Jerzy Doerffer

Jerzy Wojciech Doerffer
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1918 ; Łęka Wielka
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 2006 ; Sopot
	Profesor nauk technicznych
	Specjalność: technologia budowy okrętów
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Doktorat	1960
Profesura	1964
	Doktor honoris causa; Uniwersytet w Glasgow – 1983; Politechnika Gdańska – 1988; Politechnika Szczecińska – 2003
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Gdańska
	Dziekan
Wydział	Budowy Okrętów PG
Okres spraw.	1953–1964
	Rektor
Uczelnia	Politechnika Gdańska
Okres spraw.	1981–1984
Poprzednik	Marian Cichy
Następca	Eugeniusz Dembicki
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Wojciech Doerffer (ur. 21 kwietnia 1918 w Łęce Wielkiej, zm. 9 sierpnia 2006 w Sopocie) – polski inżynier, animator polskiego okrętownictwa, profesor zwyczajny i doctor honoris causa kilku uczelni, pracownik naukowy Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej, rektor tej Uczelni, autor książek z dziedziny okrętownictwa, członek Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON w 1982 roku^[1], członek Rady Krajowej PRON w 1983 roku^[2].

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stefana (1877–1939) i Haliny z Panieńskich (1888–1950)^[3]. Po ukończeniu szkoły powszechnej od 1927 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Komeńskiego w Lesznie. W 1932 roku przeniósł się do Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, które ukończył w roku 1935, uzyskując świadectwo dojrzałości. W kwietniu 1936 roku rozpoczął studia wyższe w Wolnym Mieście Gdańsku na Danziger Technische Hochschule (obecnie Politechnika Gdańska), na Wydziale Okrętowo-Lotniczym (Fakultät für Schiffs und Flugtechnik). Podczas studiów został przyjęty do polskiej korporacji akademickiej Rosevia. W sierpniu 1939 roku wyjechał na praktykę do stoczni w Anglii^[4]. Zastał go tam wybuch II wojny światowej. W 1942 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Glasgow. Po wojnie uzyskał drugi dyplom na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej w 1950 roku, a w 1960 roku stopień doktora nauk technicznych na podstawie pracy Wpływ wielkości budowanych statków na podstawowe urządzenia techniczne stoczni (promotor - prof. Aleksander Potyrała)^[5].

Uczestniczył m.in. w:

odbudowie, modernizacji i rozbudowie stoczni produkcyjnych i remontowych;
opracowywaniu nowych procesów technologicznych budowy dużych statków pełnomorskich i doków pływających, które miały na celu łączenie metodą połówkową statków w Stoczni Gdynia oraz metodą segmentową doków na wodzie w Gdańskiej Stoczni Remontowej;
projektowaniu i budowie konstrukcji i technologii jednostek pływających z tworzyw sztucznych wzmacnianych włóknem szklanym, przeznaczonych dla ratownictwa okrętowego oraz jednostki rybactwa i Marynarki Wojennej;
opracowywaniu nowych procesów technologicznych remontów statków, polegających na całkowitej wymianie poszycia dna zewnętrznego, przebudowie statku typu OBO na zbiornikowiec kwasu fosforowego oraz przedłużaniu kadłubów statków.

Od 1948 roku był związany z Politechniką Gdańską. Zorganizował i kierował Katedrą i Zakładem Technologii Okrętów i Organizacji Przemysłu Okrętowego. Utworzył specjalność technologia okrętów, wypromował pierwszych w Polsce doktorów w tej dziedzinie. W latach 1981–1984 pełnił funkcję rektora Politechniki Gdańskiej, na której pracował do przejścia na emeryturę w 1988 roku.

W 1993 roku zorganizował Forum Okrętowe (Związek Pracodawców Przemysłu Okrętowego) i czterokrotnie (w latach 1993-2003) wybierany był jego przewodniczącym. Od 2003 roku pełnił funkcję honorowego przewodniczącego Forum. Forum Okrętowe jako pierwsza organizacja z krajów byłego bloku socjalistycznego zostało przyjęte w 1995 roku do Association of European Shipbuilders & Shiprepairers.

W 2000 roku wystąpił w dokumentalnym filmie Krzysztofa Magowskiego pt. Świat moich wujków.

Od 11 listopada 1947 roku był żonaty z Marią Teresą Meissner (ur. 1929), miał czworo dzieci i ośmioro wnucząt^[3].

Zmarł w Sopocie, pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera C1-3-1)^[6].

Najważniejsze prace

Trasowanie okrętowe,
Technologia budowy kadłubów okrętowych,
Technologia remontu kadłubów okrętowych,
Organizacja produkcji w stoczniach (współautor),
Technologia wyposażania statków,
Oil Spill Response in Maritime Environment,
Życie i pasje. Wspomnienia, tom I, II,III.

Nagrody i odznaczenia

Był doktorem honoris causa następujących uczelni:

Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów w Leningradzie (1970)
Uniwersytetu w Glasgow (1983)
Uniwersytetu w Rostocku (1987)
Politechniki Gdańskiej (1988)^[7]
Akademii Marynarki Wojennej (2002)^[8]
Politechniki Szczecińskiej (2003)^[9]

Za wszechstronną działalność otrzymał szereg wyróżnień i medali krajowych i zagranicznych, a także: Nagrodę Państwową I stopnia (1970)^[3], Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[10], Order Sztandaru Pracy I klasy, Medal „Za zasługi dla obronności kraju”^[11], złoty medal Froude’a, członek honorowy SIMP^[12], Medal św. Wojcicha (2005)^[13].

Przypisy

↑ Dziennik Polski, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20 grudnia 1982 roku, s.2.
↑ Trybuna Robotnicza, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.
↑ ^a ^b ^c Jerzy Wojciech Doerffer [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-11-05] .
↑ ŚWIAT MOICH WUJKÓW. filmpolski.pl.
↑ Obrona pracy doktorskiej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 224, s. 2, 17 września 1960.
↑ Prof. Jerzy Doerffer nie żyje. pg.gda.pl. [dostęp 2018-11-19].
↑ Osoby uhonorowane tytułem doktora honoris causa PG. pg.gda.pl. [dostęp 2011-02-23].
↑ Doktorzy honoris causa AMW. amw.gdynia.pl. [dostęp 2011-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 marca 2011)].
↑ Doktorzy honoris causa Politechniki Szczecińskiej. ps.pl. [dostęp 2011-02-23].
↑ M.P. z 1998 r. nr 25, poz. 369
↑ Całe życie i pasje w okrętownictwie. oficynamorska.pl. [dostęp 2014-01-02].
↑ Księga Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, SIMP, Warszawa 2016, s. 234, ISBN 978-83-87982-87-4
↑ Laureaci medalu św. Wojciecha [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-05] (pol.).

Linki zewnętrzne

Prof. zw. dr inż. Jerzy Wojciech Doerffer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-11-11] .
Ludzie i ich historie - Profesor Doerffer - film, reportaż, cyfrowa.tvp.pl

[1] Dziennik Polski, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20 grudnia 1982 roku, s.2.

[2] Trybuna Robotnicza, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.

[:0-3] Jerzy Wojciech Doerffer [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-11-05] .

[4] ŚWIAT MOICH WUJKÓW. filmpolski.pl.

[5] Obrona pracy doktorskiej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 224, s. 2, 17 września 1960.

[6] Prof. Jerzy Doerffer nie żyje. pg.gda.pl. [dostęp 2018-11-19].

[7] Osoby uhonorowane tytułem doktora honoris causa PG. pg.gda.pl. [dostęp 2011-02-23].

[8] Doktorzy honoris causa AMW. amw.gdynia.pl. [dostęp 2011-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 marca 2011)].

[9] Doktorzy honoris causa Politechniki Szczecińskiej. ps.pl. [dostęp 2011-02-23].

[10] M.P. z 1998 r. nr 25, poz. 369

[11] Całe życie i pasje w okrętownictwie. oficynamorska.pl. [dostęp 2014-01-02].

[12] Księga Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, SIMP, Warszawa 2016, s. 234, ISBN 978-83-87982-87-4

[13] Laureaci medalu św. Wojciecha [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-05] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]