Sıçan kangurusugiller

Sıçan kangurusugiller
	Bürstenkänguru ((Bettongia sp.)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia;
Şube:	Chordata;
Alt şube:	Vertebrata;
İnfa şube:	Gnathostomata;
Sınıf:	Mammalia;
Alt sınıf:	Metatheria (Keseliler);
Üst takım:	Australidelphia ; (Avustralya keselileri);
Takım:	Diprotodontia (İki ön dişliler);
Familya:	Potoroidae ; (Sıçan kangurusugiller); Gray 1821
Cinsler
	Rotes Rattenkänguru (Aepyprymnodon); Bürstenkängurus (Bettongia); Nacktbrustkänguru (Caloprymnus) †; Kaninchenkängurus (Potorous);

Sıçan kangurusugiller (Potoroidae) iki ön dişli bir keseli familyası. Kangurugiller ile yakın akraba olduklarından dolayı uzun zaman bu grubun alt familyası olarak görülmüştür. Ancak bazı noktalarda (özellikle beslenme) Kangurugillerden farklıdırlar. Familya, ikisinin soyu tükenmiş olan toplam 10 türden oluşmaktadır.

İsim benzerliğinden dolayı familyayı Kanguru sıçanıgiller ile karıştırmamak gerekir.

Özellikleri

Sıçan kangurusugillerin vücut yapısı Kangurugiller'e benzer. Aynı onlarda olduğu gibi arka bacakları büyük, ön bacakları ise küçüktür. Ancak bu fark Kangurugillerde olduğu kadar büyük değildir. Renkleri yaşam alanlarına göre türden türe sarımsı kum rengi ile gri veya kahverengi arası değişir. Vücutları 20 - 52 cm, kuyrukları 25 - 40 cm ve ağırlıkları 0,5 - 3 kg kadar olabilir.

Yayılım

Sıçan kangurusugiller Avustralya faunasının tipik temsilcilerindendir. Eskiden neredeyse bütün Avustralya'da yaygın olan Sıçan kangurusugillerin soyu bugün birçok bölgelerde tükenmiştir ve bundan dolayı artık birbirinden kopuk bölgelerde yaşarlar.

Yaşam şekli

Sıçan kangurusugiller gece aktifdir ve seyrek ağaçlı alanlarda ve fazla sıkı olmayan ormanlarda yaşarlar. Gündüzleri, kendilerinin ağaç kovukları içine yaptıkları yuvalarda geçirirler. Kuru otlardan ve dallarda oluşan yuva malzemesini kuyrukları ile tutarak taşırlar (kuyruklarını kıvırarak). Genelde yanlız yaşarlar, ama bazen kısa ömürlü, düzensiz gruplarda oluşturabilirler.

Diğer kangurularda da olduğu gibi iki farklı ilerleme yöntemleri vardır: yavaş ilerlerken dört ayak üzerinde yürürler ve hızlı olmak zorunda oldukları zaman, göçlü arka bacakları ile zıplayarak ilerlerler.

Beslenme

Kangurugiller ile aralarında olan en büyük fark beslenmedir: Sıçan kangurusugiller herşey yiyicidir (omnivor). Mantar, kök, tohum, veya böcek, böcek larvaları ve solucan gibi birbirinden farklı şeyler yiyebilirler. Neredeyse hiç yeşil bitki yemezler ve bundan dolayı mide yapılarıda gayet basitdir. Sıçan kangurusugiller'in neredeyse hiç suya ihtiyaçları yoktur; vücutları gereken suyu yedikleri besinden elde edebilmektedir.

Üreme

Sıçan kangurusugiller bütün yıl boyunca çiftleşebilirler. Dişilerin iyi gelişmiş kesesinde 4 adet meme bulunur. 21 - 24 günlük bir gebelikten sonra 1 - 2 yavru dünyaya gelir. Bunlar ilk 4 ay annenin kesesinde durur. 4 ay sonra yavrular keseyi terk eder ve bundan 2 ay sonrada anne emzirmeyi bırakır. Bir yıl sonra erginleşirler. Doğada 4 - 8 yıl kadar ömürü hayvanat bahçesinde 12 yıla kadar varabilir.

Tehdit

Sıçan kangurusugiller

Rattenkängurus haben stärker unter der Ankunft der Europäer in Australien gelitten als andere Beuteltiere. Die Umwandlung ihres Lebensraumes in Weideland für Schafe und Rinder und die Nachstellung durch eingeschleppte Räuber wie Füchse und Katzen haben viele Arten stark dezimiert. Zwei Arten sind unwiederbringlich verloren, einige weitere bedroht.

Sınıflandırma

Sıçan kangurusugiller bilden gemeinsam mit dem Moschusrattenkänguru und den Kängurus die Überfamilie Macropodoidea innerhalb der Diprotodontia. Sie werden in vier Gattungen unterteilt:

Rotes Rattenkänguru (Aepyprymnodon rufescens)
Bürstenkängurus (Bettongia), vier Arten
Nacktbrustkänguru (Caloprymnus campestris) †
Kaninchenkängurus (Potorous), vier Arten (davon 1 †)

In einigen Werken wird auch das Moschusrattenkänguru zu den Rattenkängurus gezählt, wodurch diese eine paraphyletische Gruppe waren, das heißt, sie umfassen nicht alle Nachkommen eines gemeinsamen Vorfahren. Das Moschusrattenkänguru bildet das Schwestertaxon aller übrigen Macropodoidea und wird heute eher in eine eigene Familie, Hypsiprymnodontidae, gestellt.

Es sind eine Reihe von fossilen Vorfahren der Rattenkängurus bekannt, darunter das Starkzähnige Riesenrattenkänguru.

Kitaplar

Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore 1999, ISBN 0801857899.
D. E. Wilson und D. M. Reeder: Mammal Species of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore 2005, ISBN 0801882214.