Przejdź do zawartości

Möhlin (dopływ Renu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Möhlin
Ilustracja
Möhlin koło Breisach am Rhein
Kontynent

Europa

Państwo

 Niemcy

Lokalizacja

Badenia-Wirtembergia

rzeka (dopływ)
Długość 30 km
Spadek

ok. 28 ‰

Powierzchnia zlewni

237 km²

Średni przepływ

8,7 m³/s ujście

Kod statystyczny

DE: 2336

Źródło
Miejsce Schauinsland (Schwarzwald)
Wysokość

1080

Współrzędne

47°54′13″N 7°52′17″E/47,903611 7,871389

Ujście
Recypient Ren
Miejsce

Breisach am Rhein

Wysokość

188

Współrzędne

48°01′31″N 7°34′48″E/48,025278 7,580000

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Mapa konturowa Badenii-Wirtembergii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Möhlin (wymawiane [ˈmø:lin]) – niewielka, wysychająca sporadycznie na niektórych odcinkach rzeka w południowo-zachodniej części niemieckiego kraju związkowego Badenia-Wirtembergia, z przebiegiem całkowicie w obrębie powiatu Breisgau-Hochschwarzwald. Jej długość wznosi 30 km, a powierzchnia dorzecza 237 km²[1]. Jest prawobrzeżnym dopływem Renu i uchodzi do niego w miejscowości Breisach. Źródła znajdują się na stokach Schauinslandu (Schwarzwald).

Źródła i przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Początek bierze Möhlin z kilku źródeł na porośniętym lasem stożku usypiskowym na zachodnim stoku masywu Schauinsland w obrębie rezerwatu przyrody, w górnym piętrze doliny nad miejscowością St. Ulrich. Największe ze źródeł Möhlin leży na wysokości 1080 m n.p.m. nad drogą K4957, ok. 500 m na północny wschód od przysiółka Gießhübel[2]. Dalej płynie Möhlin w kierunku zachodnim i północno-zachodnim doliną Möhlintal w swoim naturalnym korycie, zbierając wody potoków w obu stron doliny, np. prawobrzeżne Käppeledobel i Dachsdobel oraz lewobrzeżny Langdobel. Ponad wschodnią częścią miejscowości Bollschweil osiąga dolinę Hexental i kieruje się na zachód i południowy zachód. Tuż za Bollschweilem wpływa do Möhlin jej ostatni prawobrzeżny dopływ – potok Eckbach. Od Ehrenkirchen jej uregulowany przebieg zmierza na zachód ku Bad Krozingen, by tuż za ujściem lewobrzeżnego dopływu Gallenbach skierować się na północ. W okolicach Offnadingen, gdzie Möhlin wpływa na Nizinę Górnoreńską, miejscami wody rzeki po dłuższych okresach bezdeszczowych całkowicie wsiąkają w grunt, a bezwodne odcinki są różnej długości. Dalej Möhlin kieruje się na zachód i między miejscowościami Biengen i Hausen an der Möhlin łączy się ze swoim największym i przeważnie bogatszym w wodę dopływem – Neumagen[3][4], ale i on, jak większość lokalnych cieków wodnych, obniża okresowo swój poziom aż do całkowitego zaniku w wyniku opadania poziomu wód gruntowych[5]. Od tego rejonu aż do ujścia rzeka jest całkowicie uregulowana, a jej wody częściowo ujęte w kanały wodne. Historia kanału Hausen-Breisach sięga 1. połowy XVIII w., kiedy rzekami Möhlin od St. Ulrich i Neumagen od doliny Münstertal spławiano drewno do twierdzy Breisach[6]. Intensywne uprawy rolnicze na tym terenie Niziny Górnoreńskiej przyczyniają się do obniżania poziomu wód, tak że w trakcie lata Möhlin w dolnym biegu często zanika. Za Grezhausen Möhlin stopniowo kieruje się na północ i płynie przez las łęgowy równolegle do Renu. Obecny przebieg końcowego odcinka Möhlin i jej ujście do Renu w Breisach powstały w latach 1960–1965 w ramach budowy jazu ze śluzą[7] na tym odcinku Renu, tzw. Kulturwehr Breisach, której celem jest ochrona przeciwpowodziowa. Elementem tego systemu jest także jaz na samej Möhlin (Möhlinwehr[8]), który w przypadku powodziowego stanu wód ma je kierować do sztucznie wydłużonego koryta rzeki, a dalej na przewidziane do tego tarasy zalewowe[9].

Miejscowości wzdłuż biegu

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg rzeki jest zróżnicowany – od źródeł w górskim i bliskim naturalnemu terenie, przez wąską górską dolinę Möhlintal ku rozległej dolinie Hexental, a dalej przez gęsto zaludnioną i zagospodarowaną rolniczo Dolinę Górnoreńską aż po renaturalizowane lasy łęgowe wzdłuż Renu. Miejscowości leżące w biegu Möhlin (od jej górnego biegu) to St. Ulrich i Bollschweil (administracyjnie wspólnota gminna[10]), Ehrenkirchen (administracyjnie połączone miejscowości Ehrenstetten and Kirchhofen[11], ale Möhlin płynie na południe od Kirchohofen), Offnadingen (także miejscowość przyłączona w 1974 r. do Ehrenkirchen), Biengen (a dokładniej przez należące do niej tereny uprawne; samo Biengen jest wioską przyłączoną w 1971 r. do Bad Krozingen[12]), Hausen an der Möhlin (od 1973 r. należące do Bad Krozingen[13]), Grezhausen (w granicach administracyjnych Breisach[14]) i Breisach am Rhein.

Czystość wód

[edytuj | edytuj kod]

Według raportu Państwowego Instytutu Ochrony Środowiska Badenii Wirtembergii (Landesanstalt für Umweltschutz Baden-Württemberg)[15] gleby w obrębie zlewni rzeki na terenach dawnych kopalń rud metali[16] są zanieczyszczone metalami ciężkimi, w tym także na obszarach przepływu cieków wodnych. Od XII do XIV w. na północnym stoku Birkenbergu w dolinie Möhlintal znajdowały się sztolnie, w których wydobywano rudy srebra, piryt miedziowy oraz zawierającą ołów galenę[17]. Regularnie prowadzone badania gleb wzdłuż biegu Möhlin wykazują na terenach kopalnianych i poniżej wzdłuż jej brzegów podwyższoną obecność metali ciężkich (ołów, cynk, miedź i kadm) i minerałów zawierających arsen, im bliżej nurtu rzeki tym wyższą; natomiast obszary na równinach w Dolinie Dolnoreńskiej są praktycznie wolne od tych zanieczyszczeń. Zdaniem ekspertów[18] minerały zawierające te metale wykazują tak nikłą rozpuszczalność w wodzie, że nie stanowią zagrożenia dla wód gruntowych, a tym samym dla upraw. Tym samym potwierdzają oni, że wbrew budzącym lekką panikę wśród ludności doniesieniom prasowym[18], spożywanie owoców i warzyw z upraw w pobliżu Möhlin nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hochwasserrisikomanagementplan der Flussgebietsgemeinschaft Rhein für den Zeitraum 2021 bis 2027, Flussgebietsgemeinschaft Rhein (FGG Rhein), 2021, s. 56 (niem.).
  2. Bernhardt Pollmann, Schwarzwald Süd. Die schönsten Wanderungen zwischen Freiburg und Basel, wyd. 10., München: Bergverlag Rother, 2017, s. 40, ISBN 978-3-7633-4217-4.
  3. Topographische Karte 1:25 000, 8013 Freiburg im Breisgau-SO, wyd. 6., Stuttgart: Landesvermessungsamt Baden-Württemberg, 1998, ISBN 3-89021-232-8.
  4. Daten- und Kartendienst der LUBW [online], udo.lubw.baden-wuerttemberg.de [dostęp 2019-04-17].
  5. Emil Schill, Adolf Götz, Josef Licht (red.), Breisgau-Hochschwarzwald. Land vom Rhein über den Schwarzwald zur Baar, wyd. 1, Freiburg im Breisgau: Karl Schillinger, 1980, ISBN 3-921340-44-6, OCLC 7272551 (niem.).
  6. Korinna Thiem, Historische Wasserkraftnutzung, Flößerei und Wiesenwässerung. Ein Beitrag zur Flussgeschichte des Münstertals, [w:] Berichte der naturforschenden Gesellschaft zu Freiburg im Breisgau, t. 94, Freiburg im Breisgau 2004, s. 68-69, ISSN 0028-0917 [zarchiwizowane].
  7. Kulturwehr Breisach [online], rp.baden-wuerttemberg.de [dostęp 2019-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-16].
  8. FOCUS Online, Freiburg im Breisgau: Kulturwehr Breisach [online], FOCUS Online [dostęp 2019-04-17] (niem.).
  9. Breisach: Rückhalteraum Kulturwehr Breisach weit fortgeschritten – Regierungspräsidium informiert über den Stand der Arbeiten – RegioTrends [online], www.regiotrends.de [dostęp 2019-04-16].
  10. Gemeinde Bollschweil | Ortsportrait / Geschichte [online], www.bollschweil.de [dostęp 2019-04-17].
  11. Gemeinde Ehrenkirchen [online], Gemeinde Ehrenkirchen [dostęp 2019-04-17] (niem.).
  12. Öffnungszeiten Ortsverwaltung Biengen | Stadt Bad Krozingen – Gesundheitsstadt & Wohlfühlort zwischen Rhein & Schwarzwald [online], www.bad-krozingen.de [dostęp 2019-04-17].
  13. Ortsteil Hausen | Stadt Bad Krozingen – Gesundheitsstadt & Wohlfühlort zwischen Rhein & Schwarzwald [online], www.bad-krozingen.de [dostęp 2019-04-17].
  14. Grezhausen – Stadt Breisach am Rhein [online], stadt.breisach.de [dostęp 2019-04-17].
  15. Bodenzustandsbericht Region Freiburg. Stadt Freiburg, Teilräume der Landkreise Breisgau-Hochschwarzwald und Emmendingen, wyd. 1., Karlsruhe: Landesanstalt für Umweltschutz Baden-Württemberg, 2004.
  16. Jochen Seidel, Massenbilanzen holozäner Sedimente am südlichen und mittleren Oberrhein [online], 2004 (niem.).
  17. Bergbaurevier | Freundeskreis Birchiburg e.V. [online] [dostęp 2019-04-17] (niem.).
  18. a b Badische Zeitung, Im Boden des Möhlintals schlummert das Gift – Bollschweil – Badische Zeitung [online], www.badische-zeitung.de [dostęp 2019-04-18] (niem.).