Uszak skórnikowaty
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
uszak skórnikowaty |
| Nazwa systematyczna | |
| Auricularia mesenterica (Dicks.) Pers. Mycol. eur. (Erlanga) 1: 97 (1822) | |
Uszak skórnikowaty (Auricularia mesenterica (Dicks.) Pers.) – gatunek grzybów z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Auricularia, Auriculariaceae, Auriculariales, Auriculariomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1785 r. James Dickson nadając mu nazwę Helvella mesenterica. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1822 r. Christiaan Hendrik Persoon przenosząc go do rodzaju Auricularia[1].
Synonimów naukowych ma ok. 30[2].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1977 r., dawniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był jako uszak pospolity[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Galaretowaty, miękki, nieco skórzasty, suchy – twardy i chrząstkowaty, przyrośnięty płasko; brzeg ma przeważnie odstający, jasny, szarobrązowy i grubo owłosiony, od strony dolnej szaro do purpurowobrązowego; trochę fałdzisto bruzdowany i żeberkowany[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech[3].
Niekiedy pokrywa duże powierzchnię przez cały rok, ale przeważnie rozwija się późną jesienią i w zimie na żywych drzewach liściastych, a po ich obumarciu przez jakiś czas rośnie dalej[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 212. ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.