Przejdź do zawartości

Doruchów (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Doruchów
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

ostrzeszowski

TERC

0418022

Wójt

Urszula Kowalińska
(od 2018)

Powierzchnia

99,33 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


5317[1]

• gęstość

53,5 os./km²

Nr kierunkowy

62

Tablice rejestracyjne

POT

Adres urzędu:
ul. Kępińska 13
63-505 Doruchów
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Doruchów
Liczba sołectw

8

Liczba miejscowości

21

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
51°25′00″N 18°05′00″E/51,416667 18,083333
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Doruchówgmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie kaliskim.

Siedziba gminy to Doruchów.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 5116 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2019 roku[3] gminę zamieszkiwały 5383 osoby.

Obszar gminy wynosi 9933 ha, w tym 6479 ha użytków rolnych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wśród burzliwych dziejów Doruchowa na uwagę zasługują następujące wydarzenia:

  • 1699 – rok wielkiego głodu,
  • 1710 – epidemia cholery
  • 1793 – II rozbiór Polski – Prusy Południowe
  • 1807 – włączony zostaje w skład Księstwa Warszawskiego, powiat ostrzeszowski z siedzibą w Wieruszowie.

Po kongresie wiedeńskim Doruchów znalazł się w granicach Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W 1919 roku w czasie powstania wielkopolskiego walczył tutaj 11 Pułk Strzelców Wielkopolskich, dowodzony przez ppor. Stanisława Thiela.

W pierwszych dniach II wojny światowej żołnierze Wermachtu rozstrzelali 34 mieszkańców Torzeńca. W miejscu zbiorowego mordu władze gminy zorganizowały Izbę Pamięci. Od początku okupacji na mieszkańców okolicy spadły represje w postaci aresztowań, wysiedleń, wywłaszczeń, wywozu na roboty do Rzeszy, uwięzienia w obozach pracy i obozach koncentracyjnych. Przystąpiono do niemczenia polskich nazw miejscowości i ulic, zlikwidowano wszelkie polskie symbole narodowe, zamknięto większość kościołów katolickich, przeznaczając dla ludności polskiej tylko dwa: w Mikstacie i Doruchowie.

Gminę Doruchów utworzono 1 sierpnia 1934 roku[4], co przyczyniło się do znacznego rozwoju wsi. Z dniem 1 października 1954 roku obszar zniesionej kilka dni wcześniej gminy Doruchów wszedł w skład ówczesnego powiatu ostrzeszowskiego[5].

Doruchów i jego okolice oprócz bogatej historii mogą poszczycić się sporą liczbą zabytkowych obiektów, pomników przyrody, a także rezerwatami unikatowych roślin. Miejscem, które po dziś zachowało swój mroczny klimat, jest wyspa na stawie w parku, na której znajduje się piwnica ziemna uchodząca za więzienie czarownic. Nieopodal, przy drodze do Tokarzewa, wznosi się tzw. Wzgórze Czarownic, według tradycji[6] miejsce spalenia 14 kobiet, niewinnie posądzonych o konszachty siłami nieczystymi. Był to proces najbardziej nagłośniony, w wyniku czego sejm 1776 roku zniósł karę śmierci za oskarżenie o czary. Film Diabli nadali zrealizowany w 1994 roku przez Ośrodek Telewizyjny w Katowicach opisuje tragiczne wydarzenia w Doruchowie w XVIII wieku – „spalenie czarownic”. W inscenizacji wydarzeń brali udział mieszkańcy Doruchowa. W tym samym ośrodku powstał też obraz pt. Torzeniec mówiący o zbrodniach Wehrmachtu na ziemi ostrzeszowskiej w pierwszych dniach września 1939 roku.

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2002[7] gmina Doruchów ma obszar 99,33 km², w tym:

  • użytki rolne: 63%
  • użytki leśne: 29%

Gmina stanowi 12,86% powierzchni powiatu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 2015[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 5346 100 2647 49,5 2699 50,5
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
51,5 25,6 25,9
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Doruchów w 2014 roku[1].


Rezerwaty Przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Jodły Ostrzeszowskie – Na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. O ochronie przyrody (Dz.U. z 1949 r. nr 25, poz. 180) zarządza się co następuje: Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą „Jodły Ostrzeszowskie” obszar lasu o powierzchni 8,96 ha w Leśnictwie Pieczyska Nadleśnictwa Wanda, położony w miejscowości Godziętowy, w gromadzie Doruchów, w powiecie ostrzeszowskim, województwa wielkopolskiego. W skład rezerwatu wchodzi oddział lasu 108 d. 1 według oznaczeń przyjętych w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na okres 1951-1960 r. Granice rezerwatu zostały oznaczone na mapie rezerwatu w skali 1:20 000, stanowiącej załącznik do odpowiedniej pozycji rejestru tworów przyrody poddanych pod ochronę. Rezerwat tworzy się w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu boru mieszanego z udziałem jodły na krańcu jej zasięgu.

Pieczyska – Na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. O ochronie przyrody (Dz.U. z 1949 r. nr 25, poz. 180) zarządza się co następuje: Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą. „Pieczyska” obszar lasu i śródleśnego torfowiska o powierzchni 5,00 ha w Leśnictwie Pieczyska Nadleśnictwa Państwowego Wanda, położonych w gromadzie Doruchów, w powiecie ostrzeszowskim, województwa wielkopolskiego. W skład rezerwatu wchodzi 106 oddział lasu poddziały f, l według oznaczeń przyjętych w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na okres 1951-1960 r. Rezerwat tworzy się w celu zachowania w stanie naturalnym fragmentu lasu mieszanego ze stanowiskami jodły i świerka w pobliżu granic zasięgu oraz śródleśnego torfowiska z charakterystycznymi zespołami roślin bagiennych.

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Galewice, Grabów nad Prosną, Kępno, Ostrzeszów, Wieruszów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gmina Doruchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  3. Gmina Doruchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  4. Dz.U. 1934 nr 69, poz. 655.
  5. Dz.U. 1954 nr 49, poz. 243.
  6. Oskar Kolberg, Dzieła Wszystkie T.15 s. 248.
  7. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).