İçeriğe atla

111 Ate

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yazdırılabilir sürüm artık desteklenmiyor ve görüntü oluşturma hataları olabilir. Lütfen tarayıcı yer işaretlerinizi güncelleyin ve bunun yerine varsayılan tarayıcı yazdırma işlevini kullanın.
111 Ate
Keşif
KeşfedenChristian Heinrich Friedrich Peters
Keşif tarihi14 Ağustos 1870
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(111) Ate
Telaffuz/ˈt/[1]
Alternatif adlandırma
A870 PA; 1911 KE;
1935 AA
Asteroit kuşağı
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı145,66 yıl (53.202 gün)
Günöte2,8614 AU (428,06 Gm)
Günberi2,32553 AU (347,894 Gm)
2,59349 AU (387,981 Gm)
Dış merkezlik0,10332
4,18 yıl (1.525,5 gün)
18,44 km/s
190,607°
0° 14d 9.532s / gün
Eğiklik4,9318°
305,757°
166,424°
Dünya MOID1,34088 AU (200,593 Gm)
Jüpiter MOID2,23131 AU (333,799 Gm)
TJüpiter3.406
Fiziksel özellikler
C[3]
8,02
Boyutlar126,34±0,23 km[2]
142,85 ± 5,94 km[4]
Kütle(1,76±0,44) × 1018 kg[4]
Ortalama yoğunluk
1,15±0,32 g/cm3[4]
Ekvatoral yerçekimi
0,0376 m/s²
Ekvatoral kurtulma hızı
0,0712 km/s
22,072 sa (0,9197 g)[2]
22,072±0,001 h[5]
0,0605±0,004
Sıcaklık~173 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Ate (küçük gezegen tanımı : 111 Ate), Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 14 Ağustos 1870[6] tarihinde keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yaramazlık ve yıkım tanrıçası Ate'den alan bir ana kuşak asteroididir. Tholen sınıflandırma sisteminde, karbonlu C-tipi bir asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sistemi onu bir Ch asteroidi olarak listeler.[3]

2000 yılında iki ay arayla iki yıldızın Ate tarafından örtülmesi gözlemlendi. HIP 2559 yıldızının 111 Ate tarafından örtülmesi, 125.6 ± 7.2 km'lik bir kiriş uzunluğunu belirlemek için kullanıldı. Böylece asteroit aracılığıyla, maksimum boyutta bir alt sınır elde edildi.[7] 2000 yılında 111 Ate, Arecibo Gözlemevi'nden radarla gözlemlendi. Dönüş sinyali, 135 ± 15 km'lik bir etkin çapla eşleşti.[8] Asteroidin tahmini boyutu 143[4] km'dir ve bu da onu en büyük asteroitlerden biri yapmaktadır.

Asteroidin Pulkovo Gözlemevi'ndeki fotometrik gözlemlerinden elde edilen düzensiz bir ışık eğrisine dayanarak, 22.072 ± 0.001 saatlik bir dönme periyoduna sahip olduğu ve parlaklığının 0.12 ± 0.01 kandil civarında olduğu anlaşılmaktadır.[5]

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b c Yeomans, Donald K., "111 Ate", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b DeMeo, Francesca E.; Binzel, Richard P.; Slivan, Stephen M.; Bus, Schelte J. (July 2009), "An extension of the Bus asteroid taxonomy into the near-infrared" (PDF), Icarus, 202 (1), ss. 160-180, Bibcode:2009Icar..202..160D, doi:10.1016/j.icarus.2009.02.005, 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 8 Nisan 2013.  See appendix A.
  4. ^ a b c d Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  5. ^ a b Pilcher, Frederick (October 2011), "Rotation Period Determinations for 11 Parthenope, 38 Leda, 111 Ate 194 Prokne, 217 Eudora, and 224 Oceana", The Minor Planet Bulletin, 38 (4), ss. 183-185, Bibcode:2011MPBu...38..183P. 
  6. ^ "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Nisan 2013. 
  7. ^ Devyatkin, A. V.; Gorshanov, D. L.; Aleshkina, E. Yu. (November 2008), "Photometric observations of solar system bodies with ZA-320M automatic mirror astrograph in Pulkovo observatory", Planetary and Space Science, 56 (14), ss. 1888-1892, Bibcode:2008P&SS...56.1888D, doi:10.1016/j.pss.2008.02.014.  See Table 1.
  8. ^ Magri, Christopher; Nolan, Michael C.; Ostro, Steven J.; Giorgini, Jon D. (January 2007), "A radar survey of main-belt asteroids: Arecibo observations of 55 objects during 1999–2003", Icarus, 186 (1), ss. 126-151, Bibcode:2007Icar..186..126M, doi:10.1016/j.icarus.2006.08.018 

Dış bağlantılar