Przejdź do zawartości

Rene Russo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rene Russo
Ilustracja
Imię i nazwisko

Rene Marie Russo

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1954
Burbank

Zawód

aktorka, producentka filmowa, modelka

Współmałżonek

? (1983 – ok. 1984)
Dan Gilroy (od 1992)

Lata aktywności

od 1972

Rene Marie Russo[1][2] (ur. 17 lutego 1954 w Burbank) – amerykańska aktorka i producentka filmowa[3], modelka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Burbank[4][5] w stanie Kalifornia jako córka Shirley (z domu Balocca), pracowniczki fabryki i barmanki, oraz Nino Russo, rzeźbiarza i mechanika samochodowego[6]. Jej rodzina była pochodzenia włoskiego (sycylijskiego), niemieckiego i irlandzkiego[7]. Kiedy miała dwa lata, ojciec opuścił ją, jej siostrę i matkę. W wieku dziesięciu lat wykryto u niej wadę kręgosłupa i przez cztery lata musiała chodzić w gorsecie. W szkole Burroughs High School poznała przyszłego reżysera Rona Howarda. Chcąc pomóc finansowo matce, która pracowała na dzienne zmiany w fabryce, a wieczorami stała za barem, Rene zatrudniła się na pełny etat w miejscowym teatrze jako bileterka, pracowała również w warsztatach produkujących okulary.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jej wielką młodzieńczą miłością był Mick Jagger, wokalista Rolling Stones. Podczas jednego z koncertów Stonesów zauważył ją John Cosby, łowca talentów. Zachwycił się jej urodą, dał jej wizytówkę i zaprosił na małą sesję zdjęciową. Fotografie swego odkrycia pokazał współpracownikom w Los Angeles. Niedługo potem Rene przeniosła się do Nowego Jorku, podpisała kontrakt z prestiżową agencją modelek Forda i wzięła udział w prywatnej sesji zdjęciowej ze światowej sławy fotografem Richardem Avedonem, dla potrzeb kampanii reklamowej Revlon[8]. Avedon wziął początkującą modelkę pod swoje skrzydła, pilnując jej kariery, dopóki nie osiągnęła pełnoletniości[9].

Po swoich dziewiętnastych urodzinach pojawiała się na okładce m.in. „Vogue”, „Mademoiselle” i „Cosmopolitan”. Praca modelki przyniosła jej wiele nagród finansowych, dzięki nim kupiła dom dla swojej matki, a drugi dla siebie. Któregoś dnia zrozumiała, że czas poszukać innego zajęcia, kiedy ona – dziewczyna z okładki – znalazła się na sesji zdjęciowej do katalogu z ubraniami dla kobiet ciężarnych. Ta zmiana w życiu, koniec kariery modelki, dodała jej bodźca do poszukiwań duchowych. Rene zainteresowała się twórczością C.S. Lewisa, zwłaszcza jego refleksją Mere Christianity[10].

Brała lekcje aktorstwa u Allana Richa. Zaczęła występować w małych teatrach w Los Angeles. Trafiła na szklany ekran jako Eden Kendell w serialu ABC Sable (1987-88) z udziałem Kena Page'a. W komedii sportowej Pierwsza liga (Major League, 1989) została obsadzona w roli narzeczonej Toma Berengera. Kolejną rolę zagrała w thrillerze Freejack (1992), gdzie na planie spotkała Jaggera, swą miłość sprzed lat, oraz poznała scenarzystę Dana Gilroya, z którym pobrała się 14 marca 1992. Mają córkę Rose.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2001: Rocky i Łoś Superktoś (nominacja) Saturn najlepsza aktorka drugoplanowa
  • 2001: Rocky i Łoś Superktoś (nominacja) Złota Malina najgorsza aktorka drugoplanowa
  • 1993: Freejack (nominacja) Saturn najlepsza aktorka drugoplanowa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rene Russo Actor, Model. TVGuide.com. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  2. Personalidade: Rene Russo (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2016-06-28]. (port.).
  3. Rene Russo. Listal. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  4. Rene Russo. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  5. Rene Russo – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-06-28]. (rum.).
  6. Rene Russo Biography (1954-). Filmreference.com. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  7. Rene Russo – Ethnicity of Celebs. What Nationality Ancestry Race. [dostęp 2016-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-01)]. (ang.).
  8. Rene Russo’s Escape From Elmwood. Wall Street Journal. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  9. 'I work out every day!': Rene Russo reveals how she keeps sexy at 60 (and admits to a bit of laser work too). „Daily Mail”. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  10. Gibson Girl. „People”. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]