Wiktor Czernomyrdin
Pełne imię i nazwisko |
Wiktor Stiepanowicz Czernomyrdin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1938 |
Data i miejsce śmierci |
3 listopada 2010 |
Przewodniczący Rady Ministrów Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 14 grudnia 1992 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Przewodniczący rządu Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 25 grudnia 1993 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Pełniący obowiązki prezydenta Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 5 listopada 1996 |
Premier Federacji Rosyjskiej (tymczasowo) | |
Okres |
od 23 sierpnia 1998 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Federacji Rosyjskiej na Ukrainie | |
Okres |
od 21 maja 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Specjalny przedstawiciel prezydenta Federacji Rosyjskiej do spraw stosunków handlowych i gospodarczych z Ukrainą | |
Okres |
od 21 maja 2001 |
Następca | |
Minister przemysłu gazowego ZSRR | |
Okres |
od 12 lutego 1985 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Wiktor Stiepanowicz Czernomyrdin (ros. Ви́ктор Степа́нович Черномы́рдин; ur. 9 kwietnia 1938 w Czornym Otrogu, zm. 3 listopada 2010 w Moskwie[3]) – rosyjski polityk, premier Rosji w latach 1992–1998 i 1998.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1957–1960 służył w Armii Czerwonej. Obronił doktorat nauk technicznych, następnie pracował m.in. w rafinerii w Orsku i Zakładzie Uzdatniania Gazu w Orenburgu.
W latach 1985–1989 był ministrem przemysłu gazowego ZSRR, potem do 1992 roku szefem zarządu Gazpromu. Od 1992 do 1998 był premierem Rosji. Jako premier w dniach od 5 do 6 listopada 1996 pełnił zastępczo funkcję prezydenta Rosji (na czas operacji Borysa Jelcyna). Ponownie pełnił obowiązki premiera od sierpnia do września 1998, po dymisji Siergieja Kirijenki. W 1993 roku prezydent Jelcyn mianował go wiceprezydentem (później stanowisko to zniesiono). W 1995 roku Czernomyrdin został przewodniczącym partii Nasz Dom – Rosja. Był przedstawicielem prezydenta Jelcyna ds. konfliktu bałkańskiego oraz prezesem Rady Dyrektorów Gazpromu. Od 2001 do 2009 roku, z nominacji prezydenta Władimira Putina, był ambasadorem Rosji na Ukrainie[4]. Ostatnią funkcją było stanowisko doradcy prezydenta Rosji ds. współpracy gospodarczej z krajami poradzieckiej Wspólnoty Niepodległych Państw[5].
W drugiej połowie lat 90. wymieniany jako kandydat na następcę prezydenta Borysa Jelcyna[5].
Został odznaczony m.in. Orderem Zasług dla Ojczyzny I, II, III i IV klasy (2009, 1998, 2008, 2010), Orderem Przyjaźni (2003), Orderem Rewolucji Październikowej (1986), Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1979), Orderem „Znak Honoru” (1974) oraz ukraińskimi Orderem Jarosława Mądrego V klasy (2003) i Orderem Zasługi III klasy (2009).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od godz. 7:00 5 listopada do godz. 6:00 6 listopada 1996, na czas operacji na serce prezydenta B. Jelcyna, na mocy rozporządzenia nr 1564 premier W. Czernomyrdin pełnił obowiązki prezydenta Rosji podczas opróżnienia urzędu.
- ↑ jako minister przemysłu naftowego i gazowego ZSRR.
- ↑ Zmarł Wiktor Czernomyrdin. 2010-11-03. [dostęp 2010-11-03].
- ↑ Miedwiediew odwołał Czernomyrdina z Kijowa.
- ↑ a b Były premier Rosji nie żyje.
- Ambasadorowie Rosji na Ukrainie
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Odznaczeni Orderem Rewolucji Październikowej
- Odznaczeni Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny”
- Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni (Federacja Rosyjska)
- Politycy Naszego Domu – Rosja
- Premierzy Federacji Rosyjskiej
- Rosyjscy przedsiębiorcy
- Pochowani na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie
- Urodzeni w 1938
- Zmarli w 2010