Przejdź do zawartości

Hans Dreier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Hans Dreier
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1885
Brema

Data i miejsce śmierci

24 października 1966
Bernardsville,
New Jersey

Zawód

scenograf

Lata aktywności

1919–1951

Hans Dreier (ur. 21 sierpnia 1885 w Bremie, zm. 24 października 1966 w Bernardsville) – niemiecki scenograf filmowy. W latach 1927–1950 naczelny scenograf w amerykańskiej wytwórni filmowej Paramount Pictures. Trzykrotny laureat Oscara.

Życiorys

Urodził się w Bremie. Ukończył studia architektoniczno-inżynierskie w Monachium. Po studiach pracował dla niemieckiego rządu jako naczelny architekt cesarski w skolonizowanym przez Niemców Kamerunie[1]. W czasie I wojny światowej służył w niemieckiej armii.

Karierę w przemyśle filmowym zaczął w 1919 jako asystent scenografa w niemieckim studiu filmowym UFA. Pod wpływem reżysera Ernsta Lubitscha przeniósł się w 1923 do Hollywood, gdzie rozpoczął pracę dla wytwórni Paramount Pictures[2]. Jego pierwszym hollywoodzkim filmem była Cesarzowa (1924) w reżyserii Lubitscha z Polą Negri w roli głównej.

Od 1927 do przejścia na emeryturę w 1951 Dreier był naczelnym scenografem filmowym w wytwórni Paramount Pictures. W czasie swojej długoletniej kariery był współtwórcą ponad 500 filmów, w tym wielu w reżyserii Josefa von Sternberga i Ernsta Lubitscha.

Dreier był trzykrotnym laureatem Oscara za najlepszą scenografię do filmów: Zatoka Francuza (1944) Mitchella Leisena, Samson i Dalila (1949) Cecila B. DeMille’a i Bulwar Zachodzącego Słońca (1950) Billy’ego Wildera. Ogółem nominowano go w tej kategorii 23 razy[3].

Przypisy

  1. Hans Dreier. Cyranos. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
  2. Henry Bumstead’s Legendary Life. MovieMaker. [dostęp 2018-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)]. (ang.).
  3. Hans Dreier: Awards. IMDb. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne