Przejdź do zawartości

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jelfa)
Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Siedziba

58-500 Jelenia Góra
ul. Wincentego Pola 21

Data założenia

1945

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

Waldemar Stępień[1]

Nr KRS

0000066687

ISIN

PLJELFA00015

Symbol akcji

JELFA (JLF)

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

27 316 160 zł

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA”
Położenie na mapie Jeleniej Góry
Mapa konturowa Jeleniej Góry, u góry znajduje się punkt z opisem „Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA”
Ziemia50°54′11,6″N 15°45′26,1″E/50,903222 15,757250
Strona internetowa
Budynki Jelfy w 2005

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA – przedsiębiorstwo farmaceutyczne z siedzibą w Jeleniej Górze.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Poprzednikiem Jelfy była niemiecka firma Labopharma, funkcjonująca w Piechowicach przed II wojną światową. W 1945 r. ponownie uruchomiono w niej produkcję, a w 1947 siedziba firmy została przeniesiona do Jeleniej Góry.

W 1951 r. przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na Jeleniogórskie Zakłady Farmaceutyczne, a w 1961 po wejściu do Zjednoczenia Przemysłu Farmaceutycznego Polfa na Jeleniogórskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa. W 1994[2] r. zostało sprywatyzowane poprzez wprowadzenie na giełdę. Udziałowcem większościowym pozostawał jednak Skarb Państwa. Spółka notowana była na warszawskiej giełdzie od lipca 1994 do listopada 2006 roku[3].

W czerwcu 2006 r. spółka została przejęta od Skarbu Państwa przez litewską grupę farmaceutyczną Sanitas Group, a 19 sierpnia 2011 roku przez międzynarodową korporację Valeant Pharmaceuticals International[3][2].

Afera Corhydronu

[edytuj | edytuj kod]

5 października 2006 u dwóch pacjentek w szpitalu w Siedlcach doszło do nieoczekiwanego pogorszenia stanu zdrowia po podaniu zastrzyków produkowanych przez firmę farmaceutyczną Jelfa SA. Lek o nazwie handlowej Corhydron (dawka 250 mg) podawany jest w silnych stanach niewydolności oddechowych zagrażających życiu pacjentów. Substancją czynną zawartą w Corhydronie jest hydrokortyzon, lek hormonalny o działaniu przeciwzapalnym, przeciwuczuleniowym, przeciwobrzękowym i przeciwświądowym. Jest często stosowany w stanach zagrożenia życia np. ciężkich napadach astmy oskrzelowej lub we wstrząsie anafilaktycznym.

Po zgłoszeniu przez szpital w Siedlcach tzw. skutków niepożądanych działania leku Corhydron 250, 44 fiolki przekazane przez wspomniany szpital do Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego zostały tam przebadane. W jednej z nich znaleziono scolinę, lek używany w anestezjologii.

8 listopada sprawą zajęły się media. Wybuchła „afera corhydronowa”. Dzień po opisaniu sprawy przez media zakład farmaceutyczny w Jeleniej Górze został zamknięty decyzją premiera Jarosława Kaczyńskiego. Zdymisjonowany został Główny Inspektor Farmaceutyczny Zbigniew Niewójt. Administracja rządowa ostro atakowała firmę i rozpoczęła szereg kontroli zakładu. Główne wydarzenia rozegrały się na kilka dni przed wyborami samorządowymi.

Produkcja w zakładzie została decyzją Głównego Inspektora Farmaceutycznego częściowo przywrócona 8 grudnia 2006 r. Tamtego dnia Główny Inspektorat Farmaceutyczny uchylił decyzję o unieruchomieniu linii produkcyjnej Corhydronu, co umożliwiło wznowienie wytwarzania leków.

12 grudnia 2006 r. GIF uchylił decyzję o wstrzymaniu leku Corhydron 250 w obrocie. Stało się tak w związku z decyzją spółki Jelfa SA o dobrowolnym wycofaniu z rynku wszystkich wytworzonych serii leku w dawce 250 mg – jak wynika z uzasadnienia decyzji.

17 stycznia umożliwiono Jelfie sprzedaż Corhydronu 100 i Corhydronu 25. W uzasadnieniu decyzji napisano, że: „nie zaszła potencjalna możliwość zanieczyszczenia linii technologicznej inną substancją lub innym materiałem wyjściowym. Wyeliminowano również możliwość przypadkowej zamiany fiolek, co było przesłanką do wydania decyzji 26/WS/2006 z dnia 09.11.2006” Decyzja, o której mowa w uzasadnieniu dotyczyła wstrzymania w obrocie Corhydronu 25, Corhydronu 100 i Corhydronu 250.

Z obrotu całkowicie wycofana została seria 010705 wyprodukowana w lipcu 2005 r. (kiedy większościowym udziałowcem Jelfy był Skarb Państwa) oraz 16 innych serii wymienionych w decyzji GIF z 12 grudnia 2006 r. To w jednej fiolce z tej serii znaleziono scolinę.

Nie wiadomo w jaki sposób w jednej fiolce zaetykietowanej jako Corhydron znalazła się scolina; według prokuratury był to błąd, nie zaś działanie celowe, wynikający z niewłaściwej organizacji pracy wydziału ampułek. Sprawa została umorzona przez prokuraturę ze względu na brak możliwości ustalenia osoby, której błąd byłby jedyną przyczyną zaistniałej pomyłki[4].

Wykorzystanie Wikipedii w reklamie Jelfy

[edytuj | edytuj kod]

Jak przyznają managerowie firmy, Wikipedia została wykorzystana przez Jelfę w kampanii reklamowej jednego z produktów[5] mającym niwelować nieprzyjemne efekty stanu po użyciu alkoholu i przyśpieszającym jego metabolizm[6]. W jej ramach 12 maja 2008 posłużono się mistyfikacją w postaci biografii fikcyjnego radzieckiego naukowca (Mikołaja Wasiliewicza Onowałowa[6][7]) oraz hasła o wynalezionym przez niego również fikcyjnym specyfiku, wraz z powołaniem się na utworzone w podobnym czasie strony internetowe[8]. Hasło o specyfiku zostało z Wikipedii usunięte, podobnie jak fikcyjny biogram[6]. Fałszywki w wersji filmowej umieszczono również w serwisie YouTube[7]. Kampanię przygotowała agencja Change Communications, w jej ramach prócz fikcyjnego biogramu i filmów na kilka godzin ustawiono również pomnik na placu Bankowym w Warszawie[6], co według władz ratusza stanowiło samowolkę budowlaną i miało niejasną celowość[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. KRS on-line – Jelfa S.A.
  2. a b Jelfa ma 70 lat. nj24, 28 września 2015. [dostęp 2016-07-12].
  3. a b Jelfa S.A.. Valeant Pharmaceuticals International. [dostęp 2016-07-12].
  4. Afera z corhydronem znalazła swój finał, Onet, 3 lipca 2011 [zarchiwizowane 2015-07-08].
  5. Tajemnicza kapsułka, tekst reklamowy opublikowany w magazynie marketingowym „Świat Zdrowia”, nr 12(20), styczeń 2008, s. 69.
  6. a b c d Onowałow, fikcyjny radziecki naukowiec, pomaga Jelfie wypromować specyfik na kaca. PRESS, 26 czerwca 2008. [dostęp 2016-07-12].
  7. a b c Mikołaj Onowałow stanął na pl. Bankowym. 23 czerwca 2008. [dostęp 2016-07-12].
  8. Strony, które posłużyły do uźródłowienia hoaksów, to che-mix.net/nikolai_vasilievitch_onovalov.html oraz www.russkiyechimiki.ru.