Czystek monpelijski
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
czystek monpelijski | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cistus monspeliensis L. Sp. Pl. 524 1753[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Czystek monpelijski[5] (Cistus monspeliensis L.) – gatunek rośliny z rodziny czystkowatych (Cistaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie Południowej, Azji Mniejszej, Afryce Północnej oraz Makaronezji[6].
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rośnie naturalnie w Europie Południowej, Azji Mniejszej, Afryce Północnej oraz Makaronezji. Spotykany jest w Portugalii, Hiszpanii (wraz z Wyspami Kanaryjskimi i Balearami), Francji, Włoszech (wliczając Sardynię i Sycylię, na wybrzeżu Dalmacji, w Grecji (także na Krecie i Wyspach Egejskich), Turcji, na Cyprze, w Tunezji, Algierii oraz Maroku[6].
We Francji został zaobserwowany w departamentach Alpy Nadmorskie, Aude, Aveyron, Delta Rodanu, Charente-Maritime, Korsyka Południowa, Górna Korsyka, Gard, Hérault, Pireneje Wschodnie, Tarn, Var, Vaucluse, a także prawdopodobnie w Tarn i Garonna i Drôme, natomiast w Lozère wyginął[7]. We Włoszech występuje w regionach Abruzja, Apulia, Basilicata, Kalabria, Kampania, Lacjum, Liguria, Molise, Sardynia, Sycylia oraz Toskania[8]. Na Cyprze ma status gatunku autochtonicznego i jest spotykany w południowo-zachodniej części wyspy[9]. Na Malcie także jest gatunkiem autochtonicznym, lecz rzadko spotykanym, znajduje się tam pod ochroną – w 1989 roku został wpisany do krajowej czerwonej księgi gatunków zagrożonych[10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Zimozielony[11] krzew dorastający do 0,3–1,2 m wysokości[6]. Pokrój jest zwarty[11]. Wydziela aromat. Pędy są pokryte lepkimi gruczołami[6].
- Liście
- Naprzeciwległe, siedzące. Mają równowąsko lancetowaty kształt[6]. Mierzą 25–50 mm długości[12] i 4–8 mm szerokości[6]. Mają 3 nerwy główne. Górna powierzchnia jest silnie owłosiona i ma ciemnozieloną barwę[6] (latem mogą przebarwiać się na brązowo[11]), natomiast od spodu są filcowate z kępkami włosków[6]. Nasada liścia jest nieznacznie zwężona[11]. Blaszka liściowa o lekko falistym brzegu[6].
- Kwiaty
- Zebrane po 2–8 w jednostronne grona, osadzone na wyprostowanych szypułkach[7]. Mają 5 działek kielicha różniących się od siebie, są pokryte mniej lub bardziej gęsto długimi włoskami. Płatków jest 5, są pomarszczone, mierzą 2–3 cm długości[6], mają białą barwę[7] z żółtą plamką u nasady[6]. Pręciki mają żółtą barwę[13]. Szyjka słupka jest bardzo krótka[7]. Nie mają podsadek[12].
- Owoce
- Torebki o kulistym kształcie, są nagie, otwierają się na wierzchołku w pięciu zębach[6]. Nasiona są nieco szorstkie[7].
- Gatunki podobne
- Roślina jest podobna do gatunku C. clusii, który ma mniejsze liście (1–2 mm szerokości) z pojedynczym nerwem głównym. Ponadto różni się trzema działkami kielicha, które są pokryte razem z szypułką długimi białymi włoskami[6]. Innym podobnym gatunkiem jest czystek żywicowy (Cistus ladanifer), który ma większe kwiaty – dorastające do 10 cm średnicy.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Rośnie w garigu[6], makii oraz w suchych miejscach[7]. We Włoszech występuje na wysokości do 700 m n.p.m.[12], natomiast na Cyprze do 600 m n.p.m.[9] Najlepiej rośnie w pełnym nasłonecznieniu[7]. Preferuje podłoże o kwaśnym odczynie[6]. Występuje od 8 do 10 strefy mrozoodporności. Kwitnie od kwietnia do czerwca[6]. Kiełkowaniu nasion sprzyja przejście pożaru[14].
Nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Nazwa rodzajowa „Cistus” pochodzi od greckiego słowa „kìsthos”, które oznacza torebkę i prawdopodobnie odnosi się do owoców. Nazwa gatunkowa „monspeliensis” wywodzi się z łaciny i odnosi się do francuskiego miasta Montpellier, w okolicach którego gatunek jest obecny[14].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]W medycynie ludowej stosowano tę roślinę do gojenia ran – w leczeniu ukąszeń owadów, zapalenia skóry, oparzeń, bólów stawów, a także do płukania jamy ustnej przy bólu zęba. Ponadto żywica tej rośliny jest stosowana w kosmetyce. Ma także zastosowanie jako roślina ozdobna[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ a b Cistus monspeliensis L.. The Plant List. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Cistus monspeliensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Seneta: Drzewa i krzewy liściaste. C. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 119-120. ISBN 83-01-11074-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Peter Schönfelder, Ingrid Schönfelder: Guide photo de la flore de Méditerranée. Paris: Delachaux & Nestlé, 2014, s. 32. ISBN 978-2-603-02027-2. (fr.).
- ↑ a b c d e f g Cistus monspeliensis L.. Tela Botanica. [dostęp 2016-05-29]. (fr.).
- ↑ Cistus monspeliensis L.. [w:] Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2016-05-29]. (wł.).
- ↑ a b Cistus monspeliensis. Flora of Cyprus — a dynamic checklist. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ White rochrose. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ a b c d Andreas Bärtels: Rośliny śródziemnomorskie. Warszawa: Multico, 2009, s. 113. ISBN 978-83-7073-683-5. (pol.).
- ↑ a b c Cistus monspeliensis L.. Flora e vegetzione della Sicilia. [dostęp 2016-05-29]. (wł.).
- ↑ Neil Fletcher: Fleurs de la Méditerranée. Larousse, 2011, s. 32. ISBN 978-2-03-587167-1. (fr.).
- ↑ a b Cistus monspeliensis L.. An Interactive Guide of the Flora of the Temporary Ponds of Sardinia (Italy). [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
- ↑ Cistus monspeliensis L. - Cisto di Montpellier / Le piante e le erbe medicinali. erbe.altervista.org 2006 -2011. [dostęp 2016-05-29]. (wł.).
- EoL: 483190
- EUNIS: 168760
- Flora of North America: 250101214
- GBIF: 2874030
- identyfikator iNaturalist: 76363
- IPNI: 168375-1
- ITIS: 506898
- NCBI: 335184
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2723524
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:168375-1
- Tela Botanica: 18026
- identyfikator Tropicos: 7600023
- USDA PLANTS: CIMO7
- CoL: VLNR