Грациялар

Юнон мифологиясида Грациялар жозиба, гўзаллик, табиат, инсоният ижоди, хайрихоҳлик ва унумдорликнинг уч ёки ундан ортиқ маъбудалари ҳисобланади^[1].Гесиод учта — Аглаэа („Ёрқинлик“), Эвфросин („Қувонч“) ва Талия („Гуллаш“) ^[2]^[1] — ва Аглаэани Гефестнинг энг ёши ва хотини деб атайди^[3]. Рим мифологиясида Грациялар Гратиаэ сифатида танилган.

Грациялар, одатда, Зевс ва Океанид Эвриномнинг қизлари ҳисобланган^[2]. Камдан-кам ҳолларда, улар Дионис ва Корониснинг ^[4] ёки Ҳелиос ва Наяд Аэгленинг ^[5]^[6] ёки Геранинг исм-шарифи номаълум отасининг қизлари деб айтилган ^[7]. Зевс томонидан оналарининг бошқа муқобил исмлари — Эурйдоме, Эурймедоуса ёки Эуантҳе^[8]. Гомер уларни Афродита мулозимларининг бир қисми сифатида аниқлади. Грациялар, шунингдек, юнон ер ости дунёси ва Элеусиниан сирлари билан ҳам алоқадор эди.

Классикдан кейинги расм ва ҳайкалтарошликда учта Грациялар, кўпинча, яланғоч ёки деярли яланғоч ҳолда тасвирланган, аммо Грециянинг Аркаик ва Классик даврларида улар одатда тўлиқ кийинган ҳолда тасвирланган^[1].

Мифология

Грациялар аъзолари

Гарчи Грациялар одатда учта бўлган дейилса-да, улар билан боғлиқ маъбудаларнинг номи ва сони ҳар хил бўлган, Адабиётда берилган Аглаэа, Эупҳросйне ва Тҳалиа номлари қуйидагилардан иборат: Дамиа („Ер онаси“), Аухесиа („Баҳор ривожланиши“), Клета („Машҳур“), Пҳаэнна („Ёрқин“), Гегемон („Етакчи“), Пеитҳо („Ишонтириш“), Парегорос („Тасалли“), Паситҳеа („Енгиллашиш“), Чарис („Иноят“) ва Кале („Гўзаллик“). Шу билан бир қаторда, қадимий кулолчиликда қуйидаги номларни учрайди: Антҳеиа („Гуллар“), Эвдаимониа („Бахт“), Эвтимия („Яхши кайфият“), Эутйчиа („Омад“), Паидиа („Ўйин“), Пандаисия („Зиёфат“) ва Паннйчис („Тунги байрамлар“). Грацияларни ўйин-кулги ва байрамларнинг ҳомийлари деб ҳам аташади.

Эътиқод

Грациялар, кўпинча, бошқа Худоларнинг зиёратгоҳларида тасвирланган бўлса-да, Грецияда камида тўртта ибодатхона фақат улар учун бағишланган эди. Уларнинг энг асосий ибодатхонаси Боэотиядаги Орхоменосда жойлашган бўлиб, у ерда уларнинг эътиқоди пайдо бўлган деб ҳисобланган. Гермиона, Спарта ва Элисда Грациялар учун ибодатхоналар ҳам мавжуд эди^[9]. Қадимги Спарта қироли Ласедаэмон томонидан асос солинган Лакониянинг Амйcлаэ шаҳридаги Тиаса дарёси яқинидаги ибодатхона Грацияларга бағишланган^[10].

Тасвирий санъат

Грациялар, кўпинча, яланғоч ҳолда тасвирланганига қарамай, бу кейинги ривожланиш бўлиб кўринади, чунки Архаик ва Классик Юнонистон тасвирларида улар чиройли кийинган ҳолда тасвирланган^[1] ^[11]. Бундан фарқли ўлароқ, милоддан аввалги ИИИ аср шоирлари Каллимах ва Эйфорион учликни яланғоч ҳолда тасвирлайди^[11].

Грациялар Сандро Боттиcелли " Примавера " расмида бошқа бир қанча мифологик фигуралар билан бирга тасвирланган. Рафаэл уларни Франсиянинг Чантиллй шаҳрида жойлашган расмда ҳам тасвирлаган. Бошқа бадиий тасвирлар қаторида улар Антонио Канова ва Бертел Торвалдсеннинг машҳур ҳайкаллари мавзусидир.

Cалаверас Биг Треэс штат боғидаги учта дарахт Грациялар шарафига „Уч иноят“ деб номланган^[12].

Манбалар

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Ларсон, Женнифер. Анcиэнт Греэк Cулц. Неw Ёрк, НЙ: Роутледге, 2007 — 162-163-бет. ИСБН 978-0415491020.
↑ ^2,0 ^2,1 Ҳесиод, Тҳеогонй, 907 фф.
↑ Ҳесиод, Тҳеогонй, 945 фф.
↑ Ноннус, Дионйсиаcа 48.548
↑ Ноннус, Дионйсиаcа, 15.87 & 48.530
↑ Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 9.35.5.
↑ Cолутҳус, Рапе оф Ҳелен 173
↑ Cорнутус, Cомпендиум оф Греэк Тҳеологй, 15
↑ Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 2.34.10, 3.14.6, 6.24.6
↑ Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 3.18.6
↑ ^11,0 ^11,1 Миллекер, Элизабетҳ Ж. (1988). "Тҳе Тҳреэ Граcес он а Роман Релиэф Миррор". Метрополитан Мусеум Жоурнал 23: 69–81. дои:10.2307/1512847.
↑ „"Тҳе Тҳреэ Граcес", Cалверас Биг Треэ Стате Парк“. Сеарч3.фамсф.орг:8080. 2009-йил 24-июлда асл нусхадан архивланган. Қаралди: 2010-йил 16-март.

Библиография

Cоллутҳус, Тҳе Ҳелен ин Оппиан, Cоллутҳус, Трипҳиодорус, АW Маир томонидан таржима қилинган, Лоэб Cлассиcал Либрарй Но 219, Кембриж, Массачусец, Гарвард Университй Пресс, 1928.ИСБН 978-0-674-99241-2 ИСБН 978-0-674-99241-2 . Гарвард университети нашриётидаги онлайн версия .
Фишер, Ник, Ралф М. Росен ва Инеке Слуитер (Эдс), Классик антик даврда бошқаларни қадрлаш (Леиден, Брилл, 2010) (Мнемосйне Супплеменц, 323) „Классик юнон шаҳрида харислар, харитлар, фестиваллар ва ижтимоий тинчлик“),
Гримал, Пер, Классик мифология луғати, Wилей-Блаcкwелл, 1996,ИСБН 978-0-631-20102-1 . „Хайриятлар“ п. 99
Смит, Уилям ; Юнон ва рим биографияси ва мифологияси луғати, Лондон (1873). „Чарис“

Ҳаволалар

Тҳеои лойиҳаси, „ХАРИТЛАР“
Хайриятчилар — Париж ҳукми — бадиий мақола (испанча)
Wарбург институти иконографик маълумотлар базаси (Чаритеснинг тахминан 300 та тасвири) (Wайбаcк Мачине сайтида 2013-11-03 санасида архивланган) Арчивед

[:1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Ларсон, Женнифер. Анcиэнт Греэк Cулц. Неw Ёрк, НЙ: Роутледге, 2007 — 162-163-бет. ИСБН 978-0415491020.

[:0-2] 2,0 ^2,1 Ҳесиод, Тҳеогонй, 907 фф.

[3] Ҳесиод, Тҳеогонй, 945 фф.

[4] Ноннус, Дионйсиаcа 48.548

[5] Ноннус, Дионйсиаcа, 15.87 & 48.530

[:2-6] Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 9.35.5.

[7] Cолутҳус, Рапе оф Ҳелен 173

[8] Cорнутус, Cомпендиум оф Греэк Тҳеологй, 15

[9] Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 2.34.10, 3.14.6, 6.24.6

[10] Паусаниас, Десcриптион оф Греэcе, 3.18.6

[:5-11] 11,0 ^11,1 Миллекер, Элизабетҳ Ж. (1988). "Тҳе Тҳреэ Граcес он а Роман Релиэф Миррор". Метрополитан Мусеум Жоурнал 23: 69–81. дои:10.2307/1512847.

[12] „"Тҳе Тҳреэ Граcес", Cалверас Биг Треэ Стате Парк“. Сеарч3.фамсф.орг:8080. 2009-йил 24-июлда асл нусхадан архивланган. Қаралди: 2010-йил 16-март.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]