Przejdź do zawartości

Pepe Reina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z José Reina)
José Reina
Ilustracja
Pepe Reina (2017)
Pełne imię i nazwisko

José Manuel Reina Páez

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1982
Madryt

Wzrost

188 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Como 1907

Numer w klubie

25

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1999 FC Barcelona
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2000 FC Barcelona B 41 (0)
2000–2002 FC Barcelona 30 (0)
2002–2005 Villarreal CF 109 (0)
2005–2014 Liverpool 285 (0)
2013–2014 SSC Napoli (wyp.) 30 (0)
2014–2015 Bayern Monachium 3 (0)
2015–2018 SSC Napoli 111 (0)
2018–2020 AC Milan 5 (0)
2020 Aston Villa (wyp.) 12 (0)
2020–2022 S.S. Lazio 44 (0)
2022– Villarreal CF 3 (0)
2024 - Como 1907
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–1999  Hiszpania U-16 9 (0)
1999  Hiszpania U-17 2 (0)
2000  Hiszpania U-18 1 (0)
2002–2003  Hiszpania U-21 20 (0)
2005–2017  Hiszpania 36 (0)
2000  Katalonia 3 (0)
W sumie: 71 (0)
  1. Aktualne na: 13 stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Południowa Afryka 2010 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Austria/Szwajcaria 2008 piłka nożna
I miejsce Polska/Ukraina 2012 piłka nożna
Puchar Konfederacji
srebro Brazylia 2013
brąz Południowa Afryka 2009
Strona internetowa

Pepe Reina, właśc. José Manuel Reina Páez (wym. [xoˈse maˈnwel ˈreina ˈpa.eθ]; ur. 31 sierpnia 1982 w Madrycie) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji bramkarza we włoskim klubie Como 1907. Wychowanek Barcelony.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze kroki w piłce nożnej stawiał w katalońskim klubie FC Barcelona. Od 2002 do 2005 był bramkarzem ekipy La Liga – Villarreal.

Liverpool FC

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy przechodził do Liverpoolu w lipcu 2005, Rafa Benítez określił go jako „najlepszego bramkarza w Hiszpanii”. W Liverpoolu zadebiutował 13 lipca 2005 w meczu kwalifikacyjnym do Ligi Mistrzów przeciwko Total Network Solutions FC. Reina od razu został numerem jeden na Anfield, odsyłając Jerzego Dudka na ławkę.

Pierwszy sezon Reiny zakończył się na finale Pucharu Anglii z West Ham United. Mimo że popełnił kilka błędów w regulaminowym czasie gry, raz jeszcze udowodnił swoją umiejętność bronienia karnych i został dzięki temu bohaterem – zablokował trzy z czterech strzałów West Hamu w karnych, a Liverpool zdobył puchar siódmy raz w historii FA Cup.

W następnym sezonie pobił kolejny rekord w klubie – podczas meczu przeciwko Blackburn w kwietniu 2007 utrzymał po raz 28. czyste konto w pierwszych 50. spotkaniach ligowych. Wkrótce zmierzył się z Chelsea w półfinale Ligi Mistrzów, ostatecznie Liverpool zwyciężył dzięki rzutom karnym. Podczas gdy Reina bronił jedenastki Arjena Robbena i Geremiego, złodzieje plądrowali jego mieszkanie.

Trzy tygodnie później w Atenach, Reina został trzecim piłkarzem w historii, który poszedł w ślady swojego ojca i zagrał w finale Pucharu Europy. Liverpool przegrał w meczu.

W czerwcu 2007 podpisał nowy pięcioletni kontrakt z Liverpoolem. Kolejny sezon zakończył się dla klubu bez trofeum, chociaż Reina trzeci rok z rzędu otrzymał nagrodę Złotej Rękawicy za najwięcej meczów bez straty bramki w Premier League. W meczu przeciwko Arsenalowi Londyn popełnił niefortunny błąd, kiedy to w 90. minucie spotkania po strzale Marouane’a Chamakha w słupek sparował piłkę do własnej bramki, mecz skończył się wynikiem 1:1.

W sezonie 2011/2012 zdobył z drużyną klubową Puchar Ligi Angielskiej[1].

Napoli

[edytuj | edytuj kod]

Wobec przyjścia do Liverpoolu latem 2013 Simona Mignoleta, pod koniec lipca potwierdzono wypożyczenie hiszpańskiego bramkarza do SSC Napoli, którego szkoleniowcem był wówczas Rafael Benítez[2].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy do drużyny narodowej José Reina został powołany 18 sierpnia 2005 roku na mecz z Urugwajem, który Hiszpania wygrała 2:0.

Selekcjoner reprezentacji Hiszpanii Luis Aragonés zabrał bramkarza Liverpoolu na Mistrzostwa Świata 2006 w Niemczech, chociaż Reina nie zagrał ani minuty z powodu konkurencji Ikera Casillasa i Santiago Canizaresa.

Do tej pory w reprezentacji Hiszpanii wystąpił 17 razy. Został powołany na Euro 2008, gdzie zagrał w spotkaniu przeciwko Grecji, wygranym przez jego reprezentację 2-1. Zdobył z reprezentacją Mistrzostwo Europy 2008, Mistrzostwo Europy 2012 i Mistrzostwo Świata 2010.

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]
Aktualne na dzień 11 maja 2014 r.
Liga Puchar Puchar ligi R. kont. Łącznie
Sezon Klub Liga M CK M CK M CK M CK M CK
1999/00 FC Barcelona B Segunda División B 30 6 30 6
2000/01 11 5 11 5
FC Barcelona Primera División 19 5 7 4 7 3 33 12
2001/02 11 4 1 0 4 2 16 6
2002/03 Villarreal CF 33 9 0 0 4 0 37 9
2003/04 38 11 0 0 12 6 50 17
2004/05 38 14 0 0 11 6 49 20
2005/06 Liverpool Premier League 33 20 5 2 0 0 13 7 53[a] 30[b]
2006/07 35 19 0 0 1 0 14 7 51[c] 26
2007/08 38 18 0 0 0 0 14 6 52 24
2008/09 38 20 2 0 0 0 11 5 51 25
2009/10 38 17 1 0 0 0 13 4 52 21
2010/11 38 14 1 0 0 0 11 5 50 19
2011/12 34 12 5 0 7 2 46 14
2012/13 31 14 0 0 0 0 8 3 38 17
2013/14 SSC Napoli (wyp.) Serie A 30 10 4 2 9 1 43 13
Łącznie w karierze 493 197 26 8 8 2 131 55 661 263

(aktualne na dzień 9 października 2017)

Statystyki w reprezentacji
Reprezentacja Rok Mecze Gole
Hiszpania 2005 2 0
2006 3 0
2007 4 0
2008 3 0
2009 7 0
2010 2 0
2011 3 0
2012 2 0
2013 5 0
2014 2 0
2015 0 0
2016 1 0
2017 2 0
Łącznie 36 0

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Villarreal

Liverpool

Bayern Monachium

Międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • Złote Rękawice Premier League: 2005/06 (20 czystych kont), 2006/07 (19), 2007/08 (18), 2009/10 (17)
  1. W tym dwa mecze w ramach Klubowego Pucharu Świata.
  2. W tym jedne „czyste konto” w ramach Klubowego Pucharu Świata.
  3. W tym mecz o Tarczę Wspólnoty.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chris Bevan: Cardiff 2-2 Liverpool (Liverpool win 3-2 on penalties). BBC Sport, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).
  2. Reds confirm Pepe Reina loan move. Liverpool F.C., 2013-07-29. [dostęp 2013-07-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]