Przejdź do zawartości

Koszary Dwernickiego w Suwałkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik gen. Józefa Dwernickiego

Koszary Dwernickiego (koszary kawaleryjskie)– kompleks koszarowy Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej znajdujący się na terenie garnizonu Suwałki.

Budowę suwalskiego kompleksu koszarowego przeznaczonego dla rosyjskiego 2 lejb-dragońskiego Pskowskiego Pułku Jej Wysokości Imperatorowej Marii Fiodorowny rozpoczęto w roku1898. W założeniach miał on pomieścić około 1000 ludzi 710 koni. Zajmował powierzchnię 34,70 ha. W jego skład wchodziło 38 obiektów[1]. Koszary usytułowane były w rejonie dzisiejszych ulic: Pułaskiego – Podhorskiego – Modrzewiowej i Świerkowej. Po I wojnie światowej koszary przejęło Wojsko Polskie. Do września 1921 zakwaterowany był w nim 24 pułk piechoty. W tym też roku na terenie koszar ulokowany został pezenoszony z Włodawy 2 pułk Ułanów Grochowskich[2]. Stan techniczny koszar był jednak niezadawalający. Spalonych było pięć budynków, a kilkanaście wymagających gruntownego remontu[3]. W latach 1923–1926 w budynkach usytuowanych w południowo-zachodnim narożniku kompleksu została umieszczona Szkoła Podchorążych Rezerwy Jazdy, a w łatach 1927–1939 część pododdziałów batalionu KOP. Do 1 kwietnia 1934 w koszarach siedzibę miało dowództwo brygady kawalerii. Od marca 1930 do połowy 1933 funkcjonowała tu także Szkoła Podoficerska CKM Brygady Kawalerii „Suwałki”; W 1933 na terenie koszar utworzono skład akt dowództwa Brygady Kawalerii „Suwałki” oraz Komendy Placu Suwałki. W 1937 rozlokowano tu szwadron łączności Suwalskiej Brygady Kawalerii[4].

W 1927 w koszarach zaczęto przygotowywać skwer „za budynkiem oficerskim nr 7”, gdzie 27 maja 1928 odsłonięto pomnik ku czci ułanów poległych w latach 1917–1920. Jesienią 1931 wzniesiono reprezentacyjną bramę wjazdową do koszar, a 26 lipca 1932, w trakcie obchodów piętnastolecia pułku, na wprost niej odsłonięto pomnik szefa pułku gen. Józefa Dwernickiego[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]