Caserta
Caserta
Comune di Caserta | |
---|---|
Burbonska kraljevska palača | |
Koordinate: 41°4′N 14°20′E / 41.067°N 14.333°E | |
Država | Italija |
Regija | Kampanija |
provincija | Caserta (BN) |
Vlast | |
- Gradonačelnik | Carlo Marino |
Površina | |
- Ukupna | 53 km² |
Visina | 68 m |
Stanovništvo (2012) | |
- Grad | 74.868[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
Poštanski broj | 81020 i 81100 |
Pozivni broj | 0823 |
Službene stranice www.comune.caserta | |
Karta | |
Caserta je glavni grad istoimene talijanske provincije Caserta u regiji Kampaniji. Grad broji 74.868 stanovnika.[1]
Burbonski Kraljevski dvorac iz Caserte je zajedno sa Vanvitellijevim akvaduktom i lokalitetom San Leucio 1997. uvršten na UNESCO-vu listu mjesta svjetske baštine u Evropi[2]
Caserta leži na rubu Kampanijske ravnice i Kampanijskog planinskog masiva, udaljena oko 40 km sjeverno od regionalnog centra Napulja.
Današnja Caserta izrasla je u grad oko langobardskog obrambenog tornja Pandoa, princa od Capue koji je razorio stari grad oko 863. godine. Toranj je danas dio Palazzo della Prefettura koje je nekada bilo sjedište grofova Caserte i kraljevska rezidencija. Izvorno stanovništvo se premjestilo iz Casertavecchije (bivšeg sjedišta biskupije) na današnju lokaciju u 16. vijeku.
Grad i okolica su postali feud porodice Acquaviva koji su ga zbog velikih dugova prodali napuljskim kraljevima. Oni su tad odabrali Casertu za mjesto izgradnje svoje nove rezidencije, jer je ona bila sigurnija za odbranu od one u napuljskom zaljevu.
Caserta je rodno mjesto Marija Valtorte, talijanskog književnika.
- Glavna atrakcija u Caserti je Kraljevska palača koja je izgrađena u 18. vijeku po nacrtima talijanskog arhitekta Luigia Vanvitellia po uzoru na versajsku palaču za Burbonske kraljeve Napulja i Sicilije. Ona je danas jedan je od najposjećenijih spomenika u Italiji. Unutra se nalazi više od 1200 soba, ukrašenih u raznim stilovima. Njen park se prostire na oko 2 milijuna km² i sadrži brojne fontane, slapove, jezera i vrtove.
- Palazzo Vecchio (Stara palača) je građevina iz 14. vijeka koju je Luigi Vanvitelli obnovio kao dodatnu kraljevsku rezidenciju.
- Katedrala San Michele Arcangelo je iz 18. vijeka, kao i Vanvitellijev akvadukt (koji je danas na UNESCO-voj listi svjetske baštine).
Kvartovi (frazioni) Caserte su: Aldifreda, Briano, Casertavecchia, Casola, Casolla, Centurano, Ercole, Falciano, Garzano, Mezzano, Piedimonte di Casolla, Pozzovetere, Puccianiello, Sala di Caserta, San Benedetto, San Clemente, San Leucio, Santa Barbara, Staturano, Tredici, Tuoro, Vaccheria.
- Stara Caserta (Casertavecchia) je staro sjedište komune i bivša biskupska rezidencija.
- San Leucio, je sjedište slavne tvornice svile, i on se nalazi na UNESCO-voj Listi svjetske baštine u Evropi.
- Vaccheria, je mjesto gdje su se nalazile kraljevske konjušnice.
- Falciano je bivša biskupska rezidencija s palačom iz 18. vijeka.
- Piedimonte di Casolla je mjesto benediktinske opatije izgrađene preko rimskog hrama božice Dijane.
Juvecaserta Basket je talijanski klub iz Caserte osnovan 1951. godine, a trenutačno se natječe u Serie A. Zbog sponzorskih razloga klub nosi ime Eldo Caserta.
Associazione Sportiva Dilettantistica Casertana Calcio je talijanska nogometni klub iz Caserte koji je trenutačno u talijanskoj ligi Serie D. Klub je osnovan 1908. kao Robur Caserta, a postao je poznat kao Unione Sportiva Casertana od 1928. do 2005. godine, kada je klub izbačen iz udruženja. Najveći uspjeh kluba je osvajanje prvenstva Serie B u sezonama 1970.-71. i 1991.-92.
Caserta je i jedna od postaja slavne biciklističke utrke Giro d'Italia.
Caserta je trgovački centar poljoprivrednog kraja, sa nešto prehrambene i industrije stakla.[3] Caserta je veliko željezničko čvorište, preko nje idu pruge za Rim, Napulj i Foggiu.[3]
- ↑ 1,0 1,1 „ITALY: Campania” (engleski). Citypopulationde. Pristupljeno 4. 7. 2013.
- ↑ „18th-Century Royal Palace at Caserta with the Park, the Aqueduct of Vanvitelli, and the San Leucio Complex” (engleski). UNESCO. Pristupljeno 4. 7. 2013.
- ↑ 3,0 3,1 „Caserta” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 4. 7. 2013.