Saltar ao contido

Injun 6

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Hawkeye 1»)
Injun 6 / Explorer 52 / Hawkeye
Injun 6 antes do lanzamento.
TipoCientífico
OrganizaciónUSAF
Data de lanzamento3 de xuño de 1974, 23:09 GMT[1][2][3][4]
Foguete portadorScout E1[2][5]
Sitio de lanzamentoBase Vandenberg da Forza Aérea[2][6]
Obxectivo da misiónEstudo da magnetosfera terrestre, os cintos de radiación, as auroras e outros fenómenos xeofísicos.[2][6]
Decaemento30 de abril de 1978[1]
NSSDC ID1974-040A
Masa22,7 kg[2][5]
PotenciaEntre 22 e 36 vatios.[2]

Injun 6, tamén coñecido coa denominación Explorer 52 e Hawkeye, foi un satélite artificial da USAF xestionado pola Universidade de Iowa lanzado o 3 de xuño de 1974 mediante un foguete Scout E1 desde a Base Vandenberg da Forza Aérea.[2][5][6]

Características

[editar | editar a fonte]

Injun 6 foi o sexto e último satélite da serie Injun, deseñado, construído e xestionado pola Universidade de Iowa para a USAF, e lanzado tamén baixo o programa Explorer. A súa misión principal foi facer estudos dos campos e partículas nos polos da magnetosfera terrestre a distancias de ata 21 radios terrestres. Como obxectivos secundarios adicouse a medir a distribución do campo magnético e do plasma no vento solar e a estudar as radioemisións de tipo 3 producidas polo fluxo de electróns solares no medio interplanetario. Injun 6 estabilizábase mediante xiro, cun período de rotación de 11 segundos. A alimentación eléctrica era proporcionada por células solares que producían entre 22 e 36 vatios de potencia.[2][5][6]

Injun 6 participou no Estudo Magnetosférico Internacional (IMS, International Magnetospheric Study). O satélite só podía enviar datos en tempo real e transmitía a 136 ou 400 MHz, cunha velocidade de entre 100 e 200 bps.[2][5][6]

Injun 6 foi inxectado nunha órbita inicial de 126.793 km de apoxeo e 638 km de perixeo, cunha inclinación orbital de 89,8 graos e un período de 3078,1 minutos. Reentrou na atmosfera o 30 de abril de 1978.[1][3][6]

Instrumentos

[editar | editar a fonte]

Injun 6 levaba os seguintes instrumentos a bordo:[5]

  • Analizador de enerxía diferencial para protóns e electróns de baixa enerxía (LEPEDEA).
  • Magnetómetro de porta de fluxo.
  • Receptor de ondas de plasma.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "EXPLORER 52 (HAWKEYE)" (en inglés). Consultado o 28 de abril de 2013. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 NASA (27 de marzo de 2013). "Hawkeye 1" (en inglés). Consultado o 28 de abril de 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "Letter dated 16 October 1974 from the Permanent Representative of the United States of America addressed to the Secretary-General" (PDF). COMMITTEE ON THE PEACEFUL USES OF OUTER SPACE (74-28543): 2. 23 de outubro de 1974. Consultado o 27 de marzo de 2020. 
  4. ↑ Claude Lafleur (2010). "Explorer 52 / Hawkeye 1 / Injun 6" (en inglés). Consultado o 28 de abril de 2013. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Gunter Dirk Krebs (2013). Gunter's Space Page, ed. "Explorer: IE D / Injun 6 / Hawkeye / Neutral Point Explorer" (en inglés). Consultado o 28 de abril de 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Mark Wade (2011). "Hawkeye" (en inglés). Consultado o 28 de abril de 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Injun_6&oldid=5452529»