem Słupskim z Państwem Krzyżackim

Granice obecne	z Białorusią z Mołdawią z Naddniestrzem^[A] z Polską z Rosją z Rumunią ze Słowacją z Węgrami
Granice historyczne	z Czechosłowacją (1991–1992)