Pirolizin
Pirolizin | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 448235-52-7 | ||
PubChem[1][2] | 5460671 | ||
ChemSpider[3] | 4574156 | ||
KEGG[4] | |||
ChEBI | 58499 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C12H21N3O3 | ||
Molarna masa | 255.31 g mol−1 | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Pirolizin (Pyl, O) se javlja u prirodi kao gentički kodirana aminokiselina koju koriste pojedine metanogeniske arheje kao i neke bakterije. On se javlja u enzimima koji učestvuju u delju njihovog metabolizma kojim se formira metan. Pirolizin je sličan lizinu, ali ima dodatni pirolinski prsten vezan na kraju lizinskog bočnog ostatka. Postoje specifična tRNK i aminoacil tRNK sintetaza za pirolizin. One formiraju deo neuobičajenog genetičkog koda tih organizama. Pirolizin se smatra dvadesetdrugom proteinogenom aminokiselinom.
Zajednički nomenklaturni komiteti IUPAC-a/IUBMB-a su zvanično preporučili oznake Pyl i O za pirolizin.
Struktura
Na osnovu kristalografskih[5] i MALDI maseno spektrometrijskih merenja, pirolizin se sastoji od 4-metilpirolin-5-karboksilata vezanog amidnom vezom za ϵN lizina.[6]
Reference
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Bing Hao, Weimin Gong, Tsuneo K. Ferguson, Carey M. James, Joseph A. Krzycki, Michael K. Chan (24. 05. 2002.). A New UAG-Encoded Residue in the Structure of a Methanogen Methyltransferase. 296. Science. pp. 1462–1466. DOI:10.1126/science.1069556. PMID 12029132.
- ↑ Jitesh A. Soares, Liwen Zhang, Rhonda L. Pitsch, Nanette M. Kleinholz, R. Benjamin Jones, Jeremy J. Wolff, Jon Amster, Kari B. Green-Church, and Joseph A. Krzycki (04. 11. 2005.). „The residue mass of L-pyrrolysine in three distinct methylamine methyltransferases”. The Journal of biological chemistry (Journal of Biological Chemistry) 280 (44): 36962–36969. DOI:10.1074/jbc.M506402200. PMID 16096277.
Literatura
- John F. Atkins and Ray Gesteland (2002). „The 22nd Amino Acid”. Science 296 (5572): 1409–1410. DOI:10.1126/science.1073339. PMID 12029118.
- Krzycki J (2005). „The direct genetic encoding of pyrrolysine”. Curr Opin Microbiol 8 (6): 706–712. DOI:10.1016/j.mib.2005.10.009. PMID 16256420.
Vidi još
- Genetički kod
- translacija
- Selenocistein, 21-va genetički kodirana aminokiselina